نه. اولا خیلی خوشحالم در خدمت شما هستم. ما در طول این مدت که اردیبهشت تقریبا می شود دو سال تعداد زیادی کار ویدئویی داشتیم و کلی کار محتوایی انجام دادیم. کار ویدئویی و محتوایی که سابقه اش قبلا نبوده و در این شکی نیست. خیلی از دوستان بودند که در بخش های مختلف زحمت کشیدند اما به طور یقین تی وی پلاس اولین تجربه گسترده در این بخش بود. الان شاید ده هزار ویدئو روی سایت داشته باشیم شاید هم بیشتر، چون لطمه ای یک بار خوردیم و یک دفعه شش هزارتا از ویدئوها پاک شد بخاطر همین، عدد حتما خیلی بیشتر از این هاست. حالا می گوییم ده هزارتا که بیشتر از دوساله آروم آروم منتشر شده. ما در این دو سالی که داریم کار می کنیم تا بحال از هیچ نهاد نظارتی فراخوانده نشدیم که چرا این کار را می کنید. این به معنای این نیست که ما زیر نظر نیستیم چون از وزارت ارشاد ایمیل هایی میآد و تذکراتی داده می شود. دوستان مون در قوه قضاییه و تعیین مصادیق مجرمانه گاهی با تماس های ارشادی باهم در ارتباطیم. این به معنای این نیست که دیده نمی شویم. چنین چیزی محال است ولی به معنای این است که در نظام اتاق فکری فرهنگی با سعه صدر قابل قبولی وجود دارد.

من قبلا هم کار مطبوعاتی کردم و تجربه دارم. یعنی اگر آنها بدانند تیمی که کار فرهنگی می کند واقعا نیتش نیت درستی است حتی اگر خطا هم بکند به اغماض نگاه می کنند. من اعتراف می کنم که ما در تی وی وی پلاس خطا هم کردیم. اصلا ذات رسانه خطا است. در خود تلویزیون ما ناظر پخش داریم. بازبین، مدیر پخش و مدیر نظارت داریم اما بازهم اتفاق می افتد و یک سری از موضوعات از دست مان در می رود. از دست همه جای دنیا هم در می رود. چون فضای رسانه با خطا درآمیخته، ما هم خطا کردیم منتهی اتاق فکر قوه عاقله نظام که ما را مانیتور می کند می گوید اینها عمدی در کارشان نیست. حالا یا به سابقه ما نگاه می کند یا به عملکردمان و یا آن چیزی که به عنوان محصول هست. ما تا به حال از طریق این موضوع دچار درگیری و دردسر نبودیم. تنها موضوعی که ما الان داریم و می شود تحت عنوان چالش مطرح کنیم این است که به نظر می آید ما با رسانه ملی به عنوان متولی صوت و تصویر در فضای مجازی دچار یک اختلاف نظر هستیم. اختلاف نظری که دوستان مان در رسانه معتقدند اصلا تی وی پلاس نباید وجود داشته باشد، بسته شود تا مجوز هایش را بگیرد. نکته دیگری که ما بهش معتقدیم اینکه ضمن تواضع و ضمن پذیرش قدرت رسانه در این رسانه می گوییم اجازه دهید این کار با مفاحمه انجام شود. حیف است مجموعه ای مثل تی وی پلاس که دوسال کار کرده درش بسته شود.

اینها بهانه ای نیست برای این که محتوای تی وی پلاس به زعم مدیران عبور از خط قرمز است و شما به عنوان نماینده صداوسیما بر آن صحه می گذارید؟ سوال دیگری هم هست که شاید صداوسیما دنبال سهم خواهی است از تی وی پلاس.

ببینید ممکن است هر سه تای اینها باشد ممکن است متهم شده باشیم به شکستن خط قرمزها، ممکن است رسانه از من به عنوان فرزندش همچین توقعی نداشته و قسمت سوم که اسمش را نمی گذارم سهم خواهی و می گویم مشارکت در یک مجموعه جدید. ممکن است هر سه مورد باشد و من در هر سه تا هم حق می دهم اما می گویم بهتر نیست که ما این را در قالب یک هم اندیشی و تفاهم به نتیجه برسیم. یعنی بگوییم اینها خطا بوده و نباید انجام دهیم. کما اینکه در نشست هایی که با دوستان مان در رسانه داشتیم به من تأکید کردند از محتوای رسانه استفاده نکن، ما هم گفتیم چشم.

