ساعت هم از تیک تاک کردن خسته شده بود، که با صدای ممتدی شبیه زنگ تلفن ، مثل برق از جا پریدم ولی صدای تلفن نبود. کسی با بی‌حوصلگی داشت زنگ خانه را فشار می‌داد. به شنیدن این نوع زنگ‌ها در نیمه‌های شب ، عادت داشتم. با صدایی گرفته، گوشی آیفون رو برداشتم.

– کیه؟

 - ببخش داداش پونصد تومنم کمه اگه لطف کنی بهم بدی دیگه بقیه‌ی همسایه‌ها رو هم بیدار نکنم.

 – آخه مرد حسابی خدا روز رو ازت گرفته شب‌ها هم نمیذاری بخوابیم.

 – داداش دمت گرم یه کم زودتر الآن پنجره رو می بنده و میخوابه. منم تا صبح باید مث گرگ زوزه بکشم.

چندماهی هست، از وقتی چراغ قرمز چهارراه تویسرکان راه اندازی شده، از تعداد این شب زنده داران کاسته شده و  خدایی در این قسمت ، اشتغال زایی به نحو احسنت صورت گرفته و هرروز شاهد اضافه شدن افراد جدیدی به صف کارکنان پذیرایی از مسافرین چراغ قرمز هستیم.دست مسئولین درد نکنه! درآمد بعضی از این افراد در طول ماه می تواند سرمایه ی یک کار کوچک را فراهم کند ولی این درآمد در پشت پنجره های کوچک شب زنده داران اصلی ، دود می شود. این شب زنده داران چنان آهن ربایی ، افراد را از سرتاسر شهر کوچکمان به سوی خود جذب می کنند. چه نیروی قوی ای دارند! کاش می شد از استعدادشان در جهت جذب سرمایه های همشهریان عزیزمان استفاده کنیم که شهر کوچکمان را به امید ساختن دیاری دیگر ترک کرده اند و تنها نامی از شهر را در شناسنامه اشان یدک می کشند.

برگردیم سراغ شب زنده داران. «...و خداوند شب را برای آرامش شما آفرید». ولی در این منطقه از شهر ، شب هم به مانند دیگر ساعات روز ، آرامش به مانند رویایی است که دست نیافتنی است. برای دایر کردن یک مغازه ، باید هفت خان رستم را طی کنید ولی این شب زنده داران بدون هیچ مجوزی، بساط بدبختی جوانان و خانواده های آنان را فراهم می کنند و نه تنها بخاطر نداشتن مجوز بازخواست نمی شوند بلکه پنجره های کوچک مغازه های شبانه روزی خود را نیز در همه ی ساعات، بخصوص نیمه های شب بطور آزادانه باز می گذارند و ککشان هم از سلب آرامش دیگران و فراهم نمودن سقوط مشتریان نمی گزد. سوال بسیار مهمی که در اینجا پیش می آید این است که: کشوری که با وجود جوانان غیوری که از سری ترین مسائل جاسوسی دشمنان و فتنه گران اطلاع دارد و همیشه با واکنش های به موقع خود امنیت را برای هم وطنان خود فراهم آورده، چگونه نمی تواند پنجره های کوچکی که ویرانی های  بزرگ به وجود می آورند، را ببندد؟

بارها شاهد این بوده ایم که افرادی که به همراه خانواده های خود نیمه شب به خانه ی خود باز می گردند و یا افرادی که برای نماز صبح، در حال رفتن به مسجد بوده اند، مورد تهاجم معتادینی قرار گرفته اند که پشت پنجره های این مغازه های کاذب، در صف ایستاده اند. ما نیز می خواهیم طعم آرامش شب را بچشیم. نعره های گاه و بیگاه شبانه ی افرادی که در راه این مغازه های پنجره کوچک هستند، لرزه بر اندام ساکنینی می اندازد که گناهشان همسایگی آنها با این شب زنده داران ویرانگر است. کاش می شد معنای شعر « بنی آدم اعضای یکدیگرند .....» را برای لحظاتی هم شده از جلوی اتوبان ذهن گذراند تا فهمید ترسیدن نیمه شب بچه از نعره های مستانه ی خانه به دوشانی که به خود اجازه می دهند که در هر ساعتی که بخواهند مزاحم آرامش دیگران شوند، چه طعمی دارد. آیا این پنجره های کوچک آنقدر  سنگین است که باید دست به دامان حیدر کراری شد که دری همچون خیبر را از جا کند؟؟

به تازگی مراسم تودیع و معارفه ی سرپرست جدید نیروی انتظامی نیز صورت گرفته. امیدوارم به غیر از شعار دادن و کسب کردن عناوین مختلف همچون رتبه ی برتر در کاهش جرم و ..... قدری نیز به میان مردم آمده و از دیدگاه مردم نیز،  رتبه ای برتر کسب کنند.

از زبان همشهریان ساکن منطقه ی مذکور که امیدوارند روز را در حالی شروع کنند که استثنائا، شبی آرام را سپری کرده باشند.