به گزارش آوای سیدجمال، ماه رمضان؛ ماه مهمانی خدا و امید دلهای بی قرار خداست؛ ماهی که بندگان خود را به معبود خود اثبات میکنند.
باید خوب روزه بگیریم؛ روزهی زبان، گوش، چشم، شکم و..
مبادا لب به حرفهایی بازکنیم که نباید؛
مبادا چشمهایمان را رو به نامحرم بیندازیم؛
مبادا نتوانیم جلوی شکم خود را بگیریم؛
مبادا گم کنیم اهداف زیبایمان را و مبادا با نافرمانی در این ماه خاص جا بمانیم از قطار محبتهای خدا...
رمضان فرصت خوب از دست دادنها و به دست آوردنهاست؛ از دست دادن دلهای پر از کینه و نفرت، دروغ و نهایتاً گناه، و در مقابل به دست آوردن کوله باری از توشهی پرارزش برای دنیا و آخرت، کولهای که در آن جز اعمال شایسته و موردپسند خداوند منان در آن نیست.
در ماه مبارک و خجستهی رمضان که فرصتها بسیار است و محیا کولههای خود را پر از خالی نگذاریم و جمع کنیم هر آنچه خدایمان میپسندد.
زندگی در حال گذر است و انسان در حال پس دادن امتحان و چه رسم جالبی دارد زندگی که اول امتحان میگیرد و بعد درس میدهد که چگونه باشیم.
رمضان الکریم لحظاتی ناب برای بهدقت امتحان دادن و درس گرفتن برای آینده است.
یادمان باشد فرصتها اندکاند پس قدر بدانیم و غنیمت بشماریم هر آنچه در اختیارمان است و خود را برای بندهی صادق و مورد تائید اما ده کنیم.
این شعر چقدر در این لحظات مفهوم پیدا میکند که
"زندگی صحنهی یکتای هنرمندی ماست
هرکسی نغمهی خود خواند و از صحنه رود
صحنه پیوسته بهجاست
خُرم آن صحنه که مردم بسپارند به یاد"
امیداست همه صحنههای خوش و خرم در ماه رمضان اتفاق بیفتند.
انتهای پیام/ن
دیدگاه شما