به گزارش آوای سیدجمال به نقل از تبیان؛ یکی از کارکردهای رسانه سرگرمی و تفریح است. رسانه ها در کنار سایر وظایف خود همچون هدایت و رهبری، تبلیغ و اطلاع رسانی، اسباب سرگرم شدن و گذراندن اوقات فراغت هستند این سرگرمی ها از برنامه های طنز تا بازی های آنلاین گسترده هستند.
اما برخی این سرگرمی را نه درمحتوای رسانه که در سوءاستفاده از ابزار آن دنبال می کنند. این سوء استفاده از گذشته وجود داشته و اکنون با توسعه تکنولوژی ها و افزایش ضریب نفوذ رسانه ها در دسترس ، متنوع و سهل الوصول تر شده است.
این گسترش تکنولوژی با محدودیت روزافزون حریم خصوصی همراه بوده و هنگامی که با این استفاده نادرست در می آمیزد تبدیل به ابزاری خطرناک می شود که منفعت عده ای سود جو و ضررهای مالی، جانی و روانی را برای مردم به دنبال دارد و موجب زوال اخلاق و فرهنگ در جامعه می شود.

متاسفانه آنچه رسانه ها در این سرگرم سازی رعایت نمی کنند، عدم ورود به حریم خصوصی افراد است. حریم خصوصی در فرهنگ های مختلف، متفاوت تعریف می شود و اقسام گوناگونی دارد اما همه ی این تعریف ها قلمرویی مشترک دارند که آن عدم ورود به حوزه های شخصی افرادی است که تمایل ندارند دیگران در دانستن و دستیابی به آن سهیم باشند مگر با تعریف های خاص.

فضای مجازی و گسترش ضریب نفوذ اسمارت فون ها و رسانه های اجتماعی حریم خصوصی را بسیار شکننده تر از گذشته کرده است.
جالب است که امروز این شکنندگی با توجه به فرهنگ های جدید استفاده چون خود انتشاری و عکس های سلفی به صورت شخصی انجام می پذیرد یعنی افراد، حریم خصوصی خود را محدود کرده و می شکنند!
خود انتشاری که امروز یکی از آداب و سبک زندگی رسانه ای محسوب می شود بزرگترین ناقض حقوق افراد است و فرهنگ های نادرستی را ترویج می کند. علاوه بر این، ناامنی بسترهای اشتراک گذاری اطلاعات و جمع آوری و فروش آنها توسط برخی از کمپانی های رسانه ای از نتایج نقض از حریم خصوصی افراد توسط خود است.
اما کار آن زمان به جای باریک می رسد که افراد حریم دیگران را نقض می کنند و از کنار آن مخاطب، لایک و... به دست می آورند. این مورد بیشتر پیرامون زندگی چهره ها و شخصیت ها اتفاق می افتد.
معمولا شهروندان علاقه بسیاری در جهت اطلاع از زندگی خصوصی چهره ها به ویژه بازیگران، خوانندگان و ورزشکاران دارند، این مسئله خود را در آمار فروش نشریات زرد و بازدیدهای بالای صفحات اجتماعی چهره ها نشان می دهد.

از سی دی تا شبکه های اجتماعی

زمانی در پیاده روهای تهران سی دی هایی از یک سکانس زندگی خصوصی مداحی معروف پخش شد که حاشیه های فراوانی داشت اما این روند حال به مدد شبکه های اجتماعی روندی صعودی گرفته و متاسفانه در حال عادی سازی است.

مرگ مرتضی پاشایی و حاشیه های آن موج جدیدی از این روند را به همراه داشت. انتشار فیلم لحظه ی جان دادن پاشایی صحنه ای از زشت ترین سوء استفاده ها از حریم خصوصی بود که واکنش های بسیاری را به دنبال داشت. در آخرین این رخدادها چندی پیش خبری مبتنی بر بیماری آتنه فقیه نصیری در رسانه ها دست به دست شد اما واکنش این بازیگر به انتشار این خبر قابل توجه بود. وی در مصاحبه ای دراینباره گفت: «اصلا دوست نداشتم خبر بیماری من رسانه ای شود و واقعا نمی دانم در چه شرایطی قرار داشتم که این خبر را دادم. همین امروز که به آن فکر می کنم، نمی دانم به کدام خبرگزاری و خبرنگاری این خبر را دادم؛ شاید به این خاطر که از دروغ خوشم نمی آید و دوست داشتم توضیح منطقی برای ناتوان بودنم در راه رفتن داشته باشم. هر چند که واقعیت این است که علاقه ای به این فضای ترحم و دل سوزی نداشتم و دوست نداشتم توجه ها را به سمت خودم جلب کنم.»
متاسفانه عدم توجه افراد به احساسات، آبرو و حریم خصوصی دیگران باعث می شود حتی اگر کسی از انتشار این خبرها سوء استفاده کرد ما نیز بدون رعایت اخلاق و غرق در این فرهنگ اشتباه به بازدید بیشتر آن کمک کنیم.
این روند مصداق های غیر انسانی هم دارد، گاهی با محصولات و سرمایه های افراد ، این بازی صورت می گیرد و به دلیل خودخواهی و منفعت طلبی سودجویان، ضررهای مالی به دیگران می رسد به عنوان نمونه قصه ای که برای سریال شهرزاد پیش آمد و در اثر بی دقتی و سوءاستفاده شخصی پایان این داستان لو رفت
روند صعودی نقض حریم خصوصی و شکستن حرمت ها در جامعه خداباور ما بسیار قابل تامل است. متاسفانه در ترویج این فرهنگ اشتباه هیچ کس به اندازه خود ما مقصر نیست! چه کسی جز ما می تواند با لایک نکردن و بلاک کردن افراد و صفحاتی که مرتکب چنین رفتارهای غیر اخلاقی می شوند به رواج نیافتن بیشتر این ضد ارزش کمک کند. بهترین راه پیشگیری از این روند، این است که از خودمان شروع کنیم لایک نکنیم، نبینیم و به اشتراک نگذاریم!

انتهای پیام/ن