به گزارش آوای سیدجمال، افراد مختلف به روشهای گوناگون پیام خودشان را به دیگران منتقل میکنند؛ چون روش بهکارگیری زبان در افراد مختلف متفاوت است. اما این فقط مربوط به ویژگیهای شخصیتی نیست، محیط هم مؤثر است. چیزی که از آن به زمینه و بافت تعبیر میکنیم. زمینه و بافتی که فرهنگ در آن شکل میگیرد، زبان خاص خودش را میسازد.
یک پیام به بیانهای مختلف
رابطه زوجی پر است از این ریزهکاریها و پیامهایی که مستقیم بیان نمیشوند. حتی گاهی همسران به رفتار خود آگاه نیستند.
مثلاً در یک شهر ممکن است هرکس بزرگتر و سالخوردهای را میبیند، سلام کند ولی در شهر دیگر، بچهها را بیشتر تحویل بگیرند. در خانوادهای ممکن است وقتی کسی آب میخواهد، به صراحت بگوید: «میشه یه لیوان آب بهم بدی؟»، در خانواده دیگر ممکن است از اینکه زحمتی برای کسی درست کنند، فراری باشند و برای همین موقع درخواست آب بگویند: «چقدر تشنهمه!» تا کسی پیام را بفهمد و برود یک لیوان آب برایش بیاورد. حتی ممکن است این پیام در لایههای زیرین بیشتری باشد و کدگشایی بیشتری بخواهد: «و خداوند آب را مایه حیات قرار داد» و منظور از ذکر این آیه شریفه هم همین باشد که «من آب میخواهم، کسی برای من یک لیوان آب بیاورد». قطعاً اولین پیام خیلی واضح و مستقیم و بیرودربایستی مطرح شده و فهم آن کار سختی نیست. اما پیامهای بعدی، در لفافه است و فهم آنها نیاز به پیامگیر قویتری در مخاطب دارد.
پیامگیرتان همیشه باید فعال باشد
زندگی مشترک پر از این پیامهای در لفافه است. زن و شوهر هرکدام از خانوادههای متفاوت با فرهنگهای مختلف هستند و جدای از آن هر کدام شخصیت و تجربه زیسته متفاوتی دارند. دلبستگی کودکی هر کدام احتمالاً متفاوت است.
برای همین یکی از آنها ممکن است موقع دلخوری قهر کند و دیگری جروبحث؛ یکی به در میگوید تا دیوار بشنود و آن یکی صراحتاً حرف میزند. یکی ممکن است با یک رفتار کوچک مثلاً اینکه همسرش غذا را زودتر شروع کرده، احساس بیاحترامی کند و چون نمیتواند نیاز و درخواست احترامش را مستقیماً بیان کند، به نحوه غذاخوردن یا لباسپوشیدن همسرش گیر بدهد.
یک نفر ممکن است نیاز جنسی خود را بهراحتی بیان نکند؛ چون رسم نانوشته فرهنگ اینطور به او منتقل شده است که بیان نیاز جنسی از اندازه او کم میکند و کوچک میشود. برای همین ممکن است به روشهای غیرمستقیم نیاز خود را بیان کند یا برعکس، سرد و منجمد شود.
رابطه زوجی پر است از این ریزهکاریها و پیامهایی که مستقیم بیان نمیشوند. حتی گاهی همسران به رفتار خود آگاه نیستند که برخوردشان حاکی از لجبازی یا ابراز نیاز به زبان دیگر است. در این مواقع شاید فهم آن برای طرف مقابل هم سخت باشد.
چه میشود کرد؟
مهم این است که هرکدام از همسران وقتی رفتار آشفته، قهرآلود، پرخاشگر، سرسنگین و... از همسرشان میبینند، با خود مرور کنند که آیا چه اتفاقی افتاده است؟ این رفتار از کجا آب میخورد و چگونه میتوانند حل و فصلش کنند؟ شاید پای یک بیتوجهی یا ارتباط آزاردهنده با خانوادهها در میان باشد و شاید کمی گفتوگوی مسالمتآمیز و عاطفی مشکلگشا باشد.
دیدگاه شما