به گزارش آوای سیدجمال، گذشته را که بنگری در هر جیب موبایلی نبود و ساعتهای مچی از روی آن تنظیم میشد و شاید این یکی از کاربردهای آن بود.
از هر خیابانی چه 15خرداد و سیدجمال الدین و چه خیابان فرهنگ و جانبازان که نگاه میکردی زمان صحیح را نشانت می داد.
مردم با نگاه لحظه ای خود به آن برنامهریزی صحیح را دنبال میکردند و از فرصت خود استفادهها میبردند و تیک تاک آن در هر دوازده ساعت یکبار نشان از مواقع ظهر و یا شب را نشان میداد.
زمانی که سالم بود این تعداد وسیله نقلیه از کنارش عبور نمی کردند، اینک که بیمار شده دود وسایل عبوری غبار سیاه را بر روی ستونهایش نشانیده است.
این میدان برای شهر در حکم میدان آزادی تهران را داشت و تقریبا" از نقاط مختلف شهر قابل مشاهده است و شاید با خواندن این چند جمله پی برده باشید که منظور نگارنده کدام میدان شهر است.
میدان طالقانی که به میدان ساعت معروف است. میدانی که خیلی ها با آن خاطره دارند. سوژه گزارش زیاد عجیب نیست.انگار در زمانه تکنولوژی و موبایلهای هوشمند کسی به ساعتهای این فلکه نگاه نمیکند.
احساس میکنی در این میدان، زمان ایستاده است. انگار کسی به فکر این اثر زیبا نیست. انگار کسی کثیفی های ستون آن را نمیبیند. ای کاش اهالی شهر گذر خود را با عقربههای این ساعت تنظیم نمیکردند تا این ناهماهنگی یقه آنها را نگیرد.
از متولیان این امر باید پرسید تا چه زمانی ساعتهای این ستون هندسی زیبا باید خفت و خواری را تحمل کنند و شاهد گذشت زمان باشند بدون آنکه در جریان یافتن آن نقشی داشته باشند؟
اکنون وقتی اسم این میدان به زبان می آید در نگاه اول آن فلکه ساعت خاطره انگیز نه، بلکه یاد کارگران فصلی و فروشندگان سبزی در ذهن آدم متبادر می شود.
واقعا حیف است از این ظرفیت خوب و شیک بهره نبریم و این مهم قابل توجه آقایان شهرداری و شورای شهر که تو را به خدا چرخی در این میدان بزنید، آبی به ستونهای آن بگیرید و دستی به عقربه های آن بکشید.
مردم این شهر میخواهند همچون گذشته ساعتهای خود را از روی عقربه های فلکه ساعت تنظیم کنند و از فرصتهای خود استفاده کنند.
انتهای پیام/ن
دیدگاه شما