به گزارش آوای سیدجمال، روستای گوانله یکی از روستاهای بخش مرکزی شهرستان اسدآباد همدان است که در 8 کیلومتری شهر اسدآباد واقع شده و از مسیر چهارراه تویسرکان، بلوار کشاورز می‌گذرد؛

این روستا درگذشته 141 تن جمعیت داشته امروز با بی‌تدبیری‌ها و وعده‌های سرخرمن دولت امید و عدم توجه به وضعیت روستا و ایجاد امکانات به حدود 60 نفر رسیده است.

نبود آب شرب بهداشتی، راه آسفالته، اینترنت، مسجد، حسینیه، عدم آنتن دهی موبایل، تلفن خانگی را در دنیای امروز می‌توان جزء امکانات اولیه هر زندگی در روستا دانست اما روستای گوانله فاقد این امکانات است.

در سال 95، هاشم صوفی  بخشدار سابق مرکزی این شهرستان در دولت تدبیر و امید وعده تحقق وعده‌ها و حل مشکلات را به مردم این روستا می‌دهد اما در آستانه پایان عمر کار دولت تدبیر و امید هستیم و علی‌رغم پرداختن رسانه‌های مختلف به این موضوع تدبیری برای حل این مشکلات دیده نشد و همچنان مردم با مشکلات دست‌وپنجه نرم می‌کنند.

 یکی از اهالی روستا در چندین پیامی به این رسانه از مشکلات روستای می‌گوید: "جمعیت روستای گوانله بالای 140 نفر بوده ولی متأسفانه الآن به خاطر عدم رسیدگی مسئولین شهرستان به مشکلات روستا ازجمله؛ نبود امکانات ازجمله راه رفت‌وآمد مناسب و نبود آب مناسب و کافی و... اکثریت اهالی بااینکه دارای زمین‌های کشاورزی و دامداری بودن، همه را رها کرده و شهرستان‌های اطراف ازجمله به تهران و اسدآباد مهاجرت کردند.

بااینکه روستا دارای شورا بود و به امور روستا و مشکلات آن از طریق روستا رسیدگی می‌شد. اما به خاطر عدم رسیدگی مسئولین شهرستان به مشکلات اکثر اهالی مهاجرت نمودن و بعد از مهاجرت اهالی، جمعیت روستا به حدود پنجاه شصت نفر کاهش پیدا کرد و تعداد خانوارهای آن به زیر بیست نفر رسید و همین امر باعث شد شورای روستا لغو شود.

اکثراً کسانی که از روستا مهاجرت کرده بودن بااینکه در خود روستا دارای زمین کشاورزی و منزل مناسب جهت دامداری بودن، اما در شهرستان به شغل‌های فصلی و ... غیر مرتبط مشغول بودند اما چهار پنج سالی می‌شود که به خاطر مشکلات اقتصادی کشور و سختی معیشت و بالا بودن خرج و مخارج ازجمله هزینه اجاره خانه و تحصیلات فرزندان و ....در شهرها، مهاجرت معکوس رخ‌داده و هرسال به تعداد افرادی که به روستا برمی‌گردد، بیشتر می‌شود.

هم‌اکنون دو سه سالی می‌شود که به خاطر مهاجرت معکوس تعداد اهالی به بالای بیست خانوار رسیده و جوانان نیز بعد از ازدواج با ساخت منازل مسکونی جدید در روستا قصد اقامت در روستا رادارند که همین امر می‌طلبد مسئولین شهرستان به‌صورت جدی پیگیر رفع مشکلات روستا و حمایت از مهاجرت معکوس به روستا شوند چراکه یکی از شعارهای مسئولین کشور و شهرستان حمایت از مهاجرت معکوس به روستاها بوده و هست

البته چندین ساله که مسئولین شهرستان در دوره‌های مختلف از نمایندگان مجلس دوره‌های قبل تا فرمانداران و بخشداران و ریاست ادارات مختلف ازجمله آب و جهاد کشاورزی و سازمان آب و ... بارها قول داده بودند که مشکلات روستا را برطرف کنند اما متأسفانه فقط قول بوده است.

از دیگر مشکلات روستا نداشتن تلفن ثابت و عدم آنتن‌دهی موبایل است که برای تماس باید داخل حیاط یا پشت‌بام برویم!

متأسفانه معابر اصلی و کوچه‌های روستا هم چون جدول‌کشی نشده آب فاضلاب و مخصوصاً موقع بارندگی باعث ایجاد مشکل رفت‌وآمد می‌شود .

از دیگر مشکلاتی که این روستا با آن مواجه است، نبود مسجد است که حتی حسینیه کوچک هم ندارد، چند سال پیش اهالی از مدرسه قدیمی به‌عنوان حسینیه برای برگزاری مراسم‌های مذهبی به‌ویژه ایام محرم و صفر استفاده می‌کردند ولی متأسفانه الآن همان مدرسه قدیمی هم خراب‌شده و اهالی برای برگزاری مراسم‌های مذهبی دچار مشکل هستند.

نبود آب شرب بهداشتی یکی دیگر از مشکلات روستا است که متأسفانه هنوز تحت پوشش شرکت آب و فاضلاب نیست و اهالی برای آب مصرفی خود را از چشمه تأمین می‌کنند و همین باعث شده بیشتر ایام سال با قطعی چندین ساعته و در تابستان فقط روزی چند ساعت آب داشته باشیم."

به نظر می‌رسد که مسئولان دولت تدبیر و امید در این شهرستان حداقل نیم نگاهی را در این آخر کار به روستا داشته باشند که حداقل امید اهالی این روستا برای مهاجرت معسکوس به روستا از بین نرود.

انتهای پیام/ن