این در حالی است که تمام محتوای رسانه ها در تعداد زیادی از سایت ها وجود دارد اما گفتند شما این کار را نکن ما هم گفتیم چشم. پشت صحنه برنامه های تلویزیون را نگیر آن هم گفتیم چشم. یعنی هرچیزی که دوستان گفتند ما جز چشم چیزی نگفتیم. چون اصلا برنامه مبارزه و قهرمان بازی نداشتیم. بنا داشتیم در رنگین کمان رسانه که یکی رادیو تلویزیون است رنگ جدیدی ایجاد کنیم تحت فضای تلویزیون اینترنتی، تی وی پلاس هم الان موجودیتش تلویزیونی نیست. چون تلویزیون فلسفه ای، دارد باید به طور مرتب رسانه لوپ شود و تواتر داشته باشه. ما شبیه فلسفه تلویزیونی هستیم، ممکن است همه آن چیزهایی که شما گفتید شاملش شود اما هرچه که هست عجالتا الان ما در یک مرحله سخت چالشی به سر می بریم.

الان برای شما ممنوع التصویری دردناک تر است یا از دست دادن تی وی پلاس؟
ممنوع التصویری حق مسلم رسانه است و من در این زمینه شکایتی ندارم. من در طول بیست و دو سال گذشته که کار اجرا کردم در حساس ترین شبکه و برنامه ها بودم، اگر توانستم خودم را به عنوان یک مجری ثابت کنم که کردم اگر هم نه که نکردم. من اصلا با ممنوع التصویری هیچ مشکلی ندارم و حق صددرصد رسانه می دانم حالا ممکن است روش تلخش بشود ممنوع التصویری روش بهترش هم این است که بگن فعلا از شما استفاده نمی کنیم. این حق رسانه است و من باید به خودم مراجعه کنم که چطور شد که من نتوانستم خودم را درست با رسانه تطبیق دهم که با هم کار کنیم و برویم جلو. از دست دادن تی وی پلاس برای من بسیار سخت است اما تلخ تر از همه این که من با یک سبقه ده ساله مدیریت و کار فرهنگی در بخش خصوصی چطور نمی توانم این ضرورت را بیان کنم که تی وی پلاس چیزی نیست که باهاش جنگید. یعنی تی وی پلاس اگر بتواند در شبانه روز دو دقیقه نگاه مردم را از ماهواره به محتوای بومی معطوف کند به نظر من بَرنده است.

من نمی گویم ستایش شود، بهش جایزه دهند ولی می گویم نباید هم بست و الان تلخ ترین نکته برای من این است. اگر رهبری می فرمایند فضای مجازی را دریابید، ایشون کد می دهند، هرکسی باید طبق توان و قدرت و هنرش در فضای مجازی کاری کند. من می گویم بالاخره ما در حد توان خودمان کاری کردیم و فضای مجازی را در حد عقل و تدبیر خودمان دریافتیم. به هیچ عنوان مشکلی با ممنوع التصویری ندارم و اصلا جنگی با سازمان ندارم. جنگ من این است که ما چطور این مجموعه فرهنگی را نمی توانیم در سپهر رسانه ای مان جانمایی کنیم. چرا انقلاب کنیم ؟چرا درش را ببندیم؟ خوب چراغش را عوض کنیم. بگوییم تا اینجا رفتی ولی حالا اینطوری برو، ولی برو. بخاطر اینکه ما احتیاج به یک مجموعه تجربه داریم. مثال کوچکی بزنم: وقتی کیمیا پخش شد خیلی انتقاد کردند، من می گویم فکر کنیم کیمیا یک سریال بسیار بد اما می شود اولین تجربه سریال بلند و پله اول در کشور. دفعه بعد اگر کسی بخواهد سریال بسازد سعی می کند حتما از کیمیا بهتر بسازد.

خوب از این زاویه می شود ازش دفاع کنیم. یعنی اجازه دهیم، وقتی دفعه اول کسی کاری می کند نقاط ضعف و نقاط قوتش را بگوییم که اگر دفعه بعد کسی خواست سریال بسازد از این بهتر باشد. مثال مشابهش هم می شود سریال شهرزاد در شبکه نمایش خانگی. اگر دفعه بعد کسی خواست سریالی بسازد که در سوپرمارکت ها بفروشد باید قوی عمل کند چون مردم با شهرزاد مقایسه می کنند. تی وی پلاس صدتا ایراد دارد، اما پله اول است در این فضا. اگر زرده، اگر ناجوره اگر... هر انتقادی که بهش وارد هست این تجربه اوله. تولید محتوای بومی با تأکید بر ترافیک ملی در تولید محتواست. خدا کند صد نفر دیگر صدپله بالاتر ایجاد کنند. من می گویم این پله را چرا تخریب می کنید؟ واقعیتش را قبول کنید. این بخش برای من تلخ است.

