به گزارش آوای سیدجمال، دنیای امروز فشارها و سختی‌هایی بر ما تحمیل کرده که حاصلی جز دلشوره و اضطراب ندارد. برخی افراد برای درمان اضطراب،  به مصرف انواع داروهای صنعتی و شیمیایی روی می‌آوردند حال آنکه این داروها، بدون عوارض نیست و به فرض، هیچ زیانی هم نداشته باشد، درمانشان مقطعی و موقتی است.  

نسخۀ تضمینی و بدون هزینه‌تری هم وجود دارد که همان راهی است که دین فراروی ما گذاشته است.

واقعیت این است که تشویش، دلهره و اضطراب، وصلۀ پیوسته زندگی انسان‌های عادی‌ است اما انسان‎های عالی (اولیای خدا) هیچگاه ترس و اضطراب در دلشان راه ندارد.
 

چگونه می‌توان از دام اضطراب رهید؟

اساساً انسان موجودی تمامیت‌خواه و کمال‌گراست و تا زمانی که به چشمۀ وجود بی‌انتهای ازلی و ابدی متصل نشود، آرام نمی‌گیرد. به همین دلیل، تنها راه آرامش دل‌ها، سیراب شدن از چشمۀ فیاض یاد خداست.(رعد:28).

اما عالی‌ترین جلوۀ یاد خدا، نماز است (طه:14). پس اگر در پی آرامش اعصاب و روان هستیم باید خودمان را پیوسته در حالت نماز قرار دهیم. البته منظور از نماز، صرفاً پنجاه و یك ركعت نماز روزانه (هفده ركعت واجب و سى و چهار رکعت نافله) نیست بلکه منظور این است که خدا را در تمام اوقات، حاضر و ناظر بر احوال خود ببینیم.

 حجة الاسلام صحفی می‌گوید: در اواخر عمر مبارک علامه طباطبایی، از ایشان خواستم برای آرامش قلب، دستوری بفرمایند، فرمودند: «دست را روی سینه بگذار و در حالت نشسته و ایستاده دست خود را بر روی سینه بگذار و چندین مرتبه این آیه را بخوان.

کپسول‌های معنوی آرامش‌بخش

برای اینکه خورشید یاد خدا از خانۀ دلمان غروب نکند، علاوه بر نماز، در منابع دینی، به اذکار و ادعیه‎ای سفارش شده که مداومت بر آنها برای رفع تشویش و اضطراب، بسیار موثر است. از جمله:

یک. ذکر «بسم الله الرحمن الرحیم لا حول و لا قوة الّا بالله العلىّ العظیم»‏

بسیاری از تنش‌های زندگی ناشی از ترس و گرفتاری‌هاست. در روایتی می‌خوانیم که پیامبر صلی الله علیه و آله به امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند: وقتی در ورطه‌‏اى هولناک افتادى، این ذکر را بخوان، چرا که خداوند به وسیله این دعا بلا را بر می‌گرداند. (مکارم الاخلاق، ص 352)

دو. ذکر «لا اله الا الله وحده لا شریک له، له الحمد و له الملک و هو علی کل شیء قدیر، أعوذ بالله من همزات الشیاطین و أعوذ بک ربی من أن یحضرون إن الله هوالسمیع العلیم».

طبق گفتۀ نویسندۀ «در محضر افلاکیان»، این ذکر، توصیۀ خاص نابغه عرفان، آیت الله سید علی قاضی به کسانی بود که از او دستورالعملی برای رسیدن به آرامش روحی طلب می‌کردند.

سه. قرائت آیۀ: «الَّذِینَ آمَنُوا وَتَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُمْ بِذِكْرِ اللَّهِ ۗ أَلَا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ» (رعد:28)
حجة الاسلام صحفی می‌گوید: در اواخر عمر مبارک علامه طباطبایی، از ایشان خواستم برای آرامش قلب، دستوری بفرمایند، فرمودند: «دست را روی سینه بگذار و در حالت نشسته و ایستاده دست خود را بر روی سینه بگذار و چندین مرتبه این آیه را بخوان.

چهار. ذکر «حَسْبُنَا اللَّهُ وَنِعْمَ الْوَكِیلُ» (آل عمران، ۱۷۳)
در روایتی از امام صادق علیه‌السلام آمده: متعجبم از کسی که ترس بر او غلبه کرده ولی به این ذکر پناه نمی برد. (بحارالانوار، ج ۹۰، ص۱۸۵)

پنج. سوره‌های احقاف، قدر، عصر و آیه الکرسی
در قرآن، علاوه بر نماز، از خود قرآن هم تعبیر به «ذکر» شده است. (آل عمران:58) لذا قرائت قرآن در همه حال، مایۀ یاد خداست. اما ظاهرا برخی سوره‌ها در رفع پریشانی و اضطراب، ویژگی خاصی دارند. لذا برخی خواندن سوره احقاف در هر جمعه و مداومت بر قرائت سوره‌های قدر، عصر، آیه الکرسی را در رفع پریشانی و اضطراب موثر می‌دانند. ( مفاتیح الحاجات، گردآوری سید محمد رضا غیاثی)