به گزارش آوای سیدجمل و به نقل ازخبرگزاری فارس از شهرستان بهشهر، استان مازندران دارای جاذبه‌های گردشگری فراوانی اعم از تاریخی، فرهنگی، مذهبی و طبیعی‌ است که هر ساله گردشگران زیادی را به سمت خود می‌کشاند، در بین شهرستان‌های مازندران، بهشهر با داشتن بیش از 135 محوطه و بنای تاریخی ثبتی، و 10 منطقه نمونه گردشگری، به ‌"نگین گردشگری مازندران" مشهور است.

این شهرستان در بخش جلگه‌ای، از نعمت دریا، دشت‌های سرسبز، و پناهگاه حیات وحش میانکاله که ترکیب زیبایی از شبه‌جزیره، تالاب و خلیج بین‌المللی است؛ بهره می‌برد، و در بخش مرکزی آن هم عمارت‌های شاه‌عباسی مانند«چشمه‌عمارت»،«کاخ صفی‌آباد»، منطقه تاریخی ـ طبیعی«عباس‌آباد» و «باغِ شاه»، همچنین آثار سکونت‌گاهی مانند «خانه صیامیان» و مجموعه بناهای پیوسته «افغان‌نژاد»، خانه‌های توکلی و کاردلی، و اماکن مذهبی مانند حسینیه‌های فرحی و شیخ علی‌زاده، همچنین مناطقی چون«گوهرتپه» و «آسیاب‌سر»، نظر هر گردشگری را به خود جلب می‌کنند.

در بخش کوهستانی هم، مناظر زیبا و خیال‌انگیزی مانند«پاسندرِز»، «سنگ‌نو»، «سرخ‌او»، «مهربان‌رود»، « جِزی»، «اسبه‌او»، همچنین مناطق تاریخی- مذهبی مانند گورستان قدیمی«سفیدچاه»، «خانه احمدعلی‌خان هزارجریبی» و «خانه شهریاری1و 2»، از نگاه گردشگران و دوستداران تاریخ و طبیعت، پنهان نمانده است.

در ورودی شهر بهشهر، در روستایی به نام«شهیدآباد» که بیشتر به «تِروجن» مشهور است، یک تپه باستانی وجود دارد که محلی‌ها به آن‌ «کمربن» می‌گویند، کمربن در دل خود، دو غار به نام‌های «هوتو» و «کمربند» دارد.

این دو غار،در سال‌های 1328 تا 1330 هجری شمسی توسط پروفسور«کارلتون» استاد باستان‌شناسی دانشگاه فیلادلفیا ایالات متحده آمریکا، مورد کاوش قرار گرفت و قدمت آن‌ها 9‌هزار سال قبل از میلاد مسیح(ع) تخمین زده شد.

در جریان کاوش‌های انجام ‌شده در غار هوتو، اشیایی از سنگ چخماق مربوط به دوران پارینه‌سنگی یا پالئولیتیک(Paleolithic) به همراه سه اسکلت انسان از جمله اسکلت یک مادر و فرزند، کشف شد، این اسکلت‌ها در همان سال‌ها از ایران به آمریکا برده شد و هنوز اطلاع دقیقی از محل نگهداری آن‌ها در دست نیست، فقط همین مشخص است که جایشان در یکی از موزه‌های آمریکا است.

در عمیق‌ترین نقطه از غار هوتو، سنگریزه‌هایی از عصر یخچال‌ها، و در طبقات مختلف آن آثاری از عصر آهن تا دوران نوسنگی یا نئولیتیک (Neolithic)، مشاهده شد.

در واقع غار هوتو، دربردارنده آثار تمدن دوران آهن و برنز و مس( Calcholithic)، و نوسنگی است.

وجود این تمدن‌ها در نتیجه دیگر تحقیقات کارلتون در سال 1949 میلادی، که در غارهای «بیستون» کرمانشاه، «تمتمان» ارومیه، و «خونیک» خراسان به دست آمد، تایید شد.

