به گزارش آوای سیدجمال؛ سخت است و سفت؛ دست که رویش بکشی، زبری اش پوست کف دست را می‌خراشد؛ حق هم دارد سخت و سفت باشد؛ می دانی آخر از آجر، سنگ و خشت ساخته شده؛

ساخته شده که حریمی باشد برای ما انسان‌ها؛ می‌دانی همین چیز سخت و سفت، صبور هم هست؛ آنقدر صبور که بسیاری به آن تکیه می‌زنند و درد دل می‌کنند.

تازگی‌ها هم که گل کاشته... با تمام زبری، سختی و سفتی که دارد، توی قلب بسیاری‌ها جا باز کرده و خیلی‌ها دوستش دارند؛

 او نه قلب دارد، نه زبان نه، معنی کینه و دشمنی را می‌فهمد، نه دل شکستن و تهمت زدن را؛ نه می‌تواند غرور دیگری را بشکند و نه چشم انسانی را خیس و بارانی کند، او نه فرشته است و نه آدم؛

 دست ندارد که که دستگیری کند اما این روزها شاهد درددل خیلی‌ها هم شده؛ همان‌هایی که وقتی به او می‌رسند، چیزی از رویش برمی‌‌دارند و می‌گویند خدا برکت و خیر بدهد به کسی که تو را ساخت؛ خدا نگه دارد کسی را که این فکر در ذهنش تداعی شد.

آری کوهنوردان اسدآبادی آنانی بودند که این فکر در ذهنشان تداعی شد و از آنجایی که حادثه خبر نمی‌کند و همیشه در کمین است، خودشان را می سپارد به خدایشان و در عوض بانی کار خیر می‌شوند.

در واقع این کوهنوردان مشغول تمرین سنگ نوردی در دیوارهای غربی کوه کرکس و گشایش یک مسیر به طول 150 متر بودند که دو مسیر سعود و یک مسیر فرود را ایجاد کنند که بعد از چندین ماه کارشان نتیجه داد و به موفقیت رسید؛

 به همین دلیل برای شکرگذاری از خداوند متعال به دلیل نجات یافتن جانشان از خطرات ریزش سنگ، عهدی با خدایشان بستند؛ همچون کوه مقابل سختی ها ایستادند و دلشان در این مسیر دریایی شد و دل به خدا سپردند.

آنان تصمیم گرفتند که برای شکرگذاری تنگدستان را حمایت کنند، البته این کمک و حمایت آنان منتهی به این زمان نمی‌شود چرا که دستگیری آنان از نیازمندان از کودکی و نوجوانی به طور ذاتی بوده است.

این کوهنوردان به نام و خیر اسدآباد که کمتر کسی از نام آنان مطلع است، با حمایت سازمان حمایت از بیماری‌های خاص منتظران دیواری می‌سازنند به نام مهربانی برای چشمانی منتظر؛

این کوهنوردان که نامشان باید در تاریخ جاودانه شود، باقر صوفی، مهدی مرادی، ابراهیم حقی، رضا مؤذن و صادق ترابیان است که این بار نذرشان می‌شود، دیوار مهربانی همین دیواری که حالا مهربانیش زبانزد شده و مهر آدمی پیشش کم می‌آورد.

این دیوار مهربانی که روی آن این جمله حک شده: «داری بذار، نداری بردار» در بلوار شهید چمران ایجاد شده و امید ان است که ماندگار بماند تا زمانی که هیچ نیازمندی در شهرمان نداشته باشیم.

 بیاییم وفادار بمانیم به این دیوار مهربانی، بیاییم گولش نزنیم اگر محتاج نیستیم، برنداریم لباسی را برای پاک کردن شیشه ماشین و پنجره‌های خانه‌هایمان؛

بگذاریم دیوار مهربانی که جنسش از آجرهای سنگی و گلی است، از ما خاطره بد نداشته باشد و تا همیشه مهربان بماند؛

دست حق نگه‌دارتان

انتهای پیام/ن