به گزارش لیلا نظری فرهودی خبرنگار آوای سیدجمال، در پی برگزاری دومین کنگره هشت هزار شهید استان همدان و اعزام خانواده‌های عمعظم شهدا از سوی اداره بنیاد شهید و امور ایثارگران به این کنگره، خبرنگار ما با دو تن از همسران شهدا هم به گفتگو نشست.

نسرین مرادی در گفتگو با خبرنگار ما گفت: با همسرم در سال 63 ازدواج کردم و حاصل ازدواج‌مان پسری شد که با شروع جنگ و در سال 65، تنها 40 روز داشت که  پدرش جانباز شد.

همسر شهید صفر برزگر با بیان اینکه همسر شهیدم سرباز سپاه پاسداران بود که به جبهه اعزام شد، افزود: او در جبهه‌های جنگ از ناحیه گردن قطع نخاع و یک دستش فلج شد.

وی با بیان اینکه بعداز مجروحیت همسرم، 27 سال بی‌منت پرستارش شدم و او را  همانند کودکی تر و خشک می‌کردم، افزود: او در سال 90 به جمع شهیدان پیوست.

مرادی با بیان اینکه در طول بیماری همسرم، به خاطر خدا و فرزندم، او را لحظه‌ای تنها نگذاشتم، افزود: امروز  خودم نیز به دلیل 27 سال پرستاری همسر شهیدم با مشکلات جسمی زیادی روبرو هستم.

وی در بخش دیگری از سخنانش به گلایه‌مندی از جامعه‌ای که خون برای انقلاب آن تقدیم شده، گفت: امروز با وضعیت  بدحجابی در جامعه افسرگی گرفته‌ام چون غصه می‌خورم، چرا باید جامعه که اسلامی است و انقلاب آن اسلامی بوده، اینقدر بی‌حجابی در آن باشد.

همسر شهید صفر برزگر با اشاره به اینکه وضع حجاب در شهر اسدآباد هم بیداد می‌کند، افزود: ما می‌سوزیم از این وضعیت و مسئولان باید رسیدگی و نظارت کنند چراکه ما نه تنها شهید و خون دادیم، بلکه جوان هم داریم و نگران آنان هستیم.

وی در بخش از سخنانش به گلایه از مردمانی که می‌گویند خانواده بردند و خوردند، اشاره کرد و گفت: با این حرف دلمان می‌گیرد،  ما هم به اندازه بخور و نمیر زندگی می‌گذرانیم و این درست نیست اینگونه قضاوت کنند.

همسر شهید علی کرمی هم گفت: همسرم اهل روستای لک لک است که در اواخر جنگ در شهر پاوه شهید شد.

ماه‌منیر کاویانی با بیان اینکه همسرم 6 ماه در خدمت جبهه بود و بعد شهید شد، افزود: او سرباز بود که به جبهه رفت، 4 سال زندگی کردیم و  حاصل زندگی‌مان دو  فرزند بود، آن وقت که شهید شد، من 20 سال بیشتر نداشتم.

وی هم نسبت به وضعیت جامعه و بدحجابی گلایه کرد و خواستار توجه مسئولان و رسیدگی به این وضعیت نابسامان شد.
انتهای پیام/ن