به گزارش آوای سیدجمال، انتظار، رود جاری و سیالی است که از حقیقت اسلام سرچشمه می گیرد؛ بدیهی است این موهبت، جز از طریق مکتب انتظار به هیچ عنوان امکان پذیر نیست.
مولای ما هم «حاضر» است و هم «ظاهر». او در میان ماست، او در متن و بطن مردمان، دردمندانه  زندگی ما را تماشا می کند و منتظر حضور ماست. او را بدین جهت «منتَظَر» نامیده اند.

 حضرت صاحب الزمان ـ صلوات الّله علیه ـ بیشتر از ما، تب هجران دارد. عدالت منتظر اوست. خیلی از ما دعوای انتظار داریم و سخت چراغانی می کنیم اما چراغانی نشده ایم و زندگی ما شیرین نیست. دعا کردن برای فرج خوب است و خود یک عبادت است اما انسان منتظر ممکن است مرد حضور نباشد. حضور، مردان حاضر می طلبد!

سهم ما فقط این نیست که بگوییم، جهان بیمار است و جهان تب دارد. کار ما شاید این است که مرد ایمان و عمل صالح باشیم و در مدار تربیت قرآن قرار بگیریم تا آنگاه برکات الهی از آسمان و زمین بر ما باریدن آغاز کند و راه هموارتر گردد.

مردان عراق قریب دوازده هزار نامه به امام حسین علیه السلام نوشتند. آنان واقعا اهل انتظار بودند اما مردان حضور نبودند و به همین دلیل به طرف ابن زیاد لیز خوردند. از هر ده نفر ما،چند نفر مَرد مَردیم و آدم پای کار؟!

زبان را به دعا چرخاندن و تمنای آمدنش داشتن ،کافی نیست، باید لیاقت نشتن بر عرشه کشتی نوح بیابیم وگرنه در گمراهی و ضلالت فرزند نوح گرفتار می شویم و غرق خواهیم شد.
به راستی، کجای زندگی برخی از ما مطلوب امام زمان (عج) است؟! وقتی در دایره تربیتی او قرار نداریم، به قول صابر خراسانی، وای بر ما پسر فاطمه را گم کردیم!

پسر نوح اگر در دولت نوح حضور نداشته باشد، می شود اپوزیسیون و غرق خواهد شد. بین هدایت و غرق شدن فاصله ای نیست.

ظهور ولّی عصر ـ صلوات الله علیه ـ با انقلاب ما یک قدم نزدیک شد و با همین انقلاب، باز هم می تواند نزدیک تر بشود. انقلاب، پرچم عزّت این ملت است و ملت این پرچم را در دست استوار خود محکم نگه خواهد داشت و به فضل پروردگار تسلیم و تقدیم امام زمان (عج) خواهد کرد.

جهان در انتظار عدالت است وعدالت در انتظار مهدی. مردان انتظار و حماسه، باید قدم به قدم بیایند پای کار و آن وقت، شاید این جمعه بیاید، شاید!

ای پادشهِ خوبان، داد از غمِ تنهایی
دل بی‌تو به جان آمد، وقت است که بازآیی

عباس بهرامی مشعوف
انتهای پیام/ن