به گزارش آوای سیدجمال، اندیشه‌ها از ذهن می‌تراوند، بال می‌زنند و در هوای فکر و خیال پرواز می‌کنند و آنگاه در برابر قلم  به سجده می‌نشینند.

قلم تنها ۳ حرف است و یک دنیا زندگی؛ دنیایی به وسعت تمامی روزهایی که فصل‌ها با خودشان می‌آورند تا روزگار را بسازند.

 روزگار که ساخته می‌شود، زندگی شکل می‌گیرد و زندگی پر از خاطره و خوبی و خبر است.

هر خاطره با خودش آبستن هزاران دلیل است، هر دلیل می‌شود یک خبر و هر خبر از یک اتفاق می‌تراود. آنگاه قلمی باید خبر را صیغل دهد، بفهمد، واقعیتش را عیار کند تا مایی که از پست تمام روزهای زندگی می‌خوانیمش به دل‌مان بنشیند.

خبرها جورواجور، جور و ناجور، هرکدام گاهی یک‌جور. خبرنگار تو نگاه می‌کنی، می‌سنجی و می‌نویسی. انگار خدا نگاه تو را جور دیگری آفریده.

روزها، ماه‌ها و سال‌ها هم به نگاهت طوری دیگری است.

 قلمت که بتراود از قندیل یک سقف هم می‌نویسی.

از آواز کبوتر و هرچیزی که زیر سقف آسمان آبی می‌گذرد.

انسانیت زیباترین چیز در دنیاست، حرمت قشنگ است و محبت و مهربانی وعده بودن و دل‌خوشی می‌دهد.

 خبرنگار در فراسوی تمام این‌ها خبر را می‌کشد بیرون و به ما می‌نمایاند.

می‌توانم بگویم روزت مبارک، روز تویی که قلم را با مهر، محبت،عشق، دوستی، زندگانی پیوند می‌دهی تا تهش صمیمیت بیافرینی.

فاطمه بگزاده

انتهای پیام/نظری‌فرهودی