به گزارش آوای سیدجمال، دنیا اما جای عجیبیست؛ می دانی اینجا میدان عرصه ی ظلم های ظالم است و ظلمات دنیای مظلوم ! اما عجیب تر آن است که می بینی بعضی از مظلوم ها میان تاریکی های روزگارشان فانوس غیرت به دست می گیرند و در تاریکی جاده ی روزگار چه جوامردانه می جنگند! تاریخ سرزمینِ مرا که ورق می زنی هر ور قش آغشته به خون غیور مردیست که مردانگی پیشه ی توشه ی او بوده است!

یکی از اوراق تاریخ ایران من درست در گرمای تابستان اش توی سال ۱۳۶۰ هجری شمسی راوی روایت پنج مرد کوچکیست که دست  در دست هم بزرگ مرد بودن را با پنجه های اتحادشان به تصویر کشیده  اند ! محصلِ قلم و تخته سیاه بوده اند اما روزهای سیاه کشورشان آن ها را محصلِ تفنگ و خمپاره کرده است! آن ها به تحصیل درس غیرت به غایتِ نهایت دنیا لبیک گفتند و شهدای شنام نام گرفتند!

چنان خونشان را فدای خاک و ناموس وطن کرده اند که تا ابد خاک ایران مدیونشان باشد

غیور مردان اما مرگشان نوعی از زندگانیست

شهیدان را شهادت ابتدای راه جاودانگیست

عارفه مرادی

انتهای پیام/