به گزارش آوای سیدجمال، «مریم کاظم زاده عکاس جنگ و همسر شهید اصغر وصالی درگذشت»؛ این تیتر خبری بود که چند روز پیش میخ کوبم کرد و برای ساعت ها به حال و هوای کتاب خبرنگار جنگی رفتم که با خواندن آن کتاب با مریم کاظم‌زاده آشنا شدم.

دختری جوان و باسواد از خانواده ای اصیل که تحصیلاتش را در انگلستان به پایان می رساند و به عنوان خبرنگار در بحبوحه انقلاب کارش را آغاز می کند.

او با شروع غائله کردستان با هزینه شخصی و به اصرار خود به دل آشوب می‌زند و شجاعانه پابه پای دستمال سرخ ها حماسه آفرینی می کند؛ حماسی از جنس تبیین و با قلم عکس و خبر...

دلم می‌خواست این بانوی حماسه آفرین را به نسل نو معرفی کنم؛ می‌خواستم از زنی بگویم که در محیط خشک و خشن نظامی نهال عشق می کارد اما برای نسلی که نسل پیامک و استیکر و ایموجی است، چگونه می‌شود از دختری گفت که ماجراجویانه وارد جنگ می‌شود و می‌شود عکاس جنگ؛

دیدم دستم نمی‌رود، نمی توانم؛ دست به دامن خودش شدم، از روزی که با صفحه اش در شبکه اجتماعی آشنا شدم، انسی پیدا کردم با نوشته هایش که جوابم را داد...

و اما قلم خبرنگار عکاس جنگ؛

«باورم نمی شود چهل سال از شهادتت می گذرد خواستم از شب شهادتت بنویسم نتوانستم
خواستم از دکتر چمران و آشنایی مان بنویسم نتوانستم
 خواستم از اولین برخورد تندت در پادگان مریوان بنویسم  نتوانستم
خواستم از دستمال سرخ‌ها بنویسم نتوانستم خواستم از ازدواج ساده مان  بنویسم
خواستم از غربت روزهای اول جنگ بنویسم فقط یک تفنگ داشتید فشنگتان  محدود بود کمین می‌گذاشتید و ستون تدارکاتی دشمن را نابود می کردید...»

 خواستنم از زنی سرسخت و جانی شیفته بگویم نتوانستم...

 نثار روح بلند خانم مریم کاظم زاده صلواتی هدیه کنید.

 آدرس صفحه مرحوم مریم کاظم زاده در اینستاگرام
@kazemzadeh_maryam
زلیخا غلامی

انتهای پیام/ن