احمــــدگوهری*

پسرمن لیسانسه وبیکار.دوتافوق دیپلم بیکارخونه دارم،دخترم...

اینروزها از این قبیل دردودلها زیادبه گوشمان میخورد.دانشجویانی که بدون آینده ای روشن در دانشگاه هاتحصیل میکنند!

واقعیت قضیه اینست که خروجی های دانشگاه ها با نیازهای جامعه منطبق نیست.

همین عدم انطباق در بسیارى مواقع باعث بروز مشکلات گوناگونی در سطح جامعه شده است.

سوالهای زیادی در ذهنم درباره این موضوع بوجودآمده است.

مثلا اینکه جواب آن پدرکارگری که مخارج داشگاه پسرش را به سختی تأمین میکند را چه کسی خواهد داد؟

جواب آن مادر پیری که پس از هر نماز  برای عاقبت بخیرى همه جوانان دعامیکند را چه کسی ميتواند بدهد؟

هرچقدر در این رابطه سوال دارم به جوابهای کمتری میرسم!

قطع به یقین اگربتوان ترتیبی اتخاذ کــــرد که چرخه صنعت کشور تندتر بچرخد شاهد بسیاری از مشکلات کنونی نخواهیم بود.

همه فنی کاران و تعمیرکاران ایران اسلامی لیسانس نیستند.قرارنیست همه خوشبختی را در دانشگــاه بدست بیاوریم.

باورکنیم مدینه فاضله ما دانشگاه نیست...

*خبرنگارحوزه اجتماعی