بحث "قهرمان سازی" در سینمای ایران همچنان به‌عنوان بزرگ‌ترین مشکل، پیش پای سناریست‌های ما قرار دارد. عجیب است که پس از تحولات شگرفی که در سینمای اجتماعی ایران طی سالهای اخیر به وقوع پیوسته و روند داستانی و قهرمان پروری را دستخوش تغییرات درون‌مایه‌ای نموده است، هنوز فیلم‌سازانی هستند که بر مبنای فیلم‌فارسی‌های پیش از انقلاب و یا سینمای بالیوود، دست به قهرمان سازی می‌زنند و از آن عجیب‌تر آن‌که هنوز هستند کارگردانانی که این فیلم‌نامه‌ها را برای ساخت برمی‌گزینند.

جدیدترین نمونه چنین فیلمی را می‌توان "عاشق‌ها ایستاده می‌میرند" عنوان کرد؛ فیلمی که طبق تعریف روایی خودش، یک قهرمان دارد و پاره‌ای خرده داستان که این خرده داستان‌ها با ثقل مرکزی این قهرمان کذایی، به جلو پیش می‌روند، اما سؤال مهم اینجاست که فیلم بر چه مبنایی هیوا را قهرمان می‌نامد؟ یک تیپ فوق العاده ساده از فردی که اتفاقاً نماد غرور می‌نماید و عده‌ای مدام با تکرار این جمله که "هیوا مرد است" سعی دارند طبق روند داستانی، زیر بغل این آدم هندوانه بگذارند در حالی که نه منطقی روایی و نه نمایشی قهرمانانه از هیوا نشان داده می‌شود.

نه‌تنها هیوا، بلکه دیگر تیپهای فیلم نیز با مشکل فاحش شخصیت پردازی مواجهند، ضمن اینکه ضعفهای  قصه‌پردازی و عدم به‌کارگیری ظرافت‌های دقیق داستانی نیز سبب می‌شود تا این ایراد فاحش، به‌شدت در کالبد فیلم خودنمایی کرده کل هویت فیلم را به‌درستی زیر سؤال ببرد.
به‌خلاف این ایراد محتوایی بسیار پررنگ فیلم، خرده داستان‌ها به‌خوبی می‌توانند مخاطب را با خود همراه کنند، اتفاقاتی چون موضوع راهیابی فرد عکاس به خانه هیوا، موضوع علاقه هیوا به لیلا، ابهام در شغل برادر هیوا و مسئله کشته شدن وی، همه و همه داستانک‌هایی هستند که به‌تنهایی می‌توانند نبض روایت را در دست گرفته مخاطب خود را از تماشای یک فیلم کسل‌کننده نجات دهند.

البته طبق همان معضلی که عنوان شد که نقش بسیار پررنگ هیوا در شکل دادن به فرجام هریک از این داستانک‌ها است، تمام این اتفاقات به‌صورت الکن، سترون ماند و به نتیجه داستانی پیش‌برنده‌ای که مورد نیاز چاشنی درام فیلم باشد، ختم نشد و تنها مزیتش آن بود که فیلم را از یک فضای سرد و حوصله‌سربر نجات داد.

البته نمی‌توان از هوشیاری فیلم‌بردار کار و ضعفهای واضح تدوینگر نگفت که البته تمام این ضعف و قوتها در سایه قدرتمند چاله‌های پرتعداد داستانی پنهان ماند و کمکی به بهتر یا بدتر شدن فیلم نکرد.

این فیلم با توجه به حضور در بخش "نوعی نگاه" مطمئناً قافیه رقابت را به فیلم‌های به‌مراتب بهتر و قویتر این بخش خواهد باخت و اخبار دلگرم کننده‌ای را نخواهد شنید.