به گزارش آوای سیدجمال، گیاه موسیر از جمله گیاهان خودرو بوده که طی چند سال اخیر کشت آن توسط برخی کشاورزان با برنامه‌های آموزشی و ترویجی جهادکشاورزی قابل توجه بوده است. موسیر سرشار از ویتامین C، پتاسیم، فیبر، اسیدفولیک، کلسیم و آهن است و منبع خوبی از پروتئین محسوب می‌شود و در طب سنتی از آن برای تقویت معده، هضم غذا، حذف سموم از بدن و ترمیم زخم‌ها استفاده می‌شود. با توجه به نیاز آبی کم موسیر و به منظور کاهش خسارت به مراتع، اقدام به کاشت این گیاه می‌تواند از سودآوری مطلوبی برای کشاورزان برخوردار باشد. روستای حبشی در شهرستان اسدآباد تنها روستایی است که به صورت گسترده در این شهرستان در راستای فرآوری و اخیرا کشت موسیر فعالیت دارد. بیشتر مردم و خانوارهای روستای حبشی از طریق فرآوری موسیر در حال ارتزاق هستند.
 

به گفته فعالان این صنعت اگر صنایع تبدیلی در صنایع فرآوری و بسته بندی در این روستا راه اندازی می شد و به صورت مکانیزه عملیات خشک شدن و تولید صورت می گرفت اکنون شاهد صادرات خام این محصول به استان های دیگر یا کشورهای همسایه نبودیم. با توجه به شرایط خاص اقلیمی این روستا در رابطه با کشت موسیر و فرآوری صنعتی این محصول گرانبها با حمایت مسئولان و همکاری اهالی روستا می‌توان نسبت به تبدیل این روستای گردشگری به قطب تولید و فرآوری موسیر اقدام کرد.
 

طبق بررسی های صورت گرفته سالانه حدود 2 هکتار از اراضی کشاورزی روستای حبشی آباد برای تولید موسیر به کار گرفته می شود. موسیر یک گیاه خودرو است که با توجه به صرفه اقتصادی و بازدهی مناسب و کم‌آب‌بر بودن، جهادکشاورزی سعی برآن دارد تا کشت این محصول را در بین کشاورزان این شهرستان ترویج دهد. در حال حاضر عمده‌ترین کشت‌کار موسیر در روستای حبشی، تنها ۵ هزار متر کشت موسیر امسال در اراضی کشاورزی خود انجام داد. از هر تن موسیر تازه ٢۵٠ کیلو پودر موسیر خشک به دست می‌آید.

کاشت سیر از قدیم الایام در این منطقه رونق داشته است  اخیراً اقدامات چند نفر جهت واردات و صادرات و خشک کردن محصول در روستا و ایجاد اشتغال و درآمد حداقلی بدون ضرر باعث فعالیت هرچه بیشتر  مردم روستا گردیده است.

اجرای واقعی اقتصاد مقاومتی

از آنجایی که روستاها می‌توانند نقش محکمی با اقتصاد مقاومتی داشته باشند یک جوان به نام هادی ربیعی، تولید کننده موسیر در روستای حبشی از توابع اسدآباد توانسته برای حدود 50 خانواده اشتغال ایجاد کند.

وی می افزاید: زمانی که اقتصاد مقاومتی به دولت ابلاغ شد تصمیم گرفتم من هم در این بخش سهمی داشته باشم و مسیر 15 ساله اشتغال خود را تغییر دادم. عقیده داشتم برای اینکه به شهر بروم و به عنوان یک کارمند سر کار باشم باید در روستای خودمان بمانم و اشتغالی ایجاد کنم که هم مانع مهاجرت آنها شوم و هم بتوانند به واسطه شغلی که در اختیار دارند ارتزاق کنند.

سرمایه اولیه صفر

ربیعی به سرمایه خود زمانی که کار خود را آغاز کرده بود اشاره می کند و می گوید: سال 77 بعد از سربازی تصمیم گرفتم که مشغول به کاری شوم اما هیچ پولی برای شروع کار در اختیار نداشتم. در یک دوره به صورت حق العمل کاری شروع به کار کردم و آرام آرام کارم را گسترش دادم. اکنون سه نفر به صورت مستقیم در کارگاه مشغول به کار هستند و 50 خانواده هم در طول سال به صورت حق العمل کاری با ما فعالیت می کنند.

این فعال اقتصاد مقاومتی تاکید می کند: از اردیبهشت تا شهریور اوج کار ما است و خانواده ها در این زمان به فراخور ساعات کاری که انجام می دهند دستمزد می گیرند. سختی کار در این شغل زیاد است اما هر بار که اتفاقی می افتاد به خدا توکل می کردم و راه را ادامه می دادم. من که برای شروع کار هیچ چیز در اختیار نداشتم اکنون ماهانه حدود 4 میلیون تومان درآمد دارم که می توان هزینه یک خانوار را بپردازم.

وی به مشکلاتی که اکنون با آن درگیر است اشاره دارد و معتقد است: برای اینکه بتوانیم شهرها را خلوت کنیم باید در روستاها اشتغال ایجاد شود. مهمترین موضوع مهاجرت از روستا به شهر مربوط به اشتغال است و افرادی هم که در روستاها مشغول به کار هستند درآمد بالایی ندارند به همین دلیل تصمیم به مهاجرت می گیرند . اگر هزینه زندگی در روستاها کاهش و درآمد آنها افزایش یابد مهاجرت از شهرها به روستاها اتفاق خواهد افتاد اما ظاهرا عزمی برای این موضوع وجود ندارد. اکنون مهمترین مشکلی که با آن مواجه هستیم مربوط به سرمایه در گردش است و اگر نتوانیم آن را تهیه کنیم باید ظرفیت کارگاه را به میزان فعلی نگه داریم در حالی که پتانسیل افزایش ظرفیت کارگاه و ایجاد اشتغال بیشتر در این روستا فراهم است.

ربیعی می گوید: در روستای حبشی کارگاه های زیادی در زمینه تولید موسیر فعالیت دارند که به طور میانگین در هر کارگاه حداقل دو تا سه نفر مشغول به کار هستند. میانگین درآمدی سالانه این کارگاه ها به بیش از 45 میلیون تومان در سال می رسد و هر فرد ماهانه بین یک میلیون و 500 هزار تومان تا 5 میلیون توما درآمد دارند.  

روستاها می توانند سکوی ایجاد اشتغال باشند

این فعال اقتصاد مقاومتی درباره ظرفیت و پتانسیل روستاها برای اشتغال می گوید: دولت با ارائه تسهیلات اندک به بخش روستایی می تواند به یکی از ماده های برنامه ششم توسعه که سالانه ایجاد یک میلیون شغل است عمل کند. به این دلیل که زیرساخت اشتغال در روستاها فراهم است و تنها نیاز به ارائه امکانات است اما این هزینه در شهر بسیار بالاست اما ظاهرا همه ترجیح می دهند که در شهرهای شلوغ و پرترافیک و پر هزینه شغل داشته باشند تا در روستاها با در آمد و هزینه کمتر.
منبع :دانا
انتهای پیام/