به گزارش آوای سیدجمال، دلار ابزار خوبی برای دشمنه که تاثیر و نظر خودش رو بر اقتصاد و بازار و معیشت مردم ما اعمال کنه. نبض اون هم دست آمریکاست. اینکه بارها گفته شده باید اقتصاد ما از دلار پایه بودن فاصله بگیره و نشده بماند که جای بحثش الان نیست. اما:

همون دشمنی که با ابزار دلار در زمانی که دولت روحانی سر کار بود با هدف تحمیل برجام ۲ و ۳ و تحقق نفوذ کامل در ایران با قیمت دلار بازی می کرد الان با همین ابزار دلار جنگ تمام عیاری راه انداخته تا دولت رو از اصلاحات اقتصادی و جدا کردن وابستگی اقتصاد کشور به دلار منصرف کنه!

اما فرق دولت روحانی با دولت رئیسی توی این ماجرا چیه؟   
 

اولین فرق اینه که دولت روحانی این شرایط رو به بار آورده ولی دولت رئیسی این شرایط رو تحویل گرفته! روحانی با اعتقاد به اینکه ما باید به غرب آویزون باشیم مسیری رو شروع کرد که از روز سرکار اومدنش تا الان دیگه چیزی به اسم ثبات قیمت دلار و تورم و... کسی به چشم ندیده! بنابراین اصلاح این مسیر کار کار ساده ای نیست.
 

فرق دوم اینه که تفکر حاکم در دولت گذشته از گرانی دلار و بی ثباتی اقتصادی استقبال می کرد! و برای کنترل اون نه تنها کاری نمی کرد بلکه حاضر بود نخریدن واکسن کرونا رو هم به توافق های جهانی ربط بده شاید با زیاد شدن فشار بر مردم بتونه کل کشور رو به جای قوی شدن، به سمت وابسته شدن ببره! اما در شرایط فعلی تمام تلاشها برای بهبود شرایط و کمک به معیشت مردمه. از توجه به حقوق کارگرها و بازنشسته ها بگیر تا افزایش یارانه ها و...
 

فرق سوم اینه که تجربه توافق در دولت قبل و برجام نشون داد که حرکت به سمت وابستگی و پذیرش همه شرایط دشمن تاثیری در بهبود شرایط نداره، چون خواست دشمن اندازه ای نداره! و دیدیم که بعد از تعطیلی هسته ای، فشار دشمن چند برابر شد که سنگر بعدی رو هم بگیره و این تا تقدیم کامل کشور ادامه خواهد داشت... این تجربه به ما کمک می کنه که الان تصمیم دیگه ای بگیریم!
 

فرق چهارم اینه که فشار اقتصادی در دولت قبل با هدف گرفتن امتیازهای  بیشتر و تسلیم کردن کامل بود، اما فشارهای اقتصادی امروز از جنس آخرین تلاش های دشمن برای متوقف کردن ایران در مسیر ایجاد بلوک قدرت جدید با شرق و خنثی کردن فشارهای اقتصادی برای همیشه است. برای همینه که بی سابقه ترین تلاش هاشون رو به کارگرفتن که این تجربه جدید رقم نخوره! از اغتشاش کف خیابون گرفته تا شایعه تو رسانه و فضای مجازی...
 

فرق پنجم هم اینکه برخی از وابستگان به تفکر دولت گذشته که صاحب قدرت اقتصادی و رسانه ای در داخل هم هستند توی این جنگ با دشمن هم مسیر شدند و با صرافی ها و خودروسازی هاشون می خوان اوضاع رو بدتر کنن و بگن دولت فعلی ناکارآمده و ما خوب بودیم و نهایتا منافع سیاسی خودشون رو کاسبی کنند! پس دولت فعلی باید از جنبه اقتدار و دفاع از منافع مردم یک اقدام هم علیه این جریان رقم بزنه. مثلا می دونستید صرافی های مهمی توی کشور متعلق به حزب کارگزارانه یا شرکت های خودرویی بزرگی که کارشون واردات خودرو از چینه متعلق به نزدیکان آقای هاشمی رفسنجانی و روحانی؟ دولت نباید با اینها مماشات کنه!
 

نتیجه گیری: با همه سختی شرایط اقتصادی اگه درک کنیم و بدونیم که کجای جنگ اقتصادی ایستادیم و هدف از تحمیل سختی های شدید توسط دشمن متقاعد کردن ما برای بازگشتن از راهیه که تقریبا ۹۰ درصدش رو طی کردیم، شاید جور دیگه ای رفتار کنیم. مثلا چطور انتقاد کنیم، چطور خرید کنیم، چطور تبیین کنیم یا چطور نگاه کنیم.