به گزارش آوای سیدجمال، به نقل از ایرنا، رفته بودی، خدا می داند که اسیر بودی، خاک پیراهنت را می تکاند و نشان لیاقتی به تو می دهد، نشان لیاقتش اما مدالی نیست که بر گردنت بیاویزی، نشان لیاقت خدا چند موی سپید است که لابه لای موهای سیاه و براقت اضافه می شود، آیینه ها می گویند آن کسی زیباتر است که موی سپیدی بر رخساره ندارد، اما دروغ می گویند دست مهربان خدا بر هر صفحه ای بنشیند زیبایش می کند، دست خدا اما بیش از اینها می ارزد...

الفبا هم برای سخن گفتن از تو کم می آورد تویی که دست خدا جاری است در چهره ات، در نگاهت ، در سرانگشتان توانایت ، در اندیشه زلالت و در سطر سطر روایتهایت ، روایتهایی که عطر خدا ، رنگ انسان و دنیا در آن موج می زند در روزگاری که مردمانی از هزار قبیله ایم و هیچ چیزمان مشترک نیست تو با روایتهای شیرین و دلچسبت از جنگ ، عشق ، آتش و کینه ، همچون باران لطیف اردیبهشتی دلهای شوریده و پریشان را می شویی و پیوندی دوباره می زنی ...

اگر چه آوازه و شهرتش با 'شنام ' در گوش ایران زمین طنیده شد اما با 'وسوسه های نوشه ' نشان داد که ریشه در این آب و خاک دارد و زادگاهش اسدآباد را از یاد نبرده است هر چند همه جای ایران سرای اوست هر جا که جنگ بر زندگی های آفتابی سایه بی رحمش را گسترده و او را فرا می خواند ، چه زیبا لبیک می گوید به ندای دلکش 'عصرهای کریسکان '. می خوانیم و می ستائیمش...

* دفاع مقدس عاریه ای نبود

دغدغه مندی اش را می ستائیم او دغدغه دفاع دارد ، دفاع از ارزشهای مقدس ، به اعتقاد کیانوش گلزار راغب دفاع مقدس دفاعی کاملا بومی ، ایرانی ، اسلامی و منحصر به فرد بود که از جایی عاریه نگرفته بودیم دفاعی سرشار از تجربه های دینی و نظامی که از شور و اشتیاق جوانان برای حراست از کیان ایران اسلامی نشات گرفت و خودباوری ، پیشرفت در عرصه نظامی و سیاسی ره آورد ارزنده آن بود .

* قلم زدن در وادی جنگ انقلاب را بیمه می کند

او می گوید: حفاظت از دفاع مقدس و دستاوردهای آن در قالب دیگری نمی گنجد مگر در روایت خاطرات شهدا، رزمندگان و آزادگان و جانبازان و ملت قهرمان ایران که جنگ را لمس کرده و جانانه نقش آفرینی کرده اند ، بدون شک قلم زدم در این وادی می تواند انقلاب را در مقابل تیرهای زهرآگین بدخواهان بیمه کند .

*بودجه لازم برای گردآوری خاطرات وجود ندارد

گلزار راغب نبود سیاستگذاری و برنامه ریزی مدون و به موقع را از تهدیدات حفظ دفاع مقدس می داند به گفته او خیلی دیر یادمان افتاد که آثار و ثمرات جنگ را باید جمع آوری کنیم و برای جوانانمان خوراک فرهنگی تهیه کنیم اما حالا هم دیر نشده اگر همت کنیم می شود گذشته ها را جبران کرد اما آنچه که بیش از همه حفاظت از خاطرات دفاع مقدس را تهدید می کند نبود بودجه لازم برای گرداوری خاطرات است و در سایه شوم این کمبودهاست که روز به روز منابع اطلاعاتی ما هم کاسته می شود .

این نویسنده دفاع مقدس می گوید: والدین شهدا یکی از بهترین منابع غنی برای گرداوری خاطرات هستند که تعداد زیادی از آنها به رحمت ایزدی پیوسته و دست ما از آنها کوتاه شده است و جانبازان و رزمندگان که به سنین میانسالی و کهنسالی می رسند.

گلزار راغب خام نویسی خاطرات را از معظلات این بخش برشمرد، او می گوید نویسندگان در نگارش خاطرات باید از پارامترهای جذاب بهره بگیرند و دچار تکرار نشوند و این نقصی است که در برخی آثار دیده می شود و زیبنده دفاع مقدس نیست .

به اعتقاد او دفاع مقدس آنقدر جاذبه ، شور و حرارت دارد که هر کس به سمت آن برود و کمترین شناختی پیدا کند ناخودآگاه جذب این عرصه می شود و نیازی به گنجاندن قالبهایی که در دفاع مقدس مرسوم نبوده ، نیست اگر حقایق بی کم و کاست و همانگونه که بوده بیان شود مطمئن باشید با ذائقه جوانان جور در می آید .

او می گوید فرهنگ جبهه و جنگ را می توان علاوه بر خاطره نویسی از طریق مستند سازی و اردوهای راهیان نور حفظ کرد اما در این بین راهیان نور تاثیر شگرفی در جوانان و نوجوانان داشته است که خود به کرات در دلنوشته های آنها شاهد این امر بوده ام تاثیر راهیان نور گاها بیشتر از خاطره نگاری دفاع مقدس است .

گلزار راغب نویسندگی را شغل خود نمی داند بلکه احساس وظیفه و دینی است که برگردن دارد و هنوز نوقلم و در آغاز راه است عرصه دفاع مقدس را عمیق و گسترده می داند که قرنها باید کوشید و قلم فرسایی کرد تا بلکه ابعاد ناشناخته این قعر بی کران را کشف کرد .

* اینبار خاطرات 'صوفی گل' را می نگارم
 

او استقبال بی نظیر هم وطنان از کتاب 'عصرهای کریسکان' را قوت قلبی برای تحریر کتاب جدیدش می داند گلزار راغب در این اثر ، اسارت در دستان بی رحم کومله را از زاویه ای دیگر می نگرد و خاطرات زندانبان خود بنام 'صوفی گل' یک پیشمرگ ضد انقلاب که سالها با ما جنگیده است را می نگارد. او امیدوار است که با دعای خیر مردم کاری در خور دفاع مقدس ارائه نماید .

بی شک روایتهای او از جنگ زنده تر از ماست زیرا صداقت در تمام واژه هایش موج می زند صداقتی به شفافیت آب و آفتاب ... می خوانیم و می ستائیم ...

کیانوش گلزار راغب اهل روستای وندآباد از توابع شهرستان اسدآباد است که در نوجوانی با عضویت در بسیج و سپاه به جبهه های جنگ اعزام شد و سالها در اسارت کومله بود پس از آزادی به نگارش به نویسندگی درعرصه دفاع مقدس روی آورد کتابهای شنام ، وسوسه های نوشه و عصرهای کریسکان از جمله آثار این نویسنده و رزمنده دفاع مقدس است .

انتهای پیام/ن