به گزارش آوای سیدجمال، تصویری از یک آموزگار خوش ذوق اسدآبادی در منطقه‌ای محروم در دهستان چهاردولی این شهرستان به دستمان رسید که با همتش مدرسه خرابه‌ای را آباد کرده و دانش‌آموزان را برای تحصیل به شوق آورده است.

به سراغ کیومرث مرسلی که خود اهل روستایی محروم در منطقه اسدآباد است و طعم محرومیت را با وجودش حس کرده، رفتیم تا از اقدام خیرخواهانه او گزارشی بگیریم.

این مدیر آموزگاری وقتی برای اولین بار خدمتش را در روستای محروم ملاولی انتخاب می‌کند، اولین نگاهش محرومیت‌زدایی از این مدرسه است.

او که با 18 سابقه خدمت در شغل معلمی و دو سال مدیریتی در مدارس می‌گذراند، می‌گوید: این مدرسه به لحاظ فضای فیزیکی نه نقاشی شده بود و نه سیمانکاری، درب و پنجره خوبی هم نداشت، داخل آن تبدیل به مخروبه می‌شد که تصمیم گرفتم با کمک اهالی روستا این موضوع را حل کنم.
این آموزگار و مدیر خیرخواه گفت: در نشستی که با انجمن اولیا و اهالی روستا داشتم، نه تنها از آنان کمک گرفتم بلکه از خانواده شهید محمد شریفی شایگان که قرار است مدرسه به نام شهیدشان مزین شود، هم کمک مالی گرفتم.

او می‌گوید: مدرسه روستای ملاولی با وجود 12 دانش آموز تنها کمتر 600 هزار تومان سرانه دارد که تقریبا" برای هر دانش آموز 50 هزار تومان است و ما این سرانه صرف کارهای فرهنگی ازجمله تشویق دانش آموزان و هزینه های جاری مدرسه از جمله پرداخت آب و برق و گاز می‌کنیم.

مرسلی با بیان اینکه مدرسه روستای ملاولی 12 دانش آموز دختر و پسر دارد، گفت: بنده در این مدرسه هم مدیر و هم آموزگارم.

او تصریح کرد: برای سیمان‌کاری و نقاشی مدرسه از هم روستایی های خود در روستای چنار سفلی و برادرم که کارش نقاشی ساختمان است، کمک گرفتم و در اواخر کار هستیم.

این آموزگار خیرخواه با بیان اینکه حدود 9 میلیون تومانی تاکنون برای امر نقاشی و سیمانکاری مدرسه هزینه کرده‌ایم، گفت: روزهای اول مدرسه وقتی وضعیت مدرسه را دیدم با دعای دانش آموزان و همکاری خانواده ها و اهالی مدرسه کار را پیش بردیم و امروز خوشحالی آنان برایم کافی است.

رئیس اداره آموزش و پرورش شهرستان اسدآباد هم گفت: مدیر آموزگار فعال روستای ملاولی با هزینه شخصی و خیری اقدام به تعمیر و نقاشی ساختمان مدرسه کرده‌اند که قابل تقدیر است.

دبستانی که نامش امروز حقیقت ملاولی است و قرار است مزین به نام شهیدی شود، درواقع حقیتی از ماجرای محرومیت روستای ملاولی در منطقه بخش مرکزی اسدآباد است که با دستان و همت آموزگار خوش فکرو با اخلاص و خیرخواه تبدیل به محلی مناسب برای تحصیل شده و انتظار می رود که مسئولان آموزش و پرورش نه تنها این آموزگار را تشویق بلکه اقدام به افزایش سرانه چنین مدارسی است که محرومیت در آنجا بیداد می کند.
انتهای پیام/ن