به گزارش آوای سیدجمال، قوبیلای قاآن امپراطور مغولان و نوه چنگیزخان بعد از فتح چین در پایتخت چین مستقر شد و آداب و رسوم چینی ها را تکرار نمود.

این قوبیلای بجز هولاکوخان[که او را مامور استمرار فتوحات مغولان در ایران و عراق و شامات کرد] یک برادر دیگر داشت بنام آریخ بوقای(گاونر لاغر)

معروف است که وقتی مارکوپولو بهمراه پدر و عموی خود از صحرای مغولستان به دیدار قوبیلای در چین میرفت آریخ بوقای به مارکوپولو گفت به برادرم یک پیام برسانید و آن اینکه به او بگویید ما مغولان از پشت اسب جهان را فتح کردیم نه از طریق کاخ و تخت نشینی.

وقتی تاجران ونیزی به دربار قوبیلای رسیدند و قوبیلای متوجه شد که این افراد برادر او را دیده اند از آنها پرسید آیا برادرم مطلبی برای من نداشت؟

مارکوپولو گفت چرا برادر شما پیغام داد که به امپراطور بگویید ما مغولان جهان را از پشت اسب نشینی و تاخت و تاز فتح کردیم

قوبیلای تاملی کرد و گفت بله درست است جهان را میتوان از پشت اسب گرفت اما نمیتوان از پشت اسب اداره کرد.

نگارنده مشاهده کرده ام که برخی نظریه پردازان اصلاحات برای کمرنگ سازی تعلقات انقلابی و شاید با وام گرفتن از این حکایت تاریخی ادعا کردند که حکومتها را میشود با انقلابیگری گرفت اما نمیشود که با انقلابیگری اداره کرد.

اگر در اجزای این تشکیک دقت کنیم هرگاه انقلابیگری با افراطی گری و حرکتهای نسنجیده و سراسر تحریک و تهییج تطبیق و تعریف گردد و کل فعالیت های انقلابی بعنوان اقداماتی افراطی تئوریزه و به خورد جامعه داده شود نظریه این دست تئوریسین ها درست از آب در می آید(ولیکن میدانیم که هر تئوری برای پذیرش نیاز به مصداق عینی دارد).

در حالیکه انقلاب از نظر امام راحل ره و دیگر بنیانگذاران انقلاب اسلامی و حضرت آقا مساوی و مترادف است با کلیت، اسلام ناب محمدی ص نه یک کلمه کمتر و نه یک کلمه بیشتر.

وقتی همچنان به انقلابیگری اصرار میشود یعنی اینکه هم باور به این هست که اسلام و مذهب تشیع قدرت اداره جامعه را به بهترین شکل دارد و هم باید همچنان با آن شور و احساس و ایمان اولیه بر این باور خود اصرار کنیم و برای تحقق آن به دور از هر گونه افراط گرایی(حرکتهایی که تعقل پشت سرش نیست) فعالیت منطقی داشته باشیم

و با بررسی های علمی بدور از تعصب میتوان اثبات کرد ایرادات و اشکالات در نظریه ها،ساختارها و کارگزاران در فاصله گرفتن آنها از معیارهای ارزشی اسلامی است.

برای همین ضرورت دارد همزمان به هر طریق ممکن کجرویها را برطرف کنیم و همه را به سوی ارزشها و اصول راهنمایی نماییم

ایراد در نظریات و روشهای اجرایی یا در ساختارهای مستقر و یا اشکال در کارگزار متولی امور، از بدیهیات است.

برای برطرف سازی ایراد یا کنار گذاشتن کارگزار غیر صالح، نباید بر طبل افراطی گری کوبید.

امیرالمومنین ع چه در هنگام غوغای قتل عثمان و چه در زمان حکومت خود با این قبیل افراط گرایی ها مخالفت کردند

حضرت امام ره هم حتی در برابر فتنه انگیزیهای بنی صدر سفارش به صبر و پرهیز از واکنش متقابل میکردند.

اینکه یک عده ای هرچند معدود و انگشت شمار، چند دست نوشته در دست بگیرند و رییس جمهور مستقر را در موقعیت های مختلف فحش بدهند، در حالیکه کمتر از ۴۵ روز دیگر میشود با انسجام حداکثری یک تغییر قابل قبول در کارگزاران قوه مجریه بوجود آورد

و تا زمان انتخابات هم میشود از طریق دیگر ساختارهای مستقر نظام، مانند قوه مقننه و قضاییه ایرادات و اشکالات در قوه مجریه را به حداقل رسانید چرا باید با حرکتهای نسنجیده احساسات افرادی را به ناحق جریحه دار کرد که به رییس فعلی قوه مجریه رای داده اند(هر چند تا حدودی باور دارم برخی از این اقدامات خودزنی های اصلاح طلبان است و برای تحریک افکار عمومی و سبد رای به قهقرا رفته شکل میگیرد)

ایا این قبیل اقدامات باعث انگیزش معکوس رای دهندگان ۹۲ و ۹۶ برای مخالفت با جریانی نمیشود که به اشتباه تصور میکنند این افراد انگشت شمار معرف کلیت جریان انقلابی هستند؟

آیا این دست اقدامات نسنجیده تایید کننده نظریه پردازان اصلاح طلب نیست

آیا اینها مصداقی از افراطی گری غیر خردورز را دودستی تحویل آن نظریه پردازان نمیدهند تا برای جا انداختن نظریه برابرسازی انقلابیگری با فراطی گری خوراک لازم را داشته باشند؟

چه شکایتها که امیرالمومنین ع از دوستان نادان نکرده اند و صدمات آنها را از دشمنان آگاه بیشتر معرفی فرموده اند.

مراقب باشیم فرصت تاریخی انتخابات۱۴۰۰ که با خون دلهای فراوان در حال شکل گیری و چرخش کفه ترازو بسمت جریان انقلاب است را با ندانم کاری تحویل لیبرالهای غربگدای وطنی ننماییم.

هوشنگ نادری

انتهای پیام/ن