در گفتگویی که با تابناک داشتید گفته بودید قبل از تی وی پلاس پیشنهادش را به سازمان صدا و سیما داده بودید که فعالیت اینچنینی داشته باشید؟
سه ماه از تی وی پلاس گذشته بود که ما برای اولین بار در جلسه ای که من خودم خواسته بودم رفتیم به معاونت مجازی رسانه ملی و شروع کردیم با دوستان گفتگو کردن. بحث همین تلویزیون های اینترنتی مطرح شد و گفتند تی وی پلاس بیا از ما مجوز بگیر و کار را باهم شروع کنیم. اگر بخواهم استناد بدهم، مصاحبه ای از من هست برای مهر 93 که پیشنهاد می کنم ببینید. در طبقه 5 ساختمان معاونت مجازی است و خود بچه های معاونت مجازی در یک استودیویی به اسم گفتگو و مناظره با من حرف زدند و ما در مهر 93 ازشون خواهش کردیم به ما مجوز دهند. مهر 93 کجا و اردیبهشت 95 کجا.

ظاهرا تلویزیون نمی خواهد فضای مجازی را قبول کند. مثل اینکه کانال تلگرام را برای برنامه ها ممنوع می کند و لی همه فعالیت دارند. شاید بخشی بخاطر این تناقض است.
علی ای حال ما باید بپذیریم چیزی داریم به عنوان فضای مجازی منتهی نکته مهم وجود دارد که فضای مجازی اساسا فضای حکومت مردم بر مردم است و اصلا نمی شود روش دیگری برایش تعریف کرد یعنی حتی اگر کسی بخواهد متولی فضای مجازی شود باید خود مردم باشند. ما چطور می توانیم در فضای مجازی کار خوب انجام دهیم؟ اینکه محتوای خوبی تولید کنیم که محتوای پاکی باشد یا از تولیدکنندگان محتوای پاک حمایت کنیم. شاید بخشی هم این باشد. بخش دیگر هم هست که فضای مجازی اگر توسط نیروهای هنرمند و خودی پر شود خیلی بهتر از این است که درش باز شود و یک سری آدم با سلیقه های مختلف که عمدتا نقشه کشیدند وارد شوند.

مدیران تلویزیون به شما گفته بودند تی وی پلاس اجرا نکنید؟
نخیر. من مجری رسمی صداوسیما هستم و این را می فهمم که وقتی من مجری رسمی صدا و سیما هستم نباید در جای دیگری اجرا کنم ولی منصفانه محدودیتی برای من قائل نشدند. البته متذکر شدند که از همکاران رسانه ای استفاده نکنیم و ما تا جایی که توانستیم این کار را نکردیم. در این ده دوازده هزار ویدئو شما حتی دو دقیقه از من تصویر نمی بینید.

ایده ال برنامه سازی شما همین هست؟ چون اینجا در تی وی پلاس معیار سرگرمی است، ولی برنامه های تان در تلویزیون جدی تر است. پس ذهن خودتان چی بود؟
پس ذهن من این بود که اگر ده سال دیگر هم تی وی پلاس کارش را ادامه دهد کسی من را نبیند، کما اینکه در مجله داری هم همینطور بود. زمانی که من مدیر عامل و مسئول بودم حتی یک عکس سه در چهار هم از من نمی دیدید. خیلی به فلسفه بادکنک پرباد بودن علاقه ندارم، یعنی اینکه همه جا باشم و از هر ابزار رسانه ای برای بودن استفاده کنم. علاقه مندم کمتر و در حاشیه امن تری باشم. بیشتر علاقه مندم فکری که دوست دارم عملی کنم. واقعیتش این است که تی وی پلاس برای خودش رسالتی داشت. ما در این مملکت یک اقیانوس تصویر ندیده شده داریم که تلویزیون به هر علت قابل احترامی به سمتش نمی رود و خوشبختانه ماهواره هم سراغش نمی رود.

