حاج محمود می گوید در پنج سالگی پدر ومادر خود را ازدست داده ام و از آن زمان خودم به تنهایی و بدون هیچ حامی زندگی خود را اداره کردم.

به گزارش آوای سید جمال و به نقل از شبکه اطلاع رسانی دانا؛ در جامعه و اطراف ما کسانی زندگی می کنند که از همت و پشتکار فوق العاده ای بهره‌مند هستند و افراد جامعه کمتر به این گونه افراد توجه می کنند.

کمتر کسی است در شهرستان پاسارگاد که نام حاج محمود را نشنیده و یا او را ندیده باشد.این پیرمرد 93 ساله با همت و پشتکار خستگی ناپذیر خود، 80 سال است که به کار دست فروشی مشغول است و به گفته خودش هیچ گاه از این کار خسته نشده است.

سایت محلی طنین پاسارگاد از زندگی حاجی محمود چنین می نویسد: در پنج سالگی پدر و مادر خود را ازدست داده  و از آن زمان به تنهایی و بدون هیچ حامی زندگی خود را اداره کرده است.

این پیرمرد دست فروش کسب روزی حلال را مهمترین خصوصیت خود می داند و می گوید: هیچ زمانی از کار دست فروشی خسته نشده ام با توجه به اینکه برای فروش مجبور بودم از کوهها و دشت های زیادی با پای پیاده عبور کنم .

حاج محمود بدترین صفات یک انسان را نامیدی از درگاه خداوند می داند و اعتقاد دارد کسب روزی حلال باعث رونق در همه زندگی ها می شود.

وی  انجام فریضه نماز را بسیار مهم می داند و می گوید: خدا را شکر می کنم که در طول تمامی این سالها با توجه به اینکه بی سواد هستم، در تمامی شرایط نمازم را خوانده ام و به برکت همین نماز خداوند همیشه روزی مرا طوری قرار داده است که محتاج کسی نباشم.

حاج محمود شش فرزند دارد؛ چهار پسر و 2 دختر دارد و فرزند صالح را بهترین نعمت خداوند می داند.

وی می گوید: با توجه به اینکه اکثر روستاها و دشت های  شهرستان های مرودشت، پاسارگاد، خرم بید، اقلید و همچنین در بین عشایر این مناطق حضور داشتم، مهمترین درسی که از طبیعت دراین سالها گرفتم قدرت و بزرگی خدا بوده است.

حاج محمود در مورد در آمد و بیمه خود چنین می‌گوید: همیشه از درآمد خود راضی بوده ام و خدا را شکر کفاف زندگی ساده خودم به همراه همسرم را داده است، اما هیچ بیمه ای ندارم و با توجه به اینکه در سن 93 سالگی به سر می برم و موقع بازنشستگی من می باشد و دیگر توانایی کار کردن را ندارم، نداشتن بیمه تنها حسرت زندگی من می باشد.

وی از جوانان تحصیلکرده امروزی گله مند می باشد و می گوید: متاسفانه جوانان ما با اینکه تحصیلکرده هستند اما شکر گذار خداوند نیستند و همیشه از زندگی خود ناراضی هستند و با نامیدی زندگی خود را می گذرانند.

در بقچه حاج محمود از لباس گرفته تا جوراب و چای خشک و گیاهان دارویی موجود می باشد و تقریبا می تواند تمام نیاز یک خانواده را تامین کند.

او هیچ وقت سیگار که می توانست یک جنس پر مشتری برایش باشد نفروخته است و علت  نفروختن سیگار را این چنین عنوان می کند: با توجه به اینکه  همیشه در بیابان ها و دشت و در میان عشایر برای فروش اجناس می رفتم و سیگار هم یکی از نیاز های آنان بود، هیچ گاه دوست نداشتم کالایی را به مردم بفروشم که برای سلامتی آنها ضرر داشته باشد.

مردم و افرادی که اجناس مورد نیاز خود را از حاج محمود خریداری می کنند از اجناس آن راضی هستند.

حاج محمود در کنار فروش اجناس بقچه خود، پندها و نصیحت‌هایی هم به خریداران و مردم نیز انجام می دهد و مردم هم از صحبت های وی استقبال می کنند.

وی به مردم سفارش می کند که اهل تقوی و پرهیزگاری باشند و خمس و زکات خود را هیچگاه فراموش نکنند که دادن خمس و زکات باعث برکت در رزق و روزی خانوده می‌شود.

و کلام پایانی حاج محمود مقیمی پیرمرد دست فروش 93 ساله:

ای دل از جهان بی خبری                           هر دم طلب سیم وزری

سرمایه تو یک کفن است                           آیا ببری یا نبری؟