به گزارش آوای سیدجمال؛ امروز ساعت و  تاریخ عقربه عقربه به عقب کشیده شده و رسیده به دیروز، ایستاده روی زمان بی رحمی و تلخ ترین لحظات را به نمایش گذاشته؛

این روزها طعم بی مزه ظلم، تجاوز، مزه کرده زیر دندان مزدورانی که هنوز عقل و منش و درایتشان قفل و زنجیر شده به دوران بت و بت پرستی؛ مزدوانی که نطفه‌شان با خبیثی و جهالت و نادانی بسته شده؛

مزدورانی که که زده اند به سیم کم خردی و طوفان بی حیایی به پا کرده اند و عاشورا را دوباره تکرار کرده اند.

 شمر، یزید، حرمله، عمر و ... همان‌هایی که دیروز حسین(ع) و خاندانش به آن‌ها نشان دادند جواب اهانت، رسوایی است؛ این همه سال طبل رسوایی شان به صدا درآمد و لعنت شنیدند؛

در زیارت عاشورا هنوز و در آینده و در همه سال‌هایی که ضربان قلب زمین می‌تپد، خوانده می‌شود و شنیده می‌شود که می‌گوید: « وَ لَعَنَ اللَّهُ آلَ زِیَادٍ وَ آلَ مَرْوَانَ وَ لَعَنَ اللَّهُ بَنِی أُمَیَّةَ قَاطِبَةً وَ لَعَنَ اللَّهُ ابْنَ مَرْجَانَةَ وَ لَعَنَ اللَّهُ عُمَرَ بْنَ سَعْدٍ وَ لَعَنَ اللَّهُ شِمْراً، شَمِراً»

اما از آنجایی که این قوم فراموش کارند، از آنجایی که طبل رسوایی شان اندک است؛ حرمله‌ها و یزیدی‌ها و شمرها از دیروز تاخته اند و رسیده اند به امروز؛

امروز دوباره علی اصغرها را گردن می‌زنند؛ رقیه ها را بی پدر می‌کنند و زینب‌ها  را بی برادر؛ چادرها از سر می‌کشند؛ گردن می‌زنند؛ زنان و دختران را حرمت می‌شکنند؛ تجاوز شده سرلوحه زندگی‌شان و بی آبرویی را اسوه کرده اند.

دیروز عاشورای حسین(ع) بود و امروز عاشورای زینب(س)؛

یزیدیان کمر بسته اند بی اهانتی به حرم زینب(س)؛

دیروز حسین یاری می‌خواست و امروز زینب(س)؛

حسین(ع) با چشمان خیس در کربلا منتظر یاری کننده ای که بشتابد به کمک خواهرش؛

حسن(ع) با چشمانی خیس در بقیع منتظر یاری کننده ای که بشتابد به سوی خواهرش؛

کیست که بشتابد به سوی زینب(س)؟؟ کیست که بشود برادر زینب(س) و بشتابد به سوی او؟؟ بشود مدافع حرمش؟؟

کیست بگوید من هم عباس توام یا زینب(س)؟؟

«هَل مِن ناصر یَنصُرنی»: کیست یاری کننده ای که مرا یاری کند،

نه نه اشتباه نکن این بار حسن(ع) نیست، این بار زینب(س) است که می‌گوید: کیست یاری کننده ای که مرا یاری کند.....

نویسنده: فاطمه بگزاده

انتهای پیام/ن