به گزارش آوای سیدجمال به نقل از رودآور، امروز برای انجام کاری به شهرک نیروی انتظامی تویسرکان رفتم، نزدیک اذان بود و از رهگذری پرسیدم مسجد این محله کجاست؟ با خنده ای تلخ گفت: مسجد؟! کدام مسجد! این محله که مسجدی ندارد و من گفتم: شهرکی به این بزرگی، مسجدی ندارد؟ و او باز با خنده ای تلخ تر گفت: خدا پدرت را بیامرزد، از روز اول مسجدی برای شهرک نیروی انتظامی در نظر نگرفته اند.
و این مطلب سرآغازی برای تهیه گزارشی از شهرک نیروی انتظامی تویسرکان با جمعیتی در حدود چهار هزار نفر شد.
خانم عبدالمالکی یکی از اهالی این شهرک در گفت و گو با خبرنگار رودآور، گفت: هر محله ای می بایست مسجدی به عنوان کانون فعالیت های عبادی و فرهنگی داشته باشد، اما متأسفانه حتی مسجدی با مساحت کوچک هم در آن نیست تا نماز جماعت در آن برگزار شود.
وی اظهار کرد: به طور قطع مسجد به عنوان کانون اصلی بسیاری از فعالیت های فرهنگی در هر محله است، از برگزاری مراسم های جشن و نشست های فرهنگی و اعتقادی گرفته تا برگزاری مراسم های محرم و صفر.
خانم عبدالمالکی تصریح کرد: متأسفانه به علت نبود مسجد در این محله، تقریبا در ماه محرم و صفر در هر کوچه ای هیئتی تشکیل می شود که البته بسیار عالی است، اما شنیده شده در برخی از این هیئت ها که بدون هماهنگی های لازم تشکیل می شود، آن طور که باید و شاید موارد لازم رعایت نمی شود.
وی در ادامه گفت: مردم این محله که مسجدی بزرگ و مجلل که نمی خواهند، به طور قطع آن مسجدی می خواهند حتی کوچک و ساده که بتوانند در آن فرضیه واجب نماز را به جماعت برگزار کنند.
یکی دیگر از بانوان این محله نیز گفت: مسجدی که در این شهرک نداریم، بالاجبار هیئت هایی راه اندازی می کنیم و به دلیل آنکه خانه های این محله به صورت آپارتمانی است، در نهایت گاه گاهی همسایه ها از برگزاری این گونه مجالس ناراحت می شوند.
وی از مسئولان خواست تا چاره ای برای این مورد بیاندیشند، چرا که نبود مسجد آن هم در شهرکی در تویسرکان که همه ان را به عنوان دارالمؤمنین می شناسند، نقطه ضعفی برای مسئولان است.
شهروند دیگری که گویا از اهالی قدیمی تر این محله است نیز می گوید: بیش از 20 سال است که از ساخت نخستین خانه های این شهرک در تویسرکان می گذرد، شهرکی که برای ساخت و سازهای آن گویا هیچ گونه برنامه ریزی نشده است، نه مسجدی دارد و نه پارکی برای تفریح کودکانمان.
وی افزود: شب های قدر نیز ما با مشکلات بسیاری روبرو می شویم، چرا که اگر فرزندانمان به مسجد محله خودمان بروند و دیر وقت بیایند کمتر نگران رفت ها و آمد های آن در شب می شویم.
یکی دیگر از تویسرکانی ها نیز در گفت و گو با خبرنگار رودآور، عنوان کرد: در مسجد، همفکری و همکاری برای حل مشکلات محله به طور معمول بیشتر رخ می دهد، حال اگر در محله ای مسجدی نباشد، بهره مندی هایی که مرتبط با وجود و نعمت یک مسجد است هم نخواهد بود.
وی تصریح کرد: علاوه بر برگزاری نماز جماعت، وجود مسجد در هر محله انسجام، وحدت و همکاری افراد محله را ارتقاء می بخشد و عدم وجود مسجد سبب کاهش و یا از بین رفتن ارتباط های فرهنگی و اجتماعی مناسب می شود.
این شهروند تویسرکانی افزود: در شرایط کنونی ایجاد همدلی، الفت وانس و به ویژه وحدت را می توان در فعالیت ها و روابط های فرهنگی و اجتماعی با محوریت مساجد امکان پذیر تر کرد و در این جاست که مسئولان نیز باید وارد عرصه شوند و به درخواست های مکرر اهالی این محله پاسخی مثبت دهند.
وی عنوان کرد: توسعه دینی، فرهنگی و اجتماعای پایدار مرکزیتی به نام مسجد می خواهد.
به اینجا که می رسد، صدای اذان بلند می شود، نه از مناره های یک مسجد، بلکه از گوشی همراه بانویی که در حال مصاحبه گرفتن با وی بودم.
انتهای پیام/
دیدگاهها