به گزارش خبرگزاری آواسیدجمال به نقل از ميلآنلاين، مطالعات جديد نشان ميدهد شكاف بين فقير و غني در امريكا به شدت افزايش پيدا كرده، به گونهاي كه امريكا تاكنون چنين شكافي را بين دو قشر نديده است.
ثروتمندان امريكايي عموماً در قصرها، ساختمانها و منازل بسيار گرانقيمت و شيك منطقه بورلي هيلز كاليفرنيا زندگي ميكنند، اين در حالي است كه فقراي اين كشور شرايط بسيار سختي را در محلههاي بسيار پايين شهري سپري ميكنند، ما بين اين دو قشر باريكهاي از قشر طبقه متوسط نيز وجود دارد. طبيعي است كه درآمدهاي اين سه قشر در امريكا با يكديگر كاملاً متفاوت باشد، با اين وجود يك مطالعه جديد نشان ميدهد اولويتبندي آنها براي مخارج زندگي شبيه به هم است، يعني هر سه طيف از علايق و اولويتهاي مشابهي براي گذران زندگي برخوردار هستند.

برآوردها نشان ميدهد قشر ثروتمند امريكا كه به يك درصديها معروف شدهاند، در سال، بيش از ۱۵۰ هزار دلار درآمد دارند. قشر متوسط نيز درآمدي بين ۵۰ هزار تا ۶۹ هزار دلار در سال كسب ميكند اما درآمد سالانه فقراي امريكا بين ۱۵ هزار تا ۱۹ هزار دلار است. مطالعات نشان ميدهد بزرگترين بخش هزينه شهروندان امريكا از هر قشري به مسكن مربوط ميشود، يعني جداي از اينكه آنها فقير باشند يا ثروتمند به طور ميانگين ۲/۲۶ تا ۲/۲۹ درصد از درآمد خود را صرف تهيه مسكن ميكنند.

طبيعي است كه با توجه به ميزان درآمد شهروندان از فقير تا طبقه متوسط و ثروتمند، نوع و محل منازلشان بسيار متفاوت باشد. درصد هزينههاي خوراك و پوشاك اين سه قشر نيز بدون توجه به ميزان درآمدها به يك اندازه است. يعني امريكاييها ۲/۳ تا ۷/۳ درصد به بخش پوشاك و ۷/۴ تا ۴/۵ درصد به خوراك خود اختصاص ميدهند. وقتي اين درصدها كنار هم گذاشته ميشوند، اين اشتباه را القا ميكنند كه شهروندان امريكايي از يك سطح علايق و رفتارها برخوردار هستند اما نبايد بخش پنهان مانده آمارها را ناديه گرفت كه سطح درآمدي اين سه قشر به اندازهاي زياديده است كه شكاف زيادي را بين آنها ايجاد كرده است و شباهت تنها در ميزان درصدها وجود دارد نه در سطح زندگي شهروندان، مثلاً وقتي كه كسي ۱۵ هزار دلار درآمد سالانه دارد و ۲/۲۹ درصد آن را صرف تهيه مسكن ميكند تنها ۳۸۰/۴ دلار در سال به مسكن اختصاص ميدهد، اما كسي كه ۱۵۰ هزار دلار در سال درآمد دارد اگر ۵/۲۷ درصد آن را به تهيه مسكن اختصاص دهد ۲۵۰/۴۱ هزينه كرده است. يعني ۱۰ برابر بيش از مقداري كه فقرا هزينه ميكنند. اين مسئله در بلندمدت شكاف زيادي را بين شهروندان امريكايي ايجاد كرده است.

مسئله ديگر اين است كه بخش فقير بيش از هر چيز درآمدهاي خود را به برآورده كردن نيازهاي اوليه اختصاص ميدهد مثل تهيه غذا براي اعضاي خانواده در منزل، مراقبتهاي پزشكي و بهداشتي و مصارفي مانند هزينههاي آب و برق و. . . در حالي كه ثروتمندان به راحتي ميتوانند براي ديگر زمينهها همچون آموزش و پس انداز براي گذران دوران بازنشستگي سرمايه گذاري كنند. مطالعات جديد نشان ميدهد كه قشر ثروتمند ۹/۱۵ درصد، طبقه متوسط ۹/۹ درصد و فقرا تنها ۶/۲ درصد از درآمد خود را پسانداز ميكنند.