به گزارش آوای سیدجمال، در شرایطی که هروز اخبار نگران کننده زیادی درباره کمبود آب آشامیدنی، افزایش آلودگی هوا و تاثیر آن بر گرمای زمین منتشر می شود خبر می رسد که گاو یکی از عوامل تاثیر گذار در همه این موارد است، و این در حالی است که در سال های اخیر پرورش گاو در سراسر جهان به روش های صنعتی افزایش چشمگیری داشته است.

یکی از دلایل اصلی افزایش پرورش گاو افزایش میزان مصرف گوشت قرمز در جهان است.

تولید گوشت قرمز افزون بر آنکه به بحران آب دامن می زند، باعث می شود گازهای گلخانه ای پنج برابر بیش از مورد تولید دیگر گونه های گوشت آزاد شوند. خسارات ناشی از تولید گوشت قرمز زیاد است به طوری که حجم دی اکسید کربن آزاد شده برای تولید یک کیلو گوشت قرمز را با طی مسافت ۲۵۰ کیلومتر با یک خودرو مقایسه می کنند.

مصرف گوشت در جهان از سال ۱۹۶۰ تا کنون ۲۴ درصد افزایش یافته است و عمدتا تقاضای بالای کشورهای ثروتمند مانند آمریکا به این مصرف دامن زده است. به گزارش سازمان کشاورزی و تغذیه وابسته به سازمان ملل متحد، ۳۰۸ میلیون تن گوشت در سال ۲۰۱۳ در سطح جهان تولید شده است که این میزان در مقایسه با تولید پنج دهه گذشته چهار برابر افزایش یافته است.

مضرات مصرف زیاد گوشت برای انسان و محیط زیست

گوشت هایی که در مقیاس بالا تولید می شوند نه تنها به دلیل آنتی بیوتیک و هورمونی که در تولیدشان استفاده می شود، برای بدن انسان سالم نیستند، بلکه به محیط زیست نیز صدمات فراوانی وارد می کنند. همچنین برای سیر کردن شمار زیادی از دام ها، در علوفه آن ها از مواد شیمیایی استفاده می شود که برای محیط زیست و سلامت انسان زیان آور هستند.

در نتیجه شیوه تغذیه ما تنها موضوعی خصوصی نیست، بلکه هر وعده غذایی که انتخاب می کنیم تاثیر بسیاری در زندگی مردم سراسر جهان، محیط زیست، تنوع زیستی و وضعیت آب و هوایی می گذارد.

مصرف کمتر گوشت می تواند به راحتی به حفاظت از ذخایر آبی، جنگل ها، زمین های زراعی، وضعیت آب و هوا و تنوع زیستی کمک کند. در برابر، مصرف بالای گوشت موجب می شود که تولید صنعتی آن نیز در مقیاس بالا انجام گیرد.

بنابر تحقیقات مؤسسه "ورلد واچ" در واشنگتن، رشد مداوم تولید گوشت در سراسر جهان هزینه های جبران ناپذیری برای محیط زیست دربردارد. بر اساس گزارش این مؤسسه، ۷۰ درصد زمین های کشاورزی در دنیا تبدیل به مرتع شده اند و ده درصد دیگر این زمین ها برای کشت غذای دام استفاده می شوند.

از آنجایی که مصرف گوشت در سال های اخیر رشد صعودی داشته است، دیگر شیوه های طبیعی و سنتی پاسخگوی نیازهای موجود نیستند. امروزه از شیوه های نوین صنعتی برای تولید انبوه گوشت استفاده می کنند اما این شیوه ها به بخش بزرگی از طبیعت آسیب رسانده اند، زیرا با قطع بسیاری از درختان، جنگل ها به مراتع تبدیل شده اند. همچنین برای آبیاری این مراتع به حجم بالایی از آب نیاز است.

یکی دیگر از مشکلات اساسی در صنعت تولید گوشت مسئله آب است. سازمان ملل در گزارشی در رابطه با بحران آب هشدار داده و اعلام کرده است که اگر مصرف آب به صورت فعلی ادامه پیدا کند، کره زمین در سال ۲۰۳۰ با بحران جدی کم آبی مواجه خواهد شد. این در حالی است که برای تولید هر یک کیلو گوشت گاو حدود ۱۵ هزار و ۵۰۰ لیتر آب مصرف می شود.

گاو و گرمایش زمین

یکی از عوامل تاثیر گذار در افزایش گرمای زمین گازهای گلخانه ای هستند که در سال های اخیر تولید آنها افزایش یافته است. دانشمندان ژاپنی نحوه تولید گازهای گلخانه ای در جریان تولید گوشت را مورد مطالعه قرار داده اند. بر اساس پژوهش آنان، تنها یک گاو از بدو تولد تا روزی که کشته می شود حدود ۳۵ کیلوگرم دی اکسید کربن تولید می کند.

محاسبه گر دی اکسید کربن که وزارت محیط زیست بایرن آلمان طراحی کرده نشان داده است که گوشت خوارها سالانه ۱/۸۲ تن دی اکسید کربن تولید می کنند. این در حالی است که سهم گیاه خواران در تولید این گاز کمتر از یک تن در سال است.

شایان ذکر است که بسیاری از پژوهشگران در زمینه تغذیه و حفاظت از محیط زیست نه به نفس تغذیه از گوشت قرمز بلکه به تولید انبوه آن انتقاد می کنند. برای نمونه "اطلس گوشت" که مجموعه ای از تحقیقات دانشمندان در رابطه با تولید و مصرف گوشت است به این مسئله اشاره می کند که مصرف بهینه گوشت نه تنها برای محیط زیست زیان آور نیست بلکه فوایدی هم دارد.

فعالان محیط زیست معتقدند اگر به گوشت به عنوان یک کالای لوکس نگاه کنیم که لزومی ندارد هر روز بر سر سفره مان باشد، و اگر مصرف آن را به هفته ای دو یا سه بار کاهش دهیم، می توانیم قدمی در جهت حفاظت از محیط زیست و در نتیجه سلامت شخصی مان برداریم.