به گزارش آوای سیدجمال، علی رستمی، نویسنده اسدآبادی در خاطره ای از شهدا نوشت: اوایل آبان ۱۳۶۱ با برادران عزیزم [دکتر] یدالله هنری و [شهید] جعفر یعقوبی به جبهه قصرشیرین اعزام شدیم. اوایل همان سال با یدالله در جبهه مریوان بودم و در تابستانش با جعفر در همین قصرشیرین.

ما سه نفر را به تپه شهید شیرودی در جبهه چپ قصرشیرین یعنی محور شهید حبیب‌الله مظاهری فرستادند. مسئول تپه برادر زارع کبودرآهنگی بود و ما به نیروهای ۲۵نفره کمین پیوستیم.

برخلاف ما سه دانش‌آموز، اکثر نیروها سن‌بالا و بالنسبه کم‌سوادِ اهل قرائت قرآن و ذکر بودند.

در نماز جماعت و در بین دو نماز آنها دعایی طولانی را از حفظ و با صدایی بلند می‌‌خواندند که ما حتی در روخوانی‌اش ناتوان بودیم و برای آنکه متوجه ناتوانی‌مان نشوند به تقلید از آنان، تا چند روز صدایشان را تقلید و زمزمه می‌کردیم و روزهای بعد مجبور شدیم با مراجعه به کتاب ادعیه، علاوه بر حفظ، از معانی بلند آن آگاه شویم.

إِلهِي عَظُمَ البَلاءُ وَبَرِحَ الخَفاءُ وَانْكَشَفَ الغِطاءُ وَانْقَطَعَ الرَّجاءُ وَضاقَتِ الأَرْضُ وَمُنِعَتِ السَّماء وَأَنْتَ المُسْتَعانُ وَإِلَيْكَ المُشْتَكَى وَعَلَيْكَ المُعَوَّلُ فِي الشَّدِّةِ وَالرَّخاءِ ، اللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ أَولِي الأَمْرِ الَّذِينَ فَرَضْتَ عَلَيْنا طاعَتَهُمْ وَعَرَّفْتَنا بِذلِكَ مَنْزِلَتَهُمْ ، فَفَرِّجْ عَنَّا بِحَقِّهِمْ فَرَجاً عاجِلاً قَرِيباً كَلَمْحِ البَصَرِ أَوْ هُوَ أَقْرَبُ ؛ يا مُحَمَّدُ يا عَلِيُّ يا عَلِيُّ يا مُحَمَّدُ إكْفِيانِي فَإنَّكُما كافِيانِ وَانْصُرانِي فَإنَّكُما ناصِرانِ يا مَوْلانا يا صاحِبَ الزَّمانِ الغَوْثَ الغَوْثَ الغَوْثَ ، أَدْرِكْنِي أَدْرِكْنِي أَدْرِكْنِي ، السَّاعَةَ السَّاعَةَ السَّاعَةَ ، العَجَلَ العَجَلَ العَجَلَ ، يا أرْحَمَ الرَّاحِمينَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطّاهِرِينَ.
خدایا عاقبت ما را چون جعفر نیکو بگردان.

دکتر یدالله هنری، عضو هیئت علمی دانشگاه بوعلی سینا همدان و  شهید جعفر یعقوبی ۱۵مرداد۱۳۶۲ در عملیات والفجر۲ پیرانشهر به شهادت رسید.

انتهای پیام/ن