اینچنین "ارمسترانگ ویلیامز" مقاله خود را در روزنامه واشنگتن پست آغاز می کند و می گوید: اوباما "معامله فاجعه بار" خود را یک دستاورد بزرگ می داند که ممکن است دوره حکومتش را برجسته و به عنوان یک میراث برای خود حفظ کند.

ارمسترانگ در ادامه می نویسد: این توافقنامه ایران و همه دشمنان آمریکا را به ادامه دشمنی تشویق می کند. همچنین به ایران حق دست یافتن به 100 میلیارد دلار می دهد اموالی که در گذشته توان استفاده از آن را نداشت. علاوه بر این تحریم های بین المللی این کشور را لغو می کند و به رهبران تروریست ایران امکان مسافرت به همه جای جهان را می دهد. و اجازه غنی سازی و استفاده از سایت های هسته ای می دهد که قرار شده است بازرسان بین المللی بر آن نظارت کنند. کما اینکه می توانند از سیستم بانکی آمریکا استفاده کنند.

نویسنده همچنین افزود: در مقابل، آزمایش های موشکی ایرانی قاره پیما، ادامه سخنان دشمن ستیز رهبران ایران علیه آمریکا، تهدید نظام جهانی و تجدید حمایت از بشار اسد رئیس جمور سوریه و حزب الله، نصیب واشنگتن شد. با وجود اینکه دلیل اصلی امضای این توافقنامه این است که ایران رو به اعتددال خواهد رفت و تغییر خواهد کرد.

وی در ادامه گفت: امروزه ایران خطرناک تر از گذشته شده است و اگر اوباما گفته بگوید ایران بندهای موجود در توافقنامه را نقض نکرده است این یعنی بندهای توافقنامه برای محقق کردن اهداف آمریکا کافی نبوده است.

ویلیامز همچنین تصریح کرد: اوباما اخیرا بدون هیچ شبهه ای در یک مصاحبه گفته بود آمریکا باید ارتباط خود را با جهان جدا کند و بگذارد متحدان آن از خودشان دفاع کنند. این یک فلسفه کشنده است و نشان دهنده سوء فهم ریشه ای از نقش آمریکا در جهان می باشد.

ترجمه: حسن عریضی

انتهای پیام/ن