به گزارش آوای سیدجمال، بعد از جنایت بهت‌آور بیمارستان المعمدانی غزه، رژیم صهیونیستی اعلام کرده که قصد حمله زمینی به غزه را دارد. بنابر اعلام اسرائیل، ارتش این رژیم حدود ۱۷۰ هزار نفر است به همراه ۳۰۰ هزار نیروی ذخیره آماده باش. در طرف مقابل به ادعای رسانه‌های غربی نیروهای مقاومت در غزه حدود ۳۵ هزار نفر تخمین زده شده‌اند.
حملات ارتش رژیم اسرائیل به غزه الگوی مشابهی نسبت به سال ۲۰۱۴ داشته است. در مرحله اول نیروهای هوایی، توپ‌خانه‌های زمینی و قایق‌های دریایی زیرساخت‌های غزه و منازل مسکونی را هدف قرار می‌دهند و در مرحله بعد نیروی زمینی وارد می‌شود.
برای تانک‌ها و نیروهای زرهی اسرائیل، مناطق روستایی و زمین‌های کشاورزی شهر غزه نقاط مناسبی برای استقرار و پیشروی هستند. به طور مثال مناطقی مثل گذرگاه اریز در شمال شهر غزه، بوریج در جنوب شهر غزه، شرق خان یونس در جنوب و مسیر فیلادلفی در نزدیکی جنوب نقاط مناسب برای استقرار ارتش رژیم صهیونیستی است.
البته نیروهای مقاومت هم نسبت به تمایل استفاده ارتش اسرائیل از این مناطق آگاه هستند و اغلب اولین خطوط دفاعی خود را در این مناطق قرار می‌دهند. پیشروی از مناطق حاشیه‌ای به مناطق شهری کار را برای ارتش اسرائیل بسیار دشوار میکند.
نیروهای حماس تسلط بسیار زیادی در ساختمان‌های مسکونی بلند در مناطقی مانند جبالیا و بیت لاهیا که به مسیرهای شمالی سمت شهر غزه مشرف هستند و جاده اصلی شمال به جنوبی که با مناطق صنعتی همسایه است دارند. گروه‌های مقاومت دارای مین‌های ضد تانک، موشک‌های هدایت شونده ضد تانک، خمپاره و پهپادهای ارزان قیمتی هستند که چالش جدی برای ارتش صهیونیستی ایجاد میکند.
طی سال‌ها تجربه مبارزه، حماس امروز به یک نیروی سازگار و ورزیده برای جنگ شهری تبدیل شده، حماس هسته‌ای مرکزی از رهبران رزمی با تجربه‌ای دارد که از نزدیک با شیوه نبرد اسرائیل آشنا هستند.
می‌توان مشکل اصلی اسرائیل در مقابله با حماس برای حمله زمینی را مواضع راهبردی مثل تونل‌هایی که طی سالیان طولانی توسعه یافته و عمق بعضی از آن‌ها به ۷۰ متر می‌رسد و از نیروهای مقاومت در برابر بمباران محافظت میکند دانست. بعضی از این تونل‌ها به سیستم‌های ارتباطی مجهز شده و از آن‌ها به عنوان مراکز فرماندهی استفاده می‌شود.
دستگاه اطلاعاتی اسرائیل در دهه ۲۰۱۰ اطلاعات بالایی از نوار غزه جمع‌آوری کرده بودند، اما به دلیل سال‌ها تسلط گروه‌های مقاومت در غزه و تلاش‌های بی‌وقفه آنان برای آمادگی علیه اسرائیل، بنا بر ارزیابی مجله فرانسوی «دفاع و امنیت بین‌المللی» این توان اطلاعاتی کاهش یافته است.
فرانسوا هایسبورگ، پژوهشگر ارشد موسسه بین‌المللی مطالعات استراتژیک مستقر در لندن می‌گوید حماس پس از جنگ غزه در سال ۲۰۱۴، فرصت یافته که فضای عملیاتی خود را توسعه دهد و علاوه بر مسلح شدن بیشتر، «شبکه‌ای از تونل‌های بین‌ساختمانی» در غزه ایجاد کرده که در چنین شرایطی، تانک‌ها چندان به کار نخواهد آمد.
سرلشکر یاکوف آمیدرور فرمانده سابق ارتش اسرائیل تصدیق میکند که مبارزه با حماس سخت خواهد بود. او می‌گوید که حماس تله‌های انفجاری و مواد منفجره دست‌ساز را در نقاط ورودی و در امتداد خیابان‌های باریک گذاشته است.
یاکوف کاتز، سردبیر سابق جروزالم پست نیز می‌گوید حماس پهپادهای کوچک خود را تولید کرده است - از جمله پهپادهای انتحاری. او می‌گوید حماس همچنین ممکن است ذخیره بسیار محدودی از موشک‌های زمین به هوای کوتاه‌برد داشته باشد.
رازو مدیر آکادمیک بنیاد مدیترانه درباره توانایی‌های رژیم اسرائیل در حمله زمینی نوشته است: دستگاه‌های دید در شب ارتش اسرائیل، به این کشور امکان خواهد داد تا حماس محروم از برق را غافلگیر کند. امکان استفاده از ربات‌ها نیز برای شناسایی و حتی پاکسازی مین‌ها وجود دارد. همچنین پهپادها می‌توانند تا حدودی در اقدامات نظامی از به خطر افتادن جان سربازان جلوگیری کند. اما همه این احتمالات روی کاغذ است و عملیات زمینی در غزه غافلگیری‌های خود را خواهد داشت.
بسیاری از کارشناسان نظامی و سیاسی می‌گویند حمله زمینی به غزه برای اسرائیل مانند باتلاق خواهد بود. پی‌یر رازو، مورخ مطرح فرانسوی و متخصص غرب آسیا نوشته است: «حماس همه کار میکند تا اسرائیل را به دام عملیات زمینی بکشاند». ژوزف هنروتن، پژوهشگر جنگ‌های نامتقارن در این زمینه به روزنامه فیگارو گفته است: «عملیات در غزه بسیار پیچیده خواهد بود.»
رسانه‌های امنیتی خارجی هم می‌گویند اگر حماس غزه را در حال احتضار ببیند، تلاش خواهد کرد که هسته‌های خفته خود را در دیگر مناطق فلسطینی علیه اسرائیل بیدار کند و این می‌تواند بسیار خطرناک باشد.