یکی از همرزمان سردار شهید بختیار جمور گفت: شهید جمور ذاکر اهل بیت بود و هنگامی که قصد رفتن به جایی را داشتیم شهید جمور به ذکر مصیبت می پرداخت که نشان از شدت علاقه ایشان به اهل بیت و امام حسین (ع) بود.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی آوای سید جمال، ذبیح الله قربانی ادامه داد: سردار جمور بسیار مرتب و منظم بود به طوریکه تا آخرین نخ پوتین هی خود را می بست.

وی ادامه داد: در عملیات 11 شهریور در منطقه عمومی سرپل ذهاب و قصر شیرین اتفاق افتاد که با خاطر لو رفتن عملیات و اینکه این عملیات جزء اولین عملیات های بزرگ سپاه بود با شکست مواجه شد.

وی افزود: در این عملیات شهید جمور به اتفاق دو هم رزم دیگرش در انتهای ارتفاعات قراویز محصور شده بودند که هنگام عقب نشینی با یک مجروح برخورد کردیم که حال بسیار وخیمی داشت و فرد مجروح از شهید جمور خواست او را برگرداند و عکس امام خمینی (ره) را بر روی صورت او بگذارد، شهید جمور نیز همین کار را کرد و فرد مجروح عکس را بوسید و گفت: پیروزی نزدیک است چراکه خدا با ما است و او نیز به جمع شهدای انقلاب اسلامی ایران پیوست.

همرزم شهید جمور با اشاره به اینکه این شهید علاقه زیادی به قرائت دعای کمیل و ندبه داشت، گفت: حتی در مواقع رانندگی نیز شهید این دعاها را از حفظ  می‌خواند.

وی به آخرین لحظات دیدار با شهید اشاره کرد و ادامه داد: او با گره زدن بندهای همان پوتین آشنایی که شهید زارعی نیز پوشیده بود، به من گفت از قول من با بچه‌ها خدافظی کن، در همان لحظه بی‌حرکت شدم، آغوش باز کرد و مرا بوسید و گفت دیدار به قیامت.

نامدار سوری، یکی دیگر از همرزمان شهید گفت: بهمن سال 1364 بود که یک خبر مثل توپ توی اسدآباد پیچید، بختیار جمور، معاون لشگر 43 امام علی (ع) به شهادت رسید.

وی ادامه داد: یار غار او کوروند مثل مرغ سرکنده، بال بال می زد و آرام و قرار نداشت و با هم رفتیم سر گردنه مستقر شدیم تا آمبولانس ازهمدان برسد.

وی افزود: چشمان گریانمان به پیکر بی جان بختیار افتاد، کوروند قسم خورد که تا زمان شهادت پوتین همرزم شهیدش را در جبهه بپوشد و حال لکه خون تازه بختیار جمور با لکه خون خشک شده زارعی یکی شده بود.

سوری تصریح کرد: جمور را در کنار شهید زارعی دفن کردند و این بار کوروند پوتین های بختیار را پوشید و چهلم شهادت بختیار جمور بود  که کوروند هم با همان پوتین ها به شهادت رسید.