در روزهای اخیر، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری‌ با چالشی جدی روبه‌رو شده و آن هم وضعیت عجیب لو رفتن پرسش‌های کنکور و فروش بسیار ارزان قیمتش از‌ اینترنت است؛ رخدادی که اگر درستی آن تأیید شود، می‌تواند وزیر را زمین‌گیر کرده و حاشیه‌های فراوانی برای وزارتخانه‌ای داشته باشد که چندان باب میل گروهی کار نکرده است. 

به گزارش آوای سیدجمال به نقل ازتابناک، البته این رویداد پیش از این نیز رخ داده؛ بنابراین هیچ کس از خبرش شگفت زده نشد و کاملاً باورپذیر بود و حتی اگر مشخص شود واقعیت نداشته، باز هم سایه‌اش دست از سر آزمون‌های آموزش عالی بر‌نمی‌دارد. فروش پرسش‌های کنکور کار‌شناسی ارشد، چنین وضعیتی دارد و به واسطه سوابقی که در ‌لو رفتن سؤالات آزمون‌های آموزش عالی بود، این اتفاق تا اندازه‌ای باورپذیر می‌نمود.

ابراهیم خدایی، رئیس سازمان سنجش در نخستین ساعات انتشار این خبر گفته بود: ما با این اقدامات بیگانه نیستیم. این وبلاگ‌ها و سایت‌ها کلاهبردارند، که سال‌ها پیش هم تلاش کردند به گونه‌ای اختلال ایجاد کرده و کلاهبرداری کنند.

خدایی تأکید دارد، انتشار پرسش‌ها پس از پایان برگزاری کنکور انجام گرفته و این موضوع عادی است، چون عده‌‌ای تنها به قصد خروج دفترچه آزمون سر جلسه کنکور حاضر می‌شوند.

با ‌وجود این، آن گونه که روزنامه اعتماد مدعی شده بود، داوطلبانی در تماس با این اعتماد تأکید کرده بودند که فایل‌های پی دی اف‌ پرسش‌ها پیش از ‌۲۵ بهمن ماه (آخرین روز برگزاری کنکور) برای آن‌ها فرستاده شده و پس از حضور در جلسات آزمون دریافته‌اند که‌‌ همان سؤالات اصلی را خریداری کرده‌اند که البته اعتماد، هویت این داوطلبان کار‌شناسی ارشد را منتشر نکرده است.

در این میان، مسأله‌ای که این اتفاق را به چالش می‌کشد، فروش پرسش‌ها به صورت آنلاین و علنی و آن هم به بهای ‌۱۸۵۰ تومان و از طریق حساب بانکی است که پیگیری و شناسایی‌اش را کاملاً ساده می‌سازد و فیلتر وبلاگ ارائه دهنده این سوالات و پیگیری توسط نهادهای اطلاعاتی، کاملاً می‌تواند عقبه این رویداد را مشخص سازد و با این اوصاف چه شخصی بدون توجه به این بدیهیات از پیش معلوم، چنین کار عجیبی را انجام داده است؟

مسلماً این اقدام نمی‌تواند در راستای تامین منافع مالی باشد چرا که فروشنده این سوالات حتی در صورت فروش چند هزار نسخه از این سوالات در چند روزی که ارائه شده، رقم آنچنان بالایی را در بر نمی‌گیرد که ریسک عرضه‌اش را پذیرفت و منطقی بود که این پرسش‌ها یا به صورت غیرعلنی و چهره به چهره و با رقم‌های کلانی فروخته می‌‌شد و یا در صورت فروش آنلاین، رقم فروش سوالات ده‌ها برابر این عدد می‌بود.

آنچه منطقی به نظر می‌رسد، وجود انگیزه‌های دیگر‌ برای انتشار این پرسش‌ها ـ در صورت صحت لو رفتن ـ است و چنین گمان می‌شود که بتوان با این کار، وزیر علوم تحقیقات و فناوری را زمین‌گیر کرد و او را تا آستانه استیضاح برد.

این انگیزه هنگامی پررنگ می‌شود که نسبت به عملکرد وزیر کنونی به ویژه در عزل و نصب‌ها توجه کرد. این مسأله به خوبی می‌تواند وزیر را در موضع ضعف قرار دهد؛ هرچند حتی طراحی این اقدام برای ضربه به وزیر، نافی مسئولیت مدیران ارشد این نهاد در خصوص انتشار این پرسش‌ها نیست؛ ‌باید صبر کرد و منتظر مشخص شدن صحت یا عدم صحت ‌‌این اتفاق بود.