به اذعان پروفسور کارلتون، در هیچ‌یک از نقاط ایران، اطلاعات مبسوطی راجع به تمدن‌های گذشته مردم این سرزمین، مانند آن‌چه در غار هوتو کشف شد، به دست نیامد.

اما غار«کمربند» هم در فاصله یکصدمتری از غار هوتو قرار دارد، این غار دارای 6طبقه و 28 قشر 20 سانتی‌متری است که به دوران میانه‌سنگی و نوسنگی باز می‌گردد، طبقات اول و دوم  آن شامل آثار دوران نوسنگی جدید است، طبقه سوم هیچ شباهتی به طبقه دوم از حیث باستانی ندارد بلکه به عصر نوسنگی و سفال باز می‌گردد.

در طبقه چهارم، آثاری از دوران پارینه‌سنگی مانند چاقوهای کوچکی از جنس چخماق و استخوان‌های آهوهای پیش از تاریخ، به دست آمد.

در طبقه پنجم از غار کمربند، تیغه‌هایی از جنس چخماق و قطعاتی از استخوان سگ دریایی کشف شد.

در طبقه آخر هم خاک رس و شن و ماسه بود که در روی قشرهای آب زیرزمینی قرار داشت.

غارهای هوتو و کمربند، البته در فهرست آثار تاریخی قرار دارند، اما حفاظت خوبی از آن‌ها نمی‌شود و حتی تا 10 سال پیش برای بسیاری از اهالی شرق مازندران هم ناشناخته بود.

از سال 86، به همت عده‌ای از جوانان تحصیلکرده و مجرب روستای شهیدآباد، شرکتی به نام " تعاونی سبزگستر هوتو" با 23 نفر تشکیل شد و اکنون 86 سهام‌دار دارد.

این افراد، طی توافقاتی که با منابع طبیعی و سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان مازندران در سال 89 انجام دادند، توانستند اجازه بهره‌برداری اصولی از تپه باستانی«کمربن» را برای مصارف گردشگری با هدف ایجاد اشتغال و احیای ارزش‌های تاریخی غارهای هوتو و کمربند، به‌دست آورند.

اکنون مجتمع زیبایی با امکانات اولیه اما درخور توجه در جوار غارهای کمربند و هوتو دایر شده است، این امکانات شامل پارک، سرویس‌های بهداشتی، خانه مازندرانی و فروشگاه است.

همچنین جایگاهی برای طبخ غذاها و نان محلی در حال احداث است تا هم منبع درآمدی برای بومیان باشد و هم تبلیغاتی برای سوغاتی‌های بهشهر، شود.

تالار و رستوران هوتو هم با بهره‌گیری از آخرین روش‌های ساخت به‌ویژه در بحث سرمایشی و گرمایشی در فضایی به وسعت 2هزار مترمربع در حال ساخت است که تاکنون بیش از 2میلیارد تومان توسط سهامداران صرف ساخت آن شده است.

تپه باستانی هوتو در مجموع شامل 6 هکتار است که نیمی از آن توسط شرکت تعاونی سبزگستر هوتو، به منطقه گردشگری تبدیل شد اما نیمی دیگر در حصار بومیان برای مصارف کشاورزی قرار دارد که می‌طلبد منابع طبیعی برای بازپس‌گیری این عرصه‌ها وارد میدان شود.

سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری هم اگر بودجه‌ای برای نگهداری از این دو اثر باستانی ندارد؛ حداقل نسبت به تعرضاتی که در اطراف آن صورت می‌گیرد، واکنش تاثیرگذاری انجام دهد.

یکی از زیبایی‌های این منطقه و پیرامون غارهای کمربند و هوتو، وجود درختچه‌های وحشی انار ترش و رویش گیاهان و سبزی‌های دارویی است که در فصل برداشت، به اشتغال‌زایی منطقه کمک می‌کند.

شرکت تعاونی سبزگستر هوتو فضای سبزی را با استفاده از درختچه‌های انار ایجاد کرده است، به ‌طوری که در اطراف هر آلاچیق و سکو، وجود درخت انار، روحیه مضاعفی به گردشگران برای استفاده از این طبیعت زیبا را می‌دهد.