به گزارش آوای سیدجمال، انتخابات از یک‌سو فرصتی است برای نظام جمهوری اسلامی ایران و از سوی دیگر یک تهدید نیز برای آن قلمداد می‌شود.

از این منظر که به تعبیر رهبر معظم انقلاب، یک نوسازی در دستگاه اجرایی کشور به وجود می‌آید فرصتی مغتنم است.

بی‌تردید اگر این حضور حداکثری باشد مقبولیت و مشروعیت نظام جمهوری اسلامی ایران را به منصه ظهور می‌رساند و از این حیث خنثی‌کننده تهدیدهای دشمن، تضمین‌کننده امنیت ملی و افزایش‌دهنده قدرت چانه‌زنی ما در عرصه بین‌الملل خواهد بود.

از منظری دیگر، انتخابات یک فرصت در اختیار دشمنان قرار می‌دهد که برنامه‌های خود را در این بستر عملیاتی کنند.

اساساً بسیاری از توطئه‌ها، کودتاها و براندازی‌ها در کشورهای مختلف در این بستر رخ‌داده است؛ لذا این فضا بسیار حساس و مخاطره انگیز است تا جایی که دشمنان می‌توانند در صورت ناآگاهی و بی‌بصیرتی ما حتی در لایه‌های مدیریت کلان کشور نفوذ کنند.

سؤال؛ راهبردهای دشمن در انتخابات خرداد سال ۱۴۰۰ چیست؟

اول، القاء شبهات و زیر سؤال بردن سیستم انتخابات جمهوری اسلامی ایران

دوم، دوقطبی سازی بین مردم با حاکمیت یا بین مسئولین که نمونه آن را در انتخابات سال ۸۸ شاهد بودیم.

سوم، کوچک نشان دادن دستاوردها و بزرگنمایی مشکلات و القای ناکارآمدی نظام برای ایجاد دل‌زدگی در مردم و درنهایت کاهش مشارکت.

این را نیز اضافه کنیم که ممکن است حتی به ناامن کردن کشور در آستانه انتخابات دست بزنند، لذا باید مردم و مسئولین هوشیار باشند.

انتخابات صحنه جهاد اکبر است، باید با حضور خودکاری کنیم که خواست و اراده ما پیروز شود و نه دشمن.

اگر در این انتخابات مشارکت به حدنصاب نرسد، نظام جمهوری اسلامی ایران با بحران مشروعیت مواجه خواهد شد، حضور کمرنگ به معنای بحران مقبولیت است و اگر مشارکت حداکثری باشد اما انتخاب درستی نداشته باشیم این‌یک خودزنی است. بنابراین انتخاب اصلح به‌اندازه خودِ انتخابات حائز اهمیت است.

هادی بختیاری

انتهای پیام/ن