اما این یک اقیانوس تصویر روی زمین مانده، ما خواستیم از این یک اقیانوس به اندازه یک استکان برداریم و به چشم مردم بیاوریم. این یک استکان مجموعه ای که در خاک ایران زیر پرچم جمهوری اسلای مجوز دارد مثل کنسرت، بالاخره کنسرت چیز خوبی است یا بد؟ اگر کنسرت، سینما، تئاتر، اسکی، دوچرخه سواری بانوان و هزار چیز دیگر هست و همه در این خاک انجام می شود و اگر ستاره های مملکت با طرفداران میلیونی اینجا را دوست دارند، خوب چرا ما پنجره ای باز نکنیم و اینها را در مقابل نگاه مردم قرار ندهیم. غایت آرزوی من این بود که تی وی پلاس بتواند پنجره ای باشد نسبت به واقعیت هایی که در جامعه اتفاق می افتد. چیزهایی که معلوم نیست چرا نباید دیده شود. ما سعی کردیم این کار را انجام دهیم.

الان که خدمت شما هستم خدا را شاکرم که دوستان ستاره اعتماد بالایی به ما دارند. فراموش نشود منظورم از ستاره فقط بازیگران، دوستان خواننده و سلبریتی ها نیستند. یعنی الان ما به راحتی می توانیم برویم پیش یک جانبازی که بیست و هفت سال نخوابیده. یعنی وقتی ما توانستیم باشگاه ستاره ها را راه بیندازیم حالا هر کس دیگری را وارد کنیم گویا او هم ستاره است. این گردونه را درست کردیم و سعی کردیم وقتی این رسانه دیدنی شد حالا اون چیزهایی که فکر می کنیم جایش خالی است نشان دهیم. ویدئویی داریم از مادر شهیدی که چهارده سال هر رورز صبح می رود سر خاک بچه اش، به نظرم این هم ستاره است، در مادری ستاره است. ممکن است ویدئوی قبلی که از ما منتشر شده سفر آقای گلزار باشد به هند یا ویدئوی بعدی با ویشگا آسایش باشد اما بین این دو مادر شهیدی باشد که از نظر ما او هم ستاره است. اگر هم تا الان نبوده جایش خالی بوده و باید بیاید در باشگاه ستاره ها.

شما هم سابقه در مطبوعات دارید و هم تلویزیون و الان هم فضای مجازی. یک سری خطوط قرمز فرضی وجود دارد، که بخوبی می شناسید. شاید ایرادی که به رویه تی وی پلاس وارد شده درست است.

من به شما خیلی حق می دهم. حق می دهم از این نظر که از نگاه رسانه ملی به فضای مجازی نگاه می کنید. من یک امایی دارم، این که فضای مجازی را باید با فضای مجازی مقایسه کرد. این بزرگ ترین مشکل ما در موضوع فضای مجازی است که با نگاه دیگری می خواهیم فضای مجازی را مقایسه کنیم. اگر شما فضای مجازی را با خودش مقایسه کنید اتفاقا تی وی پلاس می شود یکی از پاک ترین و مؤمنانه ترین محتواهایی که تولید می شود. من ده سال پلیس تلویزیون بودم، همان ناظر پخش، اتفاقا کمی هم سخت گیر. اگر من به عنوان ناظر پخش تلویزیون می خواستم نگاه کنم شاید هشتاد و پنج درصدش پخش نمی شد اما وقتی میآم براساس فضای مجازی نگاه می کنم که طبق تفکر من می خواهد با فلان شبکه ماهواره ای مبارزه کند می گویم طرف به جای اینکه برود سراغ ماهواره پنج دقیقه یک ویدئو از من نگاه می کند. مشکل ما تفاوت نگاه است.

اگر دوستان مان یا هر نهاد تصمیم گیر و فرهنگی دارد با آن معیار ما را می سنجد حق با اوست اما من معیار فضای مجازی را درنظر می گیرم. ویدئوی زشتی داشتیم به اسم پسر سیزده ساله، کسی نیست که این را ندیده باشد. چرا اینقدر منتشر شد؟ چرا آدم ها حاضرند این فیلم را بهم نشان دهند؟ ما الان به مرحله ای رسیدیم که حتی یک چیز ناجور هم بهم نشان می دهیم. گویا ادبیات پاکی را که در ذهن مان بوده فراموش کردیم. اجازه دهیم فضای مجازی را با خودش مقایسه کنیم. اگر فضای مجازی را با خودش مقایسه کنیم، به اعتقاد من تی وی پلاس رسانه بسیار پاکی است. شما الان ممکن است ایراد بگیرید که تا حالا کسی فلان خانم را با این تصویر ندیده بود، من می گویم بسیار خوب، واقیعت چیست؟ آیا ما چیزی غیر واقعیت را منتشر کردیم؟ نهادهای نظارتی تا حالا ایراد جدی به ما وارد نکردند چون مطمئن بودند که نیت ما این نبوده که خط قرمزها را بشکنیم. فضای مجای به طنازی و جذابیت زیادی نیاز دارد.
آقای مکارم در جمعی که طلاب بودند در مورد جذب مخاطب گفتند شما تقریبا تا لبه حرام هم می توانید بروید، چون اگر ما بتوانیم مخاطب را در بستر مجازی خودمان حفظ کنیم بسیار بهتر از این است که جایی دیگر با ادبیاتی دیگر مخاطب را جذب کند.

