من اين گفته را رد مي‌كنم. واقعيت مطلب اين است كه دوستان با كمال همدلي و وفاق كارها را انجام مي‌دهند. هر هشت نماينده استان در مجلس نهم با هم بوده‌اند و جلسات مجمع هم به صورت منظم برگزار مي‌شود و معمولاً در هفته دو جلسه برگزار مي‌كنيم و مسائل در آن مورد بررسي قرار مي‌گيرد و ماحصل آن جلسه هم پيگيري مي‌شود.

با شكل‌گيري مجلس نهم و ورود نمايندگان تازه‌وارد به مجلس، مجمع نمايندگان استان هم به سياق سابق شكل گرفت. در دوره جديد اين مجمع، نمايندگان ساز و كاري را بنا نهادند كه رياست مجمع با رأي‌گيري و انتخاب باشد و بر اين اساس همه نمايندگان به صورت دوره‌اي مي‌توانند به مدت شش ماه رياست مجمع را بر عهده گيرند.

روند انتخاب رؤساي مجمع نمايندگان استان به اين شكل بود كه رئيس براساس رأي اكثريت اعضا انتخاب مي‌شد. با گذشت شش ماه از عمر مجلس نهم و در يك دوره رياست بر مجمع،‌ براساس قرعه‌كشي ابتدايي اكنون نوبت به بهروز نعمتي نماينده مردم اسدآباد و عضو كميسيون صنايع و معادن مجلس رسيده تا به اندازه دو فصل سال بر مجمع نمايندگان رياست كند.

به گزارش آواسیدجمال به نقل ازهمدان پرس،نعمتی دراین مصاحبه حرفهای جالبی به زبان آوردکه در ادامه می آید.

چگونه نعمتي دومين رئيس مجمع نمايندگان استان در مجلس نهم شد؟
در اولين جلسه مجمع نمايندگان استان در مجلس نهم بنده اين پيشنهاد را كردم كه همه نمايندگان بتوانند رئيس مجمع شوند و بر همين اساس مقرر شد هر نماينده‌اي شش‌ماه رياست مجمع نمايندگان استان را به دست بگيرد و در ادامه هم مبناي رياست مجمع به اين طريق است.

برنامه شما براي دوره رياستتان بر مجمع نمايندگان چه خواهد بود و چه اولويت‌هايي داريد؟
معتقدم كه دو موضوع را به صورت كلي در خصوص استان بايد پيگيري كرد؛ يكي بحث صنعت و معدن است كه واقعاً استان همدان به فراخور وضعيت و توانمندي‌ها از آن بهره‌مند نشده است و ماحصل آن هم سهم اندك استان از صنعت شده است. لذا با تمام قوت به دنبال سهم حقيقي استان از صنعت هستيم.

براي پيگيري اين موضوع پيش‌بيني شده كه اولين جلسه دوره جديد مجمع نمايندگان استان با حضور وزير صنعت، معدن و تجارت و معاونان وي برگزار شود تا بتوان از آنچه دولت در توان و اختيار دارد براي جبران عقب‌ماندگي‌هاي استان در بحث صنعت بهره گرفت.

موضوع دوم چيست؟
موضوع دوم كه بايد مورد توجه قرار گيرد اين است كه استان، در بحث اعتبارات ملي فقير است. در اين بحث معتقدم نهايت لطفي كه دولت بتواند در حق استان داشته باشد همان بودجه ساليانه است كه بايد بدهد، اما مثلاً مي‌بينيم كه يك كارخانه سيمان 200 ميليارد اعتبار مي‌گيرد و رديف بودجه‌اي جدا به خود اختصاص مي‌دهد؛ هدفمان اين است كه رديف‌هاي اعتباري مستقل و كلان براي عمران و آباداني استانمان داشته باشيم.

متأسفانه ما در اين زمينه هم محروم مانده‌ايم و جزوه استان‌هايي هستيم كه كمترين اعتبارات مستقل را دارد.

از پتانسيل‌هاي استان چگونه مي‌توان در تحقق اين برنامه‌ها بهره برد؟
ما مي‌توانيم از پتانسيل شهرستان‌ها بهره ببريم. به ‌‌عنوان مثال در شهرستاني مانند نهاوند كه از معادن متعدد برخوردار است بايد سرمايه‌گذاري معدني انجام دهيم يا در اسدآباد كه امكانات كشاورزي خوبي دارد بايد به كشاورزي آن توجه و در راستاي آن فعاليت كنيم.

در اين زمينه به دنبال تحقق طرحي هستيم كه شايد گفتن آن فعلاً زود باشد، ما با همراهي ديگر نمايندگان كاري را با مجموعه سازمان گسترش شروع كرده‌ايم كه قرار شده 300 طرح را به 30 استان كشور تخصص دهيم كه در آن هر شهرستان يك طرح را به عنوان سهميه داشته باشد. اختصاص اين طرح‌ها هم به شهرستان‌ها بسته به نوع فعاليت و پتانسيل‌هاي آن‌ها صورت مي‌گيرد. براساس اين طرح در استان همدان بايد 10 شركت را از 10 شهرستان داشته باشيم و ما كارهاي اوليه تحقق اين طرح را هم انجام داده‌ايم.

يعني ما مي‌توانيم در دوره رياست شما بر مجمع، شاهد آوردن يكي دو بنگاه مهم صنعتي به استان باشيم؟
ان‌شاءا… كه اين اتفاق مي‌افتد!

