به گزارش آوای سیدجمال، زن مخلوق لطیف پروردگار است و آنچه در وجود و ظرفیت او گذاشته شده است، در راستای پرورش همین وجود لطیف است. رفتار و گفتار و پوشش زن هارمونی نیاز دارد. هارمونی وجود و رفتار، وجود و پوشش، وجود و گفتار و حتی وجود و شغل. وقتی این نسبت‌ها به هم بخورد، زن هم از وسعت وجودی خودش دور می‌شود.

زن بودن و مادربودن به معنای خانه‌نشینی نیست؛ بلکه به این معناست که هر زنی بتواند جای خودش را در دنیا به‌درستی پیدا کند. همان‌طور که موافق وجود فطری اوست.

زن قرار است مادر باشد و وجود مادر می‌تواند مربی باشد. همان‌طور که شروع بارداری برای او زندگی تازه‌ای را بنا می‌کند تا ۹ ماه در دنیا و ادبیات مادری خود را تربیت کند که آمیخته با رعایت‌ها و سبک جدیدی از زیستن است. کسی که مادرشدن را به معنای طبیعی و شناخته‌شده آن تجربه می‌کند، در حقیقت در یک مسیر تربیت اجباری هم قرار می‌گیرد و کسی که در مسیر تربیت است، صبور می‌شود و اهل تربیت! پس در هر جایی که قرار می‌گیرد، اوست که می‌تواند عامل رشد باشد و خوب از عهده تربیت برآید و با مهر و لطف به جهان نگاه کند. مادری‌کردن در عالم جایی است که اتمسفر آن رشد و شکوفایی و تربیت است. به‌شرطی که زن جای خود را همگام با وجود خود بفهمد.

عجیب نیست اگر بگوییم این جایابی در عالم، مخصوص کسانی نیست که دوران بارداری طی کرده‌اند و فرزندی به دنیا آورده‌اند. چرا که از جنس زن می‌گوییم و از ظرفیتی که در او مستتر است تا آن را بشناسد و آشکارش کند. برای عده‌ای به دنیا آوردن فرزند به‌طور طبیعی عنوان مادر را به فرد می‌دهد و برای عده‌ای زنان دیگر که ممکن است فرزندی نداشته باشند یا حتی ازدواج نکرده باشند، دنیا می‌تواند آن‌قدر وسعت پیدا کند تا در جایگاه مادری‌کردن قرار بگیرند. برای کسی یا کسانی یا شغل و تحصیل و ارتباطات.

مادری کردن یک موقعیت است؛ یک جایگاه! که هر زنی فارغ از موقعیت خانوادگی، می‌تواند خود را در آن قرار دهد. مادری نه فقط در ارتباط با دیگران شکل می‌گیرد بلکه هرکس در بخش‌های مختلف زندگی‌اش می‌تواند مادری را تجربه کند.. مادری کردن ارکانی دارد که هرجا آن‌ها را پیدا کنیم، می‌توانیم بگوییم مادری در حال رخ‌دادن است. مادر مسئولیت دارد، در لحظه به نیازهای فرزندش پاسخ می‌دهد و دل‌بستگی ایمنی را با فرزندش شکل می‌دهد و عامل تربیت و رشد است.
حتی فراتر از زن‌بودن، می‌توانیم بگوییم مادری کردن یک موقعیت است که هرکس می‌تواند خود را در آن مسیر تربیت کند؛ چه مرد باشد چه زن. مهم بیدارکردن روحیه مادری است.