به گزارش آوای سیدجمال، امام منتظر نمی‏‎ماندند که فرد نیازمند تقاضای کمک کند. شاعر متوکل می‌گوید: در حال فقر شدید، پسردار شدم. از برخی کمک خواستم اما ناامیدم کردند. با خود گفتم اطراف خانه امام دور بزنم. وقتی به در خانه حضرت رسیدم، ابوحمزه بیرون آمد و کیسه‌ای حاوی چهارصد درهم به من داد و گفت: مولایم می‌فرماید: این پول را صرف فرزندت کن خداوند(بحارالأنوار، ج‏50، ص294)      
 

تلفیق دین و سیاست

هرکس توانایی یاری ما اهل بیت را نداشته باشد و در خلوت‌ به دشمنان ما لعنت بفرستد، خداوند صدای او را به همه فرشتگان می‌رساند و آنان برای وی طلب آمرزش نموده و او را می‌ستایند.

امام با این که در محاصره و محافظت جدّی دستگاه عباسی بودند، ولی شبکه‌ای تشکیل دادند که بدور از جاسوسان عباسی، نظام فکری و سیاسی اهل بیت پیامبر را نشر دهند.

امام هرگز با عباسیان بیعت نکرده و در عین اسارت به مبارزه فکری، فرهنگی و اجتماعی خود با نظام طاغوت عباسیان می‌پرداختند.
 

حسن معاشرت با دوست و دشمن
متحول شدن زندانبان امام

امام علاوه بر حسن معاشرت با شیعیان، با دشمنان نیز اخلاق‌مدارانه رفتار می‌کرد. مانند برخورد با زندانبانان. در حالی که آنها مأموریت داشتند امام را آزار دهند، ولی رفتار الهی و خردمندانه امام موجب تحول فکری و رفتاری و حتی اخلاقی در زندانبانان شد. در حالی که زندانبانان روش وحشیانه داشته و تقید دینی نداشتن، اما در زندان متحول شده و روش عابدانه‌ای در پیش می‌گیرد. (ارشادِ مفید، ص344)
 

توجه به دو اصل تولی و تبری

یکی از سیره‌های اجتماعی حضرت، توجه به دو اصل تولی و تبری است. امام شیعیان را به دوستی اهل بیت علیهم‌السلام و بیزاری از دشمنان آنان ترغیب می‌نمود و می‌فرمود: هرکس توانایی یاری ما اهل بیت را نداشته باشد و در خلوت‌ به دشمنان ما لعنت بفرستد، خداوند صدای او را به همه فرشتگان می‌رساند و آنان برای وی طلب آمرزش نموده و او را می‌ستایند. (بحارالانوار، ج50، ص316)