به گزارش آوای سیدجمال، در یک پروسه انتخاباتی آن هم انتخابات مهمی چون مجلس شورای اسلامی از جمله مسائلی که متأسفانه به آن دامن زده شده و یکی از شاخصه های اصلی انتخاب مردم محسوب میشود، همین قوم  و طایفه گرایی است که حتی در بحث شورای شهر نیز ما چنین اندیشه ای را می بینیم.

در چنین جامعه ای , متأسفانه تعصبات قومی و قبیله ای جای تجربه, توان مدیریتی , تحصیلات و تخصص را می گیرد.در این جامعه با این رویکرد نسبت به انتخابات, ما شاهد این هستیم که افراد همیشه از شخصی پیروی و حمایت می کنند که از نژاد و هم خون خود آنان باشد.یکی از دلایل این مسأله, یعنی گرایش به سمت قوم گرایی در شهرستان اسد آباد, عدم وجود تشکیلات سیاسی منسجم, گروه های تأثیر گذار سیاسی , احزاب و نهادهای مدنی می باشدکه بتواند جایگزین قوم و طایفه گری گرددتا افراد آن دیار بتوانند با توجه به شاخص های معین یک کاندیدا که از طرف مرجع یا همان گروه های سیاسی است انتخاب کنند.

از منظر آکادمیک, رفتار سیاسی یک جامعه بایستی در مراحل تکامل, رشد و توسعه از هنجارهای ابتدایی و بدوی مانند خون, نژاد, جنس و طایفه به اصول و مبانی سیاسی , مدنی و تشکیلاتی مانند گروه و حزب تغییر یابد.در اینجا , این سؤال به ذهن متبادر می شود که مگر این نوع از رفتار سیاسی چه اشکالی دارد و چرا باید تا این حد به آن با دید منفی نگریست؟ در جواب می توان گفت با چنین رویکردی که مردم نسبت به انتخابات دارند, معمولأ حس قوم گرایی, نژاد, خون و غیره بر تعقل , منطق و تمام پارامترهای لازم برای انتخاب نماینده ارجحیت دارد ؛ در نتیجه در چنین وضعیتی , وقتی شخصی از نظر ذهنی , آمادگی پذیرش چنین جایگاهی را نداشته باشد, ما شاهد سقوط آزاد شهرمان در همه عرصه ها خواهیم بود.نتیجه چنین رویکردی , روی کار آمدن مدیران فصلی خواهد بود که برآیند آن, افزایش نارضایتی عمومی نسبت به شخص منتخب خواهد شد. نتیجه چنین انتصابهایی, نادیده گرفتن منافع عمومی شهرستان و اولویت  دادن به منافع شخصی و گروهی خواهد بود.

عبور از قوم گرایی و تعصبات قبیله ای به سمت شایسته سالاری و اتخاذ رفتارهای انتخاباتی مناسب در حد حزب و تشکیلات سیاسی , با چه راهکاری مناسب است و ضرورت وجود آن چیست؟

چگونه می توان مطالبات منطقی همه طوایف را در حوزه انتخابیه اسدآباد , به نحوی تأمین کرد و همه طوایف این شهر را ذیل چنین رویکردی گرد هم جمع کرد و به یکپارچگی رساند؟

در قدم نخست, سطوح مختلف حاکمیتی , باید برابری حقوق همه شهروندان را مبنای رفتار خویش قرار دهند ,این مسأله موجب می گردد که تمرکز افراد جامعه از طایفه, قوم و قبیله , جنسیت و… به سمت یک شهروند متمدن تغییر یابد . استمرار چنین رویکردی , باعث خواهد شد که به تد ریج با گذشت زمان , نگاه و دید مردم شهرمان از "طایفه" به "شهروند" تغییر اساسی یابد و همین امر, زمینه رشد شهرستان را فراهم می کند. در چنین جامعه ای که نگاه شخص به شهروند تغییر می یابد, افراد برای پیگیری مطالبات خویش , هر چند که طایفه ای و قبیله ای نیز باشد, یاد می گیرند که باید از راه معمول اقدام نمایند. متأسفانه نبود تشکیلات منسجم سیاسی و حزبی در شهرستان اسدآباد , موجب تقویت این پدیده قوم گرایی گردیده است.

در پایان , باید اشاره کرد که اگر می خواهیم به توسعه اقتصادی برسیم , بایستی راه توسعه سیاسی را هموار کنیم.باید همه تلاش کنیم که مردم اسدآباد از رفتار شخصی به سمت رفتار سیاسی و مدنی حرکت نمایند و باید به فاکتورهایی مانند حزب , جمعیت و… توجه کرد تا عواملی مانند قوم و نژاد از بین  برود و در این مسیر , همواره گروه های غیر دولتی مردم نهاد و گروه های اجتماعی و سیاسی در سطح شهرستان با رویکردهای متفاوت, می توانند مکمل ساختارهای دموکراتیک جامعه باشند و وسیله ای مناسب برای کمرنگ کردن رفتار قوم گرایانه باشند.

یادداشتی از صفدر نظری

انتهای پیام/ن