به گزارش آوای سیدجمال، سعید دانشخواه درگفت وگو با ایسنا، بیان کرد: عندالمطالبه به این معناست که هروقت زوجه مهریه را مطالبه کند، زوج مکلف به تادیه آن و پرداخت دین می‌شود اما عندالاستطاعه به این معنی است  در صورتی که زوجه مهریه خود را مطالبه کند، در همان لحظه مطالبه، زوج ملزم به پرداخت نیست بلکه زمانی که استطاعت و توان و تمکن مالی برای پرداخت مهریه را داشته باشد، می‌بایست آن را پرداخت کند بنابراین درصورتیکه زوج تمکن نداشته باشد  الزامی به پرداخت مهریه ندارد.

وی با اشاره به اینکه  از زمانی که صیغه عقد جاری شود زوجه مالک مهریه می‌شود، افزود: زوجه هر زمان که بخواهد می‌تواند آن را مطالبه کند، حال چه زمان مطالبه مهریه، لحظات اولیه جاری شدن صیغه عقد یا در طول دوران زندگی مشترک باشد و به ویژه پس از مرگ زوج، زوجه می‌تواند مهریه را مطالبه کند که در این صورت به عنوان دین ممتازه ابتدا مهریه زوجه از اموال زوج، کنار گذاشته می‌شود و پس از آن نسبت به باقی مانده اموال زوج تصمیم‌گیری می‌شود.

 این وکیل پایه یک دادگستری با بیان اینکه در صورتی‌که زوجین از هم طلاق گرفته باشند و در خصوص پرداخت مهریه به هیچ توافقی نرسیده باشند، اظهار کرد: به این معنی است زوجه به عنوان مالک و صاحب حق مهریه، تصمیم بر بذل آن نگرفته و همچنان زوجه مالک قانونی و شرعی مهریه بوده و حق مطالبه و دریافت آن را هم دارد بنابراین وقوع طلاق و یا حتی در صورت فوت زوج، مهریه ساقط نشده و زوجه حق مطالبه تمام آن را دارد.

دانشخواه با اشاره به اینکه  ازدواج به دو صورت یعنی دائم و موقت در دین اسلام وجود دارد، تصریح کرد: در ازدواج دائم، مدت ازدواج محدود به زمان معین و مشخصی نیست اما در عقد موقت چون مدت در آن قید و به محض انقضای مدت، عقد هم تمام می‌شود که درعقد موقت زوجه مالک مهریه است می‌تواند آن را مطالبه کند و پس از انقضای مدت، چون نکاح هم خاتمه می‌یابد انقضای این مدت و یا بذل مدت از سوی طرفین، نافی حق زوجه دردریافت مهریه نیست و با انقضای مدت و رعایت شرط مربوط به عده، زن در صورتی‌که مهریه خود را بذل نکرده باشد می‌تواند مجددا با وجود  دریافت مهریه، ازدواج کند.

وی یاد آورشد : اساسا مهریه با پرداخت ، بذل و بخشش آن  ساقط می شود و مواردی از قبیل طلاق و انقضای مدت درعقد موقت، نمی تواند مانع دریافت مهریه شود و همچنین در ازدواج مجدد زوجه با رعایت شرایط مقرر در قانون  نمی‌تواند ساقط کننده مهریه شود.

دانشخواه با اشاره به اینکه مهریه با جاری شدن صیغه عقد ثبت  و به عنوان حق شرعی و قانونی زن مستقرمی‌شود ، افزود: اتمام مدت در عقد موقت یا وقوع طلاق به هیچ وجه نافی و مسقط مهریه نخواهد شد مگر اینکه  پرداخت و یا بذل از سوی زوجه واقع شود بنابراین زوج ملزم و مکلف به پرداخت مهریه است مگر اینکه  طلاق واقع شود.

وی با بیان اینکه پس از طلاق و یا تمام شدن مدت، زوجه برای ازدواج مجدد باید عده نگه دارد ، گفت: چه زوجه در عده به سر ببرد  یا عده تمام شود اساسا قبل از طلاق مستحق دریافت مهریه خواهد بود چراکه پرداخت مهریه در عده هم متصور است، مع الوصف تا عده تمام نشود زوجه قانونا و شرعا نمی‌تواند اقدام به ازدواج نماید چه از نوع دائم یا موقت باشد مثلا زنی که شوهرشون فوت کرده باید مهریه را از کی بگیره؟ و باید زمان عده بگذره تا ازدواج کنند.

 
این وکیل پایه یک دادگستری در پاسخ به سوال فوق  بیان کرد: زوجه در زمان حیات زوج می‌تواند مطالبه مهریه کند و هم پس از فوت زیرا مهریه آنگونه که قبلا هم گفتیم دین محسوب می‌شود و دین با فوت مدیون ساقط نمی‌شود بنابراین مهریه پس از فوت زوج هم ثبات است و ساقط نمی‌شود.

وی عده در لغت را  به معنای شمار و گروه دانست و بیان کرد: عده گرفتن کنایه از خانه نشینی است که در لسان فقها عده به زمان شرعی و قانونی گفته می‌شود و زوجه پس از جدایی از زوج باید منتظر بماند و تا زمانی که این مدت سپری و منقضی نشود زوجه نمی تواند از نظر قانونی و شرعی ازدواج کند.
 

دانشخواه انواع عده را عده وفات، زن مطلقه باردار و عذل یا انقضای مدت دانست و بیان کرد: عده وفات یعنی مدت زمانی که زوجه پس از مرگ شوهر باید برای ازدواج مجدد منتظر بماند و این مدتی که باید سپری کنیم  چهار ماه و ۱۰ روز است .

وی درباره عده زن مطلقه باردار و غیرباردار، گفت: در عده زن مطلقه باردار، زنی که باردار است تا زمان وضع حمل باید منتظر بماند یعنی اگر زنی حین بارداری از همسر خود طلاق بگیرد تا پایان زمان بارداری و وضع حمل نمی‌تواند اقدام به ازدواج مجدد کند بلکه صرفاً پس از وضع حمل، می‌تواند اقدام به ازدواج مجدد کند اما عده زن مطلقه که باردار نیست در قانون گفته شده که عده طلاق زن غیرباردار سه طهر است و در اصطلاح حقوقی طهر عبارت است از پاکی زوجه از عادت زنانگی که بین دو عادت ماهیانه قرار می‌گیرد.

دانشخواه عده بذل یا انقضای مدت در عقد موقت را اینگونه تعریف کرد: در عقد موقت عده زنی که باردار است همانند عقد دائم تا زمان وضع حمل قرار می‌گیرد و قبل از آن نمی‌تواند اقدام به ازدواج کند اما اگر زن باردار نباشد عده برای فسخ نکاح، بذل مدت و یا انقضای مدت در عقد موقت دو طهر است.

وی با اشاره به اینکه اگر زن به اقتضای سن و باتوجه به شرایط جسمی و روحی عادت ماهیانه نبیند در این مورد عده او ۴۵ روز است و یک استثنا هم است، افزود: در عده دیگر اگر زن شوهرش مفقودالاثر شده باشد در این‌صورت زوجه می‌تواند از دادگاه تقاضای طلاق کند و در صورتی که دادگاه حکم طلاق وی را صادر کند این زن باید از تاریخ وقوع طلاق به مدت چهار ماه و ۱۰ روز عده نگهدارد.

انتهای پیام