به گزارش آوای سیدجمال، تا حالا به همه چیزهایی که در اطرافت می‌گذرد فکر کردی؟ به چیزهایی که هرگز در زندگی‌ات بوی کهنگی نمی‌گیرند مثل عشق٬ دوست‌ داشتن و دوست‌ داشته شدن؛ مثل امید٬ رؤیا.

اما بعضی چیزها هستند که نه بوی کهنگی می‌گیرند نه فراموش می‌شوند و نه کم‌رنگ مثل جوانه زدن یک امید در دل سرمای زمستانی سوزناک که زمستان را به بهاری تبدیل می‌کند بس دل‌نشین‌اند.

این روزها به خاطر شلوغی‌های پوشال یاد و خاطره انقلاب خیلی پربارتر در دل و یاد ملت زنده شد.

همگی یادمان آمد برای آمدن این انقلاب چه نوجوان و جوان‌هایی که فدا نشدند.

هرسال بهمن‌ماه که می‌شود یاد و خاطره روزهای شیرین انقلاب در دل‌وجانمان تداعی می‌شود و مهم‌تر از همه یاد مردی در وجودمان شعله می‌کشد که با آوردن انقلابش عطر امید را به خاکمان پاشید.

مردی که ۱۲ بهمن سال ۵۷ به میهن برگشت تا دیو شاهنشاهی برای همیشه دست بشوید از سرزمینی که برای ایران و ایرانی است.

 امام(ره) با آمدنش ظلم و زور طاغوت را از ریشه خشکانید تا نشان دهد ما برای یک هدف تلاش می‌کنیم زنده نگه‌داشتن انقلاب.

چهل و چهار سال است که از آن روزها می‌گذرد اما انگار دیروز بود ۱۲ بهمن ۵۷ که امام آمدند و مردم به خیابان‌ها ریختن تا با شعار «مرگ بر شاه» نشان دهند که یارو یاور امام می‌مانند.

ای امام عزیزمان همیشه به یادت هستیم و از درخت انقلاب دفاع می‌کنیم.

بهمن‌ماه ایستادگی و استقامت مردانی است که سرمای زمستان خانه‌نشینشان نکرد و دل سپردند به‌روزهای بهاری که در پیش بود.

امام خمینی(ره) برای ما سنبل زیباترین عشق بود عشقی به رنگ انقلابی که دشمن از آن می‌هراسد.

بیاییم پا به‌جا پایش بگذاریم و محافظ انقلابش باشیم.

 صدای پای دوازدهم دارد می‌آید روزی که امام بعد از تحمل سختی‌های زیادی به میهن آمدند.

دوازدهم بهمن یعنی روز جوانه زدن انقلاب و آمدن باغبانش. فاطمه بگزاده
انتهای پیام/ن