به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «آوای سیدجمال»،نماز به دلیل حرکات منظم و تنفس کنترل‌شده، سیستم عصبی پاراسمپاتیک را فعال می‌کند که مسئول آرام‌سازی بدن است. این فرایند به کاهش فشار خون، ضربان قلب و تنش‌های عضلانی منجر می‌شود. مطالعه‌ای در مجله *Journal of Religion and Health* نشان داده که افراد نمازگزار سطوح پایین‌تری از استرس و اضطراب را گزارش می‌کنند.
 

- نقش مراقبه و حضور ذهن: 

تقریبا در همۀ ادیان، نوعی مراقبه وجود دارد. نماز، مشابه تمرین‌های مدیتیشن و ذهن‌آگاهی، با متمرکز کردن ذهن بر ذکرها و حرکات منظم، افراد را از افکار پراکنده دور کرده و به حالت آرامش ذهنی می‌رساند. تحقیقی از دانشگاه کالیفرنیا نشان داده است که اعمال عبادی منظم می‌تواند فعالیت آمیگدال (بخش مسئول اضطراب در مغز) را کاهش دهد. (1)

2. تأثیر بر افزایش هورمون‌های شادی‌آور

- افزایش سطح اندورفین و سروتونین: 

  اقامه نماز می‌تواند از طریق آرامش ذهنی و روانی، تولید هورمون‌هایی مانند اندورفین و سروتونین را افزایش دهد. این هورمون‌ها مسئول ایجاد احساس شادی و کاهش افسردگی هستند.

- کاهش کورتیزول (هورمون استرس): 

تحقیقات نشان می‌دهد که نماز و انجام عبادت، موجب افزایش هورمون کورتیزول و حالت شادی و نشاط سرمست کننده می‌شود

که بر زندگی روزانه نمازگزار بسیار مؤثر است و باعث افزایش مقاومت بدن در برابر استرس‌ها و فشارهای روحی و روانی است. (2)

3. تقویت حس معنا و هدف در زندگی

- ایجاد حس امید و معنویت: 

  انسان‌ها در مواقع بحران یا دشواری، اغلب با تکیه بر نماز و ارتباط با خداوند احساس آرامش بیشتری پیدا می‌کنند. نماز به عنوان راهی برای بیان شکرگزاری و طلب کمک، حس معنا در زندگی را تقویت می‌کند و از اضطراب‌های وجودی می‌کاهد.

- پیشگیری از افسردگی: 

 اعمال عبادی مانند نماز ارتباط مستقیمی با کاهش خطر ابتلا به افسردگی دارد. ارتباط با خداوند و احساس تعلق به یک قدرت برتر، اضطراب‌های ناشی از ناامیدی را کاهش می‌دهد.

خوابِ REM (Rapid Eye Movement) مرحله‌ای از خواب است که با حرکات سریع چشم، افزایش فعالیت مغز و دیدن رؤیاها همراه است. در افراد افسرده، این مرحله طولانی‌تر است و می‌تواند خواب‌های آشفته ایجاد کند. بیدار شدن برای نماز صبح با ایجاد وقفه در این مرحله، مدت آن را کاهش داده و به تنظیم چرخه خواب و بهبود افسردگی کمک می‌کند.

4. بهبود عملکرد مغزی

- اثر بر شبکه‌های عصبی مغز: 

  نماز باعث تقویت عملکرد نواحی خاصی از مغز می‌شود که با آرامش، تفکر مثبت و تصمیم‌گیری مرتبط‌اند. پژوهشی توسط دانشگاه پنسیلوانیا نشان می‌دهد که فعالیت معنوی منظم، جریان خون را در بخش‌هایی از مغز افزایش می‌دهد که با هیجانات و تمرکز مرتبط هستند.

- ایجاد تعادل در امواج مغزی: 

  در زمان نماز و ذکر گفتن، امواج مغزی به حالت آلفا (حالت آرامش) نزدیک می‌شوند. این حالت باعث کاهش هیجانات منفی و افزایش تمرکز می‌شود.

5. تأثیر نماز بر روابط اجتماعی و حمایت عاطفی

- نقش نماز جماعت: 

  نماز جماعت باعث ایجاد حس اجتماع و تعلق می‌شود. این ارتباطات اجتماعی حمایت‌های عاطفی را افزایش می‌دهد و از احساس تنهایی که یکی از عوامل افسردگی و استرس است، جلوگیری می‌کند.

- ایجاد حس عدالت و برابری: 

  ایستادن افراد در کنار هم بدون توجه به جایگاه اجتماعی و اقتصادی، حس عدالت و ارزشمندی را تقویت می‌کند که به سلامت روانی کمک می‌کند.
 

6. نماز و تنظیم ساعت زیستی بدن

- تأثیر نماز صبح بر تنظیم ریتم شبانه‌روزی: 

  نماز صبح به دلیل تطابق آن با زمان طلوع خورشید، بدن را با چرخه طبیعی روز و شب هماهنگ می‌کند. تحقیقات نشان داده‌اند که افرادی که برنامه خواب و بیداری منظمی دارند، سطح استرس پایین‌تری تجربه می‌کنند.
 

- تأثیر خواب منظم پس از نماز عشا: 

اقامه نماز عشا پیش از خواب باعث آرامش ذهنی شده و کیفیت خواب را بهبود می‌بخشد. خواب عمیق و کافی، به کاهش استرس روزانه کمک می‌کند.
 

7. شواهد میدانی و آماری

- تحقیقات جمعیتی: 

  بر اساس نتایج مطالعه‌ای که توسط Pew Research Center (مرکز تحقیقات پیو مستقر در واشنگتن، دی. سی) انجام شده است، افراد مذهبی که به عبادات روزانه می‌پردازند، از نظر شاخص‌های سلامت روانی در وضیعت بهتری قرار دارند. 

نتیجه‌گیری

نماز نه‌تنها از منظر دینی، بلکه از دیدگاه علمی نیز یک ابزار مؤثر برای کاهش استرس، تقویت سلامت روان و افزایش کیفیت زندگی است. ارتباط مداوم با خداوند، انسجام اجتماعی و تأثیرات مستقیم بر مغز و سیستم عصبی، آن را به یک رفتار جامع برای آرامش و بهبود روان تبدیل کرده است.

پی‌نوشت‌ها:

1.      Ekman P, Dalai L. Emotional Awareness: Overcoming the Obstacles to Psychological. 2nded. New York: Times Books; 2008: 78-85

2.      تأثیر نماز حاجت و دعا بر اضطراب آشکار و پنهان اعضای خانواده بیماران تحت عمل جراحی مغز و اعصاب در بیمارستان شهید بهشتی کاشان، دوماه‌نامۀ فیض، دورۀ 23، شمارۀ 7