از دور که نگاه می کنی فکرمی کنی شخصیت این تیپ ورزشکاران بسیارخشن وغیرقابل تحمل است،فقط واردکردن ضربه،به حریف برای آنهامهم است.اماوقتی باآنها همنشین میشوی مشاهده می کنی  که شخصیتشان بسیار آرام ومهربان است.

عباس شمسی یکی ازاین ورزشکاران است که دارنده9عنوان قهرمانی کشور در رشته کیک بوکسینگ است.

عباس که سابقاورزش وشوو رانیزتجربه کرده فرزندیک جانبازدفاع مقدس است ومی گویددرس مردانگی را از پدرش آموخته است.

خبرگزاری آواسیدجمال مصاحبه ای با این ورزشکاربسیجی ترتیب داده که از نظرتان می گذرد.

-درابتدابیوگرافی خود رابیان کنید؟

متولدسال1369هستم وازسال79ورزش کردن را در رشته کونگ فوشروع کرده ام.اولین مربی من روح الله صفایی بود.تاسال82بطورآماتور ورزش می کردم وازاین سال بود که بطورحرفه ای کیک بوکسینگ راآغازکردم که تاکنون نیزادامه دارد.ازنظرتحصیلات نیزهم اکنون دانشجوی تربیت بدنی دانشگاه آزاداسدآبادهستم.

-ازبین ورزش ها چرا رشته رزمی را انتخاب کردید؟

فلسفه ورزش های رزمی نظم دادن به روح است.این قبیل رشته ها هم باروح سروکاردارند وهم باجسم.باورزش های رزمی است که جهان تن و روان کشف میشود.مطالعه زیادی نیز دراین باره داشته ام ومعتقدم اکثرورزش ها از کونگ فو نشات گرفته اند.

-اکثرورزشکاران درباشگاه شما ازقشرنوجوان وجوان هستند،مهمترین چیزهایی که در باشگاه به آنهامی آموزیدچیست؟

همیشه گفته ایم که در وهله اول اخلاق مدنظرماست وپس از آن است که ورزش نمودپیدامی کند.ما در ورزش های رزمی فلسفه ای داریم که فقط برای دفاع از دین،شرف وناموس ملزم به استفاده ازحرکات رزمی هستیم ودرموارد دیگر مجاز به انجام این کارنخواهیم بود.

-مقام هایی شاخصی که کسب کرده ایدچه بوده است؟

مسابقات کشوری در رشته کیک بوکسینگ هر6ماه یک بار برگزار می شود که دراین مسابقات9باربه مقام اول دست پیداکرده ام.دریک تورنمنت بین المللی هم یک مدال نقره کسب کرده ام.برای حضور درمسابقات جهانی نیز انتخاب شدم که متاسفانه علیرغم امید زیادی که برای کسب مدال جهانی داشتم به علت مشکلات اداری خروج ازکشور موفق به حضور دراین مسابقات نشدم. هم اکنون نیز عضوتیم ملی هستم.

-به عنوان کسی که امیدوار به تصاحب مدال جهانی این رشته هستید چه انتظاری ازمسئولین دارید؟

باشگاهی که من اداره می کنم ازهیچ گونه کمک ازناحیه کسی برخوردارنیست.چندین بارنیز به مسئولین ارشد شهر مراجعه کرده ام وتنهاچیزی که شنیده ام قول همکاری بوده که آن نیز عملی نشده است.

در این ورزش وقتی به روی رینگ میرویم نه راه برگشت داریم ونه راه دیگری .این ورزش نیازمندحمایت مسئولین است که امیدواریم این عزیزان باکمک های خود به توسعه وپیشرفت این ورزش کمک کنند.ناگفته نماند به علت نداشتن شغل مناسب اکنون در یک خیاطی مشغول به کارهستم.

-درپایان مصاحبه اگرحرف ناگفته ای دارید را بیان کنید؟

ماورزشکاران واقعادوست داریم که همیشه برای شهرمان افتخارکسب کنیم اماشرایط بگونه ای باشد که دلسرد نشویم.مادراین ورزش برای جان خودمی جنگیم.

امیدواریم بابرنامه های مدون ومنسجم وحمایت ازطرف مسئولان ورزش این شهرستان رابه جایگاه واقعی خودبرسانیم.