یادم میادازمدرسه که میومدم ناهارو خورده ونخورده یواشکی وبه دور ازچشم پدر ومادرم ساک ورزشیمو مینداختم رو دوشم ومیرفتم بیرون وتا بوقی شب دنبال توپ پلاستیکی تو زمین فوتبال میدویدم.

عموی خدابیامرزم همیشه بهم میگفت پسربشین درستو بخون این فوتبال برات نه نون میشه ونه آب،بچه های فامیلو ببین درس خوندنو توی کنکور رشته های خوب قبول شدن.ای وای از این بچه درس خون های فامیل.

به هرحال منم اون سال بچه خوبی شدم  برای کنکور درسموخوندم ویه رشته خوب قبول شدم تا پدرومادرم پیش فامیل پز بدن که آره!پسرشون دکترشده.

الان که گذشته ها رو باخودم مرورمیکنم ودرآمدخودم رو بافوتبالیستهای امروزی که برای نوشتن صفرهای رقم قراردادشون باید قدری تامل کردتا اشتباه نوشته نشه یاد عموم می افتم که کاش کنارم میبود ومیگفتم دیدی فوتبال الان هم نون میشه وهم آب؟!

فرامرزنیازی