از مدتی قبل پایین یک سری از ویدئو هادر اینستاگرام کاربران کامنت هایی می گذاشتند که تی وی پلاس هم خیلی زرد شده؛ قصد دارید ادامه مسیر به همین روال باشد؟ اینکه در بین ویدئوهایی از سلبریتی ها ویدئویی از یک مادر شهید را منتشر می کنید با هدف انجام می شود؟
در فضای مجازی، رسانه ای که دارد کار می کند اسمش چیست؟ یک چیزی در مظلومیت خودم بگویم؛ ما یک سال تی وی پلاس را چرخوندیم و کسی قرار نبود بداند من پشتش هستم تا مقاله ای زدند و من مجبور شدم بگویم. از وقتی خیلی ها فهمیدند من هم در این مجموعه هستم غوغایی از کامنت ها آمد که این هم از خودشونه. حجم زیادی از مخاطب ها تازه دوزاری شان افتاد و از کلمه از خودشونه استفاده کردند. حالا ما هم از آنطرف می خوریم هم اینطرف. مسأله ای که می گویید دقیقا همان بحث سریال کیمیاست. بسیار خوب ما یک سایت زرد و بد هستیم، یک نفر یا علی بگوید و خوبش را درست کند. ما که مشقش را کردیم، بیاید ایرادهای ما را بگیرد. ایشالا صدتا فضای رسانه ای درست ایجاد شود. من اصلا با زردی مخالف نیستم. شما باید شرایطی ایجاد کنید که رسانه تان طرفدار داشته باشه، بعد آن چیزی که دلتان می خواهد بگویید. ما آخرین کانالی که ایجاد کردیم فرهنگی مذهبی بود، یعنی بعد از گذشت یک سال و هفت ماه. چو ن اعتقاد قلبی داشتم اگر از اول می گفتیم پس می زدند اما الان یکی از پربیننده ترین کانال های ماست. چون نخواستیم این را فدای بقیه کنیم یه جورایی بقیه را فدای این کردیم.

یکی از اتهاماتی که بعد از ممنوع التصویری شما داغ شد این بود که در انتقال بازیگران به شبکه جِم کمک می کنید. این را هم به این مظلومیت مرتبط می دانید؟ یعنی بعد از اینکه معلوم شد در تی وی پلاس کار می کنید فکر می کنید به عمد این مطرح شد که به شما ضربه بزنند؟ چطور همچین اتهامی وارد شد؟
جِم چیزی نبوده که خودخواسته باشد. حتما یک جریانی هست که حلقه های مختلف دارد. من کماکان نسبت به رسانه ای که در آن بزرگ شدم اطمینان دارم. یعنی معتقدم همکاران ما در رسانه بنای زدن کسی را به معنای زدن ندارند. وقتی خبر ممنوع التصویری من منتشر شد اول کاری که کردم تماس گرفتم و به مدیر حراست تلویزیون گفتم من خبر را منتشر نکردم بروید بینید چه کسی این خبر را با این دقت منتشر کرده. کسی که این کار را کرده قطعا آدم پلیدی بوده، چون مذاکرات ما در یک اتاق در بسته انجام شد و طبیعی بود بعد از این اتفاق، اتفاق های دیگری هم ببینیم و پیش بینی من این است که از این بدتر هم خواهد شد.

یک طوفان حسادت، انحصار، اسکناس، قدرت، نمی دانم طوفان چیست! و اینکه در این طوفان هر اتهام دیگری به ما زده شود کاملا قابل پیش بینی است کما اینکه من در مصاحبه با تابناک گفتم احتمالا ما را وصل می کنند به پرونده بابک زنجانی و حلقه نفوذ، در حالیکه اصلا به این شکل نبوده. یک نفر نمی تواند بیست سال ادا دربیاورد، بله دوسال می شود، ما بعد از بیست سال در سازمان نمی توانیم چیزی را کتمان کنیم. حالا تصمیمی دارم که به زودی منتشر می کنم و به نظرم کمی دورتر کردن خودم از این فضا هم به نفع خودم باشد و هم به نفع تی وی پلاس که فرزند این مجموعه است. چون نگاه حسود انسان های عنود نخواهند نشست و قطعا کار تازه ای دست و پا می کنند.

