به گزارش خبرنگار آوای سیدجمال، میثم صفری، یکی از معلمان شهرستان اسدآباد به عنوان نماینده فرهنگیان در شورای اداری که با حضور زلفی گل، نماینده وِزه دولت سیزدهم در اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی این شهرستان برگزار شد، به مسائل و مشکلات حوزه فرهنگیان پرداخت و اظهار کرد: بی هیچ تعارف و تکلفی، صادقانه باید بگویم که این روزها، آموزش و پرورش در شهرستان اسدآباد به مانند ادارات آموزش و پرورش در سراسر کشور، حال و هوای خوبی ندارد. خدا را شاکریم که آموزش و پرورش سهم بسیار زیادی در رسانه ها و سهم بسیار کمی در بودجه دارد. طرح های تصویب نشده و اجرا نشده بارها و بارها در رسانه های مختلف به سمع و نظر همگان می رسد اما در عمل تغییری صورت نمی پذیرد.

وی نمونه ای از طرح های تصویب نشده و اجرا نشده در حوزه فرهنگیان را عدم پرداخت کمک هزینه ی رفاهی به فرهنگیان دانست و گفت: در رسانه های سمعی و بصری اعلام می شود در عید سعید قربان کمک هزینه ی رفاهی به مبلغ 500 هزار تومان به هر فرهنگی پرداخت شده، محرم آمد و ما هنوز در سوگ آن کمک هزینه رفاهی می گرییم. به همین منوال رتبه بندی و دیگر طرح ها.

این معلم اسدآبادی با بیا اینکه بازنشستگان بخصوص بازنشستگان آموزش و پرورش به اذعان خودشان، سه روز در ماه حقوق دارند و بقیه  ماه را با عزت نفس می گذرانند و همچنان منتظر اقدام جدی دولت تازه نفس و دغدغه مند آیت الله رئیسی هستند، گفت: با طرح های تصویب نشده و همواره اعلام شده، انتظارات مردم نسبت به فرهنگیان که وظیفه ی انسان سازی را در این مملکت به عهده دارند افزایش یافته است. انتظار داریم دولت در این زمینه تفکری را به عمل تبدیل کنند تا خاطرات تلخ دولت  های وعده دهنده ی قبلی تکرار نشود و فرهنگیان هم به ناچار به دنبال هزینه های اولیه زندگی شان در جایی به جز آموزش نباشند چرا که زنگ می زند ریل پیشرفت کشور.

وی با بیان اینکه آموزش و پرورش اسدآباد سالهاست از عدم تکمیل و تحویل فضاهای آموزشی، تفریحی ، رفاهی و درمانی رنج می برد، تصریح کرد: کهنسال ترین پروژه ای که به نظر می آید سنش از بنده هم بیشتر باشد، استخر فرهنگیان است که همواره به اسمش افتخار می کنیم ولی هنوز در آن افتخار شنا پیدا نکرده ایم.

صفری با اشاره کاهش فضاهای آموزشی در شهرستان به دلایل مختلفی از جمله نبود اعتبارات، کمبود نیروی انسانی و کم لطفی اداره کل آموزش و پرورش استان همدان، گفت: مدارس های شهرستان یکی یکی تعطیل می شوند و خانواده ها به ناچار فرزندانشان را به مدرسه ای دور، شلوغ و با امکانات محدود و نهایتا به مدارس غیردولتی می فرستند.

وی در خصوص درمانگاه فرهنگیان در اسدآباد هم گفت: این افتتاح شد اما دل فرهنگیان اسدآبادی پر می زند برای ویزیت شدن در درمانگاه خودشان. آنقدر به ما گفته اند اضافی هستیم گاهی به فکر فرو می رویم که مگر ما مهمترین وزراتخانه در تربیت نسل فردای کشورمان نیستیم؟ به مانند دردهایی که همواره از جامعه و دانش آموزانمان پنهان کرده ایم تا لبخند را از لبهایشان نگیریم همواره مجبور می شویم وانمود کنیم حالمان خوب است چون هزینه های درمان سرسام آور است و مبلغ بیمه های تکمیلی هم با حقوق معلمان اصلا همخوانی ندارد.

این معلم اسدآبادی یکی از مطالبات به حق فرهنگیان را در حوزه مسکن خواند و گفت: به یاد دارم زمانی که دانش آموز بودم فرهنگیان زیادی به امید خانه دار شدن تمام سرمایه شان را صرف خرید زمین به نام مسکن فرهنگیان کرد ولی اکنون که سابقه معلمی ام به 16 سال می رسد هنوز اندر خم متراژ کردن زمین فروخته شده به چند نفر هستند.

وی جوان ترین پروژه جویای نام فرهنگیان را مرکز رفاهی یا همان خانه معلم دانست و گفت: این پروژه می تواند به رونق گردشگری به عنوان تنها هتل یا همان اقامتگاه موقت مسافران و گردشگران عمل کند که فعلا نیمه کاره است و نیاز به توجه ویژه دارد.

صفری با اشاره ای به سخن رئیس جمهور در خصوص پرهیز از آمارهای نادرست از وزیر علوم و نماینده دولت  خواست که از وزیر آموش و پرورش و مدیران کل استانها بخواهند بیش از آمارهای قبولی نادرست و به اصطلاح «خودگول زن» به کیفیت آموزش بپردازند. دانشگاه های فرهنگیان که مرکز اصلی تربیت و آموزش معلمان هستند پذیرای دانشجویان بی انگیزه و نیمه رها شده هستند که به جرات می توان گفت که نود درصدشان به معنای واقعی تدریس عملی را قبل از ورود به سیستم لمس نکرده اند و با توجه به مشکلات معیشتی فرهنگیان، از بدو ورود به دانشگاه فرهنگیان، در بخش های دیگر همچون بازارهای مالی جهانی، رمزارزها ، بورس ایران و دلالی محصولات کشاورزی مشغول می شوند.

 وی در پایان سخن خود با بیتی خطاب به منا ماهی گیران داخلی و خارجی که از مشکلات معیشتی معلمان چماق دشمنی بر علیه کشورمان می سازند، گفت: من آن گلبرگ مغرورم که می میرم ز بی آبی/ولی با خفت و خواری پی شبنم نمی گردم
انتهای پیام/ن