به گزارش آوای سیدجمال، به مناسبت سالروز شهادت ام ابیها حضرت زهرا (س) عارفه مرادی، شاعر اسدآبادی شعری را سرود.
وقتی قرار است
دامن بانویی بسوزد و
هیبت یک زن
با فریاد های ظالمانه ای
در هم بشکند
و
یاسی با گلبرگش
امامت و شمشیر را
حایل می شود
تا آنجا که
یاس می شود کبود
و
امامت راهی ی نخلستان
آری؛ غم زده ام
وقتی
یک چاه اندوه و ماتمم
و کس حاضر نیست
یک دلو از آن بردارد
ای پیغمبر!!
در واپسین نفسهایت بود
فاطمه هم از نفس افتاد
و
مظلومیتی مضاعف
پنجه در پنجه ی علی
می بُرد تاب و توانش را
کجایی مدینه؟!!
من زخم دارم
آواره ام، یتیمم
کجایی مدینه؟!!
وقتی جهالت
رنگ تدیّن می گیرد
و فدک را
خفّاش شب
هرس می کند
ای ماه نیمه تمام علی!!
ای غمگسار!!
ای خویشتن دار!!
ای فاطمه!!
بحرانی که علی گرفتارش بود
هنوز در جریان است
و نگاهم
خیره بر دَرِ نیم سوخته
از شعله ور شدنش
در دوباره ی تاریخ
هنوز نگران است...
عارفه مرادی
انتهای پیام/ن
دیدگاه شما