به گزارش آوای سیدجمال؛ اصولا" در مبحث جبران عقب افتادگی و مرتفع کردن اثرات مخرب فاصله مابین کشورهای شمال و جنوب بعضی از دانش‌های نوین می‌توانند به صورت تصاعدی عمل کرده و فاصله‌ها را به حداقل برسانند و در خود اتکایی و خودباوری یک ملت و انتقال این خودباوری به کلیت جامعه نقش ویژه دارند که از این میان فن آوری هسته‌ای سرآمد است.

پس وقتی دولت‌ها از گذشته بر اساس یک اصول و مبانی گام در این وادی نهاده‌اند قطعا" تصمیم برای توسعه و تولید این صنعت از پشتوانه عقلایی برخوردار بوده است، ضمن اینکه اثرات آن را بر ایجاد انگیزه در منابع انسانی و یاری رسانیدن به تولید محصولات استراتژیک طی سنوات گذشته بصورت ملموس دیده‌ایم.

متأسفانه کسانی که در دولت‌های سازندگی خود حتی بدون رعایت احتیاط‌های لازم اقدام به وارد کردن این فن آوری نموده اند، (اعتراف روحانی به اوردن سانتریفیوژهای الوده در دولت سازندگی در کتاب خاطرات به رادیواکتیو و بیان خاطره هاشمی مبنی بر اصرار بر ملاقات با پدر هسته ای پاکستان) چون بناداشتند با سیاست‌های احمدی نژاد مخالفت کنند با فن آوری هسته ای نیز که زمانی ادعا می‌کردند پایه‌گذار آن بعد از انقلاب بوده‌اند نیز مخالفت کردند!

احمدی‌نژاد چون در ابتدای امر با تکیه بر شعارهای اصلی انقلاب بر سر کار آمده بود و یکی از رویکردهای اساسی انقلاب، سر خم نکردن در مقابل زور و زورگویان بود و یکی از نمادهای زورگویی و بی ربط گویی قدرت‌های استکباری، بهانه‌جویی بی‌منطق، در مسئله هسته‌ای بود، همت خود را بر این امر گمارد که به استکبار جهانی ثابت کند حرف آن‌ها در کشور انقلابی ایران و در بین جامعه انقلابی خریدار ندارد.

در این بین جامعه علمی و دانشگاهی که بستر لازم را فراهم دید از فرصت بدست آمده و حمایت‌های همه جانبه حداکثر استفاده را به عمل آورد و ثابت کرد توان فکری و تکنیکی لازم برای استفاده مشروع، منطقی و لازم را از این صنعت را دارد، در نتیجه توانست به توانمندی‌های متعددی از جمله ایجاد ابشار آب سنگین و سبک و تولید کیک زرد و غنی سازی تا بیست درصد دست پیدا کند.

متأسفانه دولت روحانی به جای اینکه تلاش کند، دستاوردهای حوزه هسته‌ای را حفظ کرده و توان دستگاه دیپلماسی را به خدمت دفاع از این توان به استخدام درآورد که هم محصولات متعدد و استراتژیک به ما می‌داد و هم از نظر حوزه اقتدار یک بازدارندگی برای دشمنان ایجاد می‌کرد، در کمال تأسف و حیرت تقریبا" همه را از کف داد و تا کنون نیز به اعتراف اکثر کارشناسان دلسوز و غیر وابسته دستاورد قابل اعتنا و قابل توجه نداشته است(نه چرخ سانتریفیوژها کامل چرخید و نه چرخ زندگی مردم) !

خانواده شهدای هسته‌ای ثابت کرده اند چشم و گوش به دهان رهبری عزیز دارند و با وجود این ناملایمات قطعا" می‌دانند که خون شهید اثر خود را در ثبات ، پایداری، بازدارندگی و تولید منابع سرشار نیروی انسانی، گذاشته و در اینده نیز اثرگذار خواهد بود و یقینا" در بالندگی انقلاب اثرگذار بوده و خواهد بود ، در نتیجه بی توجهی‌ها یا کم توجهی‌های فعلی نباید به حساب بی اثر بودن آن تلاش‌ها و جانفشانی‌ها گذاشته شود.

انتهای پیام/ن