به گزارش آوای سیدجمال، به مناسبت هفته بزرگداشت مقام معلم و در ادامه معرفی شهدای فرهنگی شهرستان اسدآباد به بهانه پاسداشت مقام آنان، امروز از آلبوم شهیدان دو گلگون کفن از 12 شهید فرهنگی را معرفی می‌کنیم.

شهید علی‌اکبر صوفی؛               

   آموزگاری که در سال ۱۳۳۹ در یک خانواده مذهبی چشم به جهان گشوده بود، البته خانواده های صوفی چه قبل و چه بعد از انقلاب انسانهایی دیندار و مذهبی بودند و او هم در بین آنان رشد کرده و بزرگ شده بود و درواقع فردی اجتماعی بود.                                                                                                    

پدر او صحبت الله، در دفاع از احکام شرعی و اسلام و همینطور از اهداف جمهوری اسلامی هرگز کوتاهی نداشت و به نقل از نزدیکان این شهید بزرگوارش در حالی که به کار با ارزش آموزگاری در سنگر تعلیم و تربیت اشتغال داشت ولی از امور دیگر جامعه و اقوام و نزدیکان غافل نبود و از هیچ کمکی به آنها دریغ نداشت.

اخلاق و رفتار پدر هم به پسر رفته بود و آرام با دیگران برخورد می کرد؛ فهمیده بود، جذابیت اخلاقی بالایی داشت، از مسائل فرهنگی جامعه برای تربیت نسل کشورش شغل آموزگاری را انتخاب و در این سنگر به فعالیت پرداخت.

اما از آنجا که به امنیت و استقلال کشور حساسیت داشت، دفاع از مرزهای کشور و راندن مهاجمان از کشور اسلامی را به کار در سنگر فرهنگی آن روزها ترجیح داد و به یاری رزمندگان اسلام در جبهه های دفاع مقدس شتافت و در منطقه عملیاتی مآووت در ۲۸ دیماه ۱۳۶۶  شهد شهادت نوشید و کنار همرزمانش در گلزار شهدای اسدآباد آرام گرفت

شهید صفدر فتوحی؛

او هم آموزگار بود و هم پاسدار؛  پدرش حشمت الله و سال ۱۳۳۷ در یک خانواده دارای آگاهی دینی و مقید به احکام و شئونات اسلامی چشم گشود و بزرگ شد؛

از همان آغاز جوانی با آموزه های اسلامی و انقلابی اما‌م خمینی(ره) آشنا و در همین جهت حرکت داشت. او یکی از جوانان ترتیب دهنده تظاهرات در اسدآباد بر علیه رژیم ستم شاهی و جلودار مردم معترض به حکومت پهلوی بود.

این شهید رفیع مرتبه دارای آگاهی و بصیرتی در حد بالا و اعتقاد راسخی به احکام دینی و شئونات اسلامی و انسانی داشت و علاوه بر اعتقادات و پایبندی محکم به اهداف انقلاب و اسلام از نظر اخلاقی یکی از کسانی بود که روح و جانش را از آنچه مخالف دین و انسانیت بود پالایش داده و با ویژگیهای متعالی اسلامی و انسانی ، روح و جانش را زینت داده بود.

صفدر نسبت به مشکلات هم نوعان بسیار حساس بود و اگر اطلاع داشت دوستی و همکاری دچار مشکلاتی شده، ناراحت می‌شد و حساسیت نشان می داد، تا جایی که ممکن بود و توان داشت به او کمک می کرد.

از ویژگی های دیگر او پاکی ، صداقت، و تواضع اسلامی بود و امور اجتماعی و انقلابی را بر امور شخصی خود ترجیح می داد و همنشینی با این شهید والامقام  هم باعث آگاهی و هم آرامش روح و جان میشد؛

شهید صفدر از جبهه های جنگ نامه ای به پدرش نوشته بود که" ای پدر عزیز و زحمت‌کش و صبورم الآن در موقعی قرارگرفته‌ایم که اسلام احتیاج به کمک و یاری جوانانی هم‌سن فرزند تو را دارد و افتخار کن که فرزندت درراه مقدسی قدم برمی‌دارد و این نتیجه همان زحمات بی‌دریغ و تربیت خودت هست. پدر عزیزم نه‌تنها فرزند تو بلکه هزاران  فرزند کشور مانند فرزند تو در این راه مقدس پا نهادند . و این همان تکلیفی است  که همه باید برای اسلام از مال و جان و هستی خودمان بگذریم . انقلاب اسلامی که کرده‌ایم باید تمام سختی‌هایش را هم تحمل‌کنیم . پدر عزیز قصه نمی‌نویسم بلکه این ‌یک حقیقت است و از تو پدر عزیز یک انتظار دارم در برابر ‌تمامی کسانی که می‌دانی به اسلام و انقلاب و امام بدبین هستند و زخم‌زبان می‌زنند قاطعانه ایستادگی کن و هر کس که سم ‌پاشی می‌کند علیه رزمندگان اسلام در مقابل آن ایستادگی نما و دفاع کن»

 او هم آموزگار با ارزشی بود و هم در کسوت پاسداری به جامعه و انقلاب خدمت کرد و در تاریخ ۱۷ مرداد ۱۳۶۳ در جزیره مجنون در نبرد رویارو با دشمنان کشور به درجه والای شهادت نائل و پیکر پاکش در گلزار شهدای اسدآباد آرام گرفت.

انتهای پیام/ن