شش‌ماه از عمر مجلس نهم گذشت. به نظر شما در طول اين مدت چه كارهايي مي‌توانست صورت بگيرد و نگرفت؟
با توجه به اينكه امسال به «سال توليد ملي، حمايت از كار و سرمايه ايراني» نام‌گذاري شده، متأسفانه مجلس به فراخور اين نام كاري صورت نداد. ما در كميسيون صنايع به همراهي مركز پژوهش‌ها، اتاق بازرگاني و انديشمندان دانشگاهي كاري را شروع كرديم كه منتج به آماده سازي طرحي موسوم به توليدملي شد. اگر اين طرح به صحن مجلس بيايد به يكي از طرح‌هاي بزرگ تبديل خواهد شد.

احساس نمي‌كنيد همگرايي نمايندگان استان در مجلس كمرنگ شده است؟
من اين گفته را رد مي‌كنم. واقعيت مطلب اين است كه دوستان با كمال همدلي و وفاق كارها را انجام مي‌دهند. هر هشت نماينده استان در مجلس نهم با هم بوده‌اند و جلسات مجمع هم به صورت منظم برگزار مي‌شود و معمولاً در هفته دو جلسه برگزار مي‌كنيم و مسائل در آن مورد بررسي قرار مي‌گيرد و ماحصل آن جلسه هم پيگيري مي‌شود.

همگرايي نمايندگان واقعاً شعاري نيست؛ البته مواقعي هم پيدا مي‌شود كه دوستان تفاوت سليقه با هم داشته باشند كه خيلي اهميتي ندارد. اصل اين است كه وفاق و همدلي براي پيگيري مسائل وجود دارد حالا شايد برخي هم به دنبال اختلاف‌افكني باشند كه اين خيلي اهميتي ندارد.

اوضاع فعلي استان و پيشرفت روند امور را چگونه ارزيابي مي‌كنيد؟ ارزيابي شما در مورد پست‌هاي خالي مانده و طرح‌هاي معطل مانده به دليل كمبود اعتبارات چيست و راهكار شما در اين خصوص چه مي‌باشد؟
من قبلاً هم گفته‌ام و اعتقادم بر اين است كه استاندار بايد از نيروهاي توانمند استان بهره بگيرد. نبودن معاون برنامه‌ريزي و راهبردي در استانداري حتي به اندازه يك ساعت براي استان يك آسیب به حساب مي‌آيد. بار ديگر هم تأكيد مي‌كنم كه هرچه سريعتر از نيروهاي داخل استان اگر نيروي توانمند داريم –كه داريم- شخصي را در اين پست بگماريم و بايد اين جايگاه پر بشود تا حركت استان به سمت توسعه سرعت گيرد.

بايد بتوانيم از نيروهاي توانمند و خوش‌فكر و جوان شهرستان و مركز استان استفاده كنيم. بعضي از مديران را مي‌بينم كه واقعاً از عمر مديريتشان گذشته و متأسفانه به روزمرگي افتاده‌اند. چنين مديراني نمي‌توانند بار سنگين مسئوليت را به منزل مقصود برسانند و بايد از مديران جوان بهره برد كه اهل خلاقيت، ريسك و كار مضاعف‌اند. معتقدم استاندار بايد تجديد نظري در خصوص برخي مديران داشته باشد.

ما هم اعلام كرده‌ايم كه به عنوان مشاور، همواره حضور خواهيم داشت و هرجا هم ضعفي ببينيم به عنوان ناظر وظيفه داريم كه يادآور شويم. تقاضاي ما اين است كه مسئولان از اين پتانسيل خوب يعني مشاورت نمايندگان استفاده بگيرند.

متأسفانه اكنون مي‌بينيم بعضي رفيق بازي‌ها در مركز استان وجود دارد كه شايد شخص استاندار هم از آنها نگران و ناراحت است. بعضي‌ها واقعاً صلاحيت، توانمندي و لياقت مدير بودن را ندارند، اما با توجه به ارتباطات و مسائل پشت پرده‌اي كه با يكديگر دارند، متأسفانه سال‌هاست كه به استان ظلم مي‌كنند. ما تعارف با كسي نداريم و عملكرد نيروهاي ضعيف را هم بازگويي مي‌كنيم. پيچيدگي ارتباطات برخي مديران متأسفانه باعث حركت نكردن استان شده است. اگر ما بخواهيم استاني سرآمد، توانمند و بانشاط داشته باشيم، اولين شرط آن يك تحول مديريتي در سطح استان است كه بايد انجام شود.

اخيراً به بهانه نبود بودجه و كمبود اعتبار، از سوي مسئولان گفته شده كه نبايد انتظار بالايي داشت و تنها بايد به آسيب‌شناسي گذشته بسنده كرد؟ نظر شما در اين خصوص چيست؟
معتقدم كسي كه كننده كار باشد بدون بودجه هم كار مي‌كند. مديران واقعي آنهايي هستند كه در بدترين شرايط توليد پول و ثروت مي‌كنند و اينكه بودجه نداريم و امكانش نيست كه دليل توقف نمي‌شود.

بهترين فرصت براي به خود آمدنمان در حال حاضر است كه در شرايط تحريم بسر مي‌بريم، كدام استان را سراغ داريد كه مثل همدان بهترين معادن و نيروهاي انساني را داشته باشند؟ اينها فرصت‌هاي خوبي براي رشد استان است و اگر از اتاق‌هاي خود بيرون بياييم و به درون مردم برويم، مي‌توانيم بهترين اشتغال‌زايي را داشته باشيم.