به گزارش آوای سیدجمال، "ن والقلم و ما یسطرون قسم به قلم و آنچه می‌نویسد"؛ قلم این شی ناچیز و بی جان گاه جان می‌بخشد به کلمات و روح میدهد تا به حرکت درآیند و برسانند گفته ها و شنیده ها را،خوبی ها و بدی ها را، مشکلات و حلال مشکلات را و...و...  .

اما در این میان به راستی ارزش قلم چقدر است؟

ارزش کسی که قلم در دستانش به متن های پر رنگ و لعاب در می‌آید چقدر است؟ اصلا این قلم ناچیز، همه چیز چه کس یا کسانی است؟

خبرنگار ، این کلمه پر تأمل که صاحب این نام گویی جز دغدغه چیزی نمی‌شناسد، گویی ساخته شده تا خود را به آب و آتش بزند تا خود را به دردسر بیاندازید امادر نهایت به اهداف مردمی‌اش برسد.

خبرنگار از جمله معدود افرادی است که خود به خدمت مشکلات می‌رسد و نمی‌گذارد مشکلات به خدمت او برسند.

او حرف ببر و بیار خوبی است، بی شک تنها کسی است که حرف بردن و حرف آوردنش گناه که نیست هیچ ثواب هم هست، خبرنگار حرف مردم را برای مسوولان و حرف مسوولان را برای مردم می آورد تا گره‌ای از گره های کورکورانه ی موجود را باز کند.

هر آنکه گره گشا باشد به طریقی دست به کار است و خبرنگار نیز به همین ترتیب، او با عشق به کارش بندبند وجودش را به مشکلات مردم گره می‌زند اما بدنبال گره گشایی دیگران است .

به راستی تنها خبرنگار است که قلم در دستش همه چیز اوست و ارزش ان را به خوبی میداند کاش قدرت را بدانند و کاش می‌شد این چنین می‌خواندیم: قسم به قلم و آنکس که مینویسد.
سارا نظری فرهودی

انتهای پیام