چرا آقای حسینیان و چرا جِم تی وی؟ چرا چنین سناریویی نوشته می شود؟
اینقدر این سناریو شگفت انگیز بود که خود جِم شتابزده اعلام کرد ما با تی وی پلاس ارتباط نداریم، یعنی آنها زودتر علاقه مند بودند ابراز براعت کنند. یکی از درد و دل هایی که من دارم این است که در این طوفان رسانه ای که به پا شد رسانه ی ما نکرد یک خبر چند کلمه ای بدهد که هیچ یک از گویندگان ما دستگیر نشده و اخبار منتشر شده کذب محض است. تلویزیون بسیار دست قدرتمندی دارد، اگر دندان دروغگو را در دهانش خورد می کرد کسی جرأت نمی کرد از این کارها کند. حداقل تلویزیون اگر کسی از همکارانش را می زنند با این مهندسی ازش حفاظت و حمایت کند. البته من انتقادی به این معنا ندارم، شاید نوع تفکرمان متفاوت باشد. به فرمایش حضرت آقا هر وقت کاری کردیم که دشمن مان خوشحال شد باید نگران باشیم، هر وقت دشمنان خوشحال شدند قطعا یک جای کار اشتباهی رخ داده.

شما متوجه شده اید که مخاطب فضای مجازی چه چیزی نیاز دارد. از طرفی به شما می گویند مجوز بگیرید، من فکر می کنم گرفتن این مجوز ها خودش سد بزرگی است. فکر می کنید بتوانید مجوزها رابگیرید؟ شاید در پنج یا ده سال آینده نشود با این شکل مجوز دادن تعیین تکلیف کرد،توصیه ای دارید؟
من فکر می کنم فضای مجازی با این گستردگی که دارد مجوز دار شدن و نظارت داشتنش خیلی نیست با این گستردگی که می بینیم. من اگر متولی این فضا بودم از مدل وزارت ارشاد استفاده می کردم. در ارشاد رگولاتوری مطبوعات برعهده وزارت ارشاد است. اگر یک نشریه دو صفحه ای دانشجویی هم بخواهد در فلان استان چاپ شود باید از وزارت ارشاد مجوز بگیرد. وزارت ارشاد نسبت به تیم مدیر مسئول اعتماد می کند و به آنها مجوز می دهد و شروع به کار می کنند، بعد روی محتوایی که کار می کنند نظارت می شود. پیرو نظارتی که انجام می شود تذکراتی هم می دهند. من فکر می کنم رسانه باید عملیات مجوز دادن را البته اگر نیتش را داشته باشد صوت و تصویر در فضای مجازی منتشر شود و رشد کند باید به یک سری نیروهایی که از منظرش مورد وثوق هستند اعتماد کند حالا غیر از بنده هر کس دیگری که مورد وثوق است. هیچ کس در بخش خصوصی نمیآد به انبار خودش آتش بزند. من بیایم در فضای مجازی رسانه ای بزنم، کلی خرج کنم که کار خلاف کنم، حریم ها را بشکنم، خط قرمزها را بشکنم، خوب دودش در چشم من می رود. چون اینقدر حکومت قدرتمند هست که بتواند جلو یک رسانه متخلف را بگیرد. پس هیچ بخش خصوصی نمیآد رسانه ای راه بیندازد که بعدا دودش در چشم خودش برود. چون می فرمایید پیشنهاد، من فکر می کنم از نظر رگولاتوری کمی با سعه صدر بیشتر و کمی با اقتضائات گسترده شدن فضای مجازی به آدم هایی که علاقه دارند در این فضا کار کنند به عنوان مدیران مسئول یا هر اسم دیگری اجازه دهیم برای تولید محتوا شروع کنند. نخواهیم اول محتوای آنها را چک کنیم بعد پخش شود. آنها آمادگی داشته باشند محتوا را پخش کنند و ما یک نگاه نظارتی داشته باشیم. عنداللزوم تذکر دهیم، فراخوان کنیم و تشویق کنیم که البته فکر می کنم حالا حالا ها به این مرحله نرسیم و اگر هم تخلف انجام شد خوب برخورد کنیم. به نظرم از این فرمول می شود استفاده کرد.

انتهای پیام/ن