به گزارش آوای سیدجمال، آذر در آخرین روزهای پاییزی خود را این بار نه با برگ ریزان بلکه با سپیدی برف نشان داد و در بسیاری از نقاط کشور و البته شهرستان اسدآباد شاهد برف سنگین بودیم.

ناگفته نماند که این بارش سنگین برف در گردنه اسدآباد و بسیاری از نقاط کوهستانی و روستاهای این شهرستان قابل مشاهده بود اما شهر اسدآباد از بارش برف بی نصیب ماند و تنها نسیمی از شبنم از کوهها سرازیر شد و آن بر زمین نماند.

حال با بارش سنگین برف در بسیاری از نقاط این شهرستان و عدم بارش آن در سطح شهر کوچک اسدآباد، طبع شعر یکی از شاعران خوش ذوق این دیار گل کرد و شعری را به این پایگاه خبری ارسال کرد.

صمد مرادی‌مهر از اهالی روستای ملحمدره است و مسئله ای مهم را شاید بسیاری از ما از آن غافیلم را در قالب شعر بیان کرد که قابل تأمل است و امیدواریم اهالی دیار سیدجمال کمی به خود آیند.

...................................................................

برف می بارد، همه جا، همه شب

به ترکهای به جا مانده ز گرمای زمین ،

به لب تشنه آبشار قدیم

به قنات رگ خشکیده پستان زمین ،

بزند بار دگر مهرحیات

از پس قحطی یک کوزه به دوش

که از این کوچه نرفته چندیست

آی مردم

دل این شهر عروس ، ازخدا رخت سپید می طلبد

به خدا بسته به دستان شما گشته همین بارش برف

که برآید به دعا

که بریزد به زمین

به همین شهر پر از غصه وغم

به همین شهر فرو رفته گسل

که ندارد آبی، نه به امروز و نه فردا

که به فرداهایی،

نرود شوری این آب به خرواری عسل

چه کسی خواهدخواند؟

باران

باز باران، باترانه

بشود عمر عزیز من و تو، باد فنا

درپی جرعه ی خشکیده ی آب

که برآید ز زمین

که بنوشد کودک

.................................................................

انتهای پیام/ن