به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «آوای سیدجمال»، به نقل از ایکنا در شرایط زندگی برای هر یک از ما بارها پیش می‌آید که در انتخاب مواردی دچار تردید می‌شویم، گاهی از دیگران و به‌ویژه افرادی که به آنها اعتماد داریم و عاقل محسوب می‌شوند، مشورت می‌گیریم و همه جوانب را می‌سنجیم، گاهی شاید موضوع طوری باشد که نتوانیم مشورت بگیریم، برخی از افراد خیلی سریع و در قدم اول برای هر موضوع سراغ استخاره می‌روند، اما استخاره کردن و اینکه در چه مواردی می‌توان به آن رجوع کرد، تفأل به قرآن و انتخاب راه و مسیر با مدد از قرآن کریم، مواردی است که خبرنگار ایکنا از همدان در گفت‌وگو با حجت‌الاسلام والمسلمین سیدمحمدحسین موسوی، کارشناس علوم دینی به آن پرداخته است که مشروح آن را در زیر می‌خوانید:

ایکنا _ استخاره به چه معناست و انواع آن چیست؟

استخاره دو معنا دارد یکی معنای حقیقی استخاره که در روایات بیشتر از آن یاد شده و به مفهوم طلب خیر از خداوند در کارهاست؛ انجام این نوع استخاره در همه کارهایی که انسان درصدد انجام آن است خیلی خوب و مستحب است. 

معنای دیگر استخاره به این مفهوم است که انسان پس از اینکه عقل خودش را به‌کار برد و مشورت کرد و در امری متحیر و وامانده شد و دو دل بود و هیچ راهی برای پیدا کردن مسیر درست و غلط نداشت در این مرحله می‌تواند با خداوند مشورت کند، چراکه خداوند پناه بیچارگان است. خداوند نیز مقلب‌القلوب است و دل این انسان را به سمتی می‌برد که بهترین راه و روش است. 

اما در مورد انواع استخاره؛ استخاره با تسبیح و با قرآن کریم انجام می‌شود. درباره استخاره با قرآن نیز از امامان معصوم(ع) روایاتی نقل شده است. به‌عنوان نمونه فردی به امام صادق(ع) گفت گاهی می‌خواهم کاری انجام دهم در آن متحیرم که آن را انجام دهم یا خیر، ایشان فرمودند: زمان نماز که شیطان از هر زمان دیگری از انسان دور است قرآن را باز کن اولین آیه سمت راست قرآن را که خواندی به آن عمل کن. 

و یا اینکه پیامبر اکرم(ص) هنگام استخاره با قرآن سه بار سوره توحید را قرائت می‌کردند، سه بار صلوات بر محمد و آل محمد می‌فرستادند و ذکر استخاره را می‌خواندند، صفحه سمت راست و آیه اول آن صفحه را می‌خواندند و به آن عمل می‌کردند.

ایکنا _ چه کسانی می‌توانند استخاره انجام دهند؟

کسانی می‌توانند استخاره انجام دهند که با قرآن انس و الفت دارند، محکم و متشابهات قرآن را می‌شناسند، از علم تفسیر این کتاب آسمانی آگاه هستند، چراکه کسانی که چنین ویژگی‌هایی نداشته باشند ممکن است به اشتباه انسان‌ها را راهنمایی کنند. در برخی روایات نیز از تفأل به قرآن یاد می‌شود، تفأل به معنای فال زدن و اغلب فال خوب زدن است؛ در روایات به این عمل تأکید شده و در مقابل تطیر به معنای فال بد زدن است. 

پیامبر اکرم(ص) امور بسیاری را به فال نیک می‌گرفتند، به‌عنوان نمونه در صلح حدیبیه نماینده سران مکه سهیل بود، پیامبر این مسئله را به فال نیک گرفت و فرمود کار بر شما آسان شد. دین اسلام و سفارشات اهل بیت(ع) معمولاً تفأل زدن و امور را به فال نیک گرفتن را پسندیده می‌داند علت آن هم این است که تفأل امیدآفرین است و بار روانی مثبتی دارد. 

ایکنا _ استخاره و تفأل چه تفاوتی با هم دارند؟ 

تفاوت استخاره و تفأل این است که تفأل پیش‌بینی خوشبینانه است؛ تفأل به معنای امید داشتن و دید مثبت داشتن به کارها و اتفاقات است، اما استخاره کردن به معنای واگذار کردن کاری به خداوند است که در آن شک و تردید داریم.

نوعی از تفأل که نهی شده آن است که آینده‌نگری نکنید، این مورد از دیدگاه اسلام ناپسند است و نهی شده، اما در موارد دیگر که با مفهوم دید مثبت داشتن است موردی ندارد. 

استخاره جزء مسائل اعتقادی نیست و لزوماً عمل به آن واجب نیست، اما بهتر است که خلاف آن انجام نشود، چراکه در روایات به آن تأکید شده است. به‌عنوان نمونه شخصی نزد امام صادق(ع) رسید تا کار تجاری انجام دهد از ایشان درخواست کرد برایش استخاره انجام دهد. استخاره بد آمد، اما شخص رفت و سود بسیاری کرد. فرد نزد حضرت آمد و جریان را گفت، امام فرمود در این تجارت نماز صبحت قضا شد که اگر دنیا را هم به شما بدهند جبران نمی‌شود.

بنابراین بهتر است که به استخاره عمل کنیم. گاهی هم برخی علما تأکید دارند ۴۰ روز پس از استخاره اول صبر کنند و صدقه بدهند و دوباره استخاره کنند. نتیجه استخاره ممکن است در دنیا خیری نداشته باشد، اما می‌تواند در آخرت برای انسان منشأ خیر باشد.

ایکنا _ آیا می‌توان چند بار برای موضوعی استخاره گرفت؟ 

برای یک نیت، انسان فقط یک بار می‌تواند استخاره بگیرد مگر اینکه جهت آن را تغییر دهد تا دوباره استخاره بگیرد. گاهی هم واژه سرکتاب باز کردن مطرح می‌شود. این همان تفأل به قرآن است که به‌منظور آینده‌نگری انجام می‌شود که در اسلام از آن نهی شده است. در تفأل معمولاً تسبیح و شعر و کتاب استفاده می‌شود، اما استخاره بدون این ابزار است و با قرآن انجام می‌شود.

انتهای پیام