به گزارش آوای سیدجمال، آقای یوسف راشدی یکی از بسیجی های شهر اسدآباد است که در سال ۶۲ در منطقه عملیاتی مهران از ناحیه کمر مجروح و قطع نخاع گردید و به درجه جانبازی نائل آمد و از آن تاریخ به بعد بر روی ویلچر است،

شلوغی مسیر و وضعیت جسمانی مانع از رفتنش به زیارت و حضور در مراسم اربعین است،

در جایی از فضای مجازی درد دلش را دیدم که به دوستانش با دلی شکسته التماس دعا  گفته است و آرزوی زیارت کربلا در دل،

دلم شکست دوست داشتم همین لحظه کنارش می نشستم و آرام گوشه ایی خلوت میکردم و بهش میگفتم :

یوسف عزیز! دل گرفته ات را خریداریم این دل قیمت دارد،

برادرم! دلی که مالامال از عشق حسین است فاصله ها را دور میزند و در گرد حرمش عاشقانه زوار است،

 کاشکی منی که رنج سفر را بر دوش میکشم در لحظه حضورم، قطره ایی از دریایی متلاطم ارادت شما را  با خود بهمراه داشتم،

عزیزم خودم با زبان روستایی برایت پیغام ارادت میبرم ، همان با زبان کردی،

یعنی با دلم به آقامان میگم یوسف گفت سلام منو به آقا برسان،  ساده و بی آلایش، 

بهش  میگم همان یوسفی که  قبلا برای رسیدن به حرمت بال و پرش سوخت ،

بهش میگم یوسف حرفهای دلش را به من نگفت یعنی به هیچکس نمیگه ،  ولی میدانم که روزی به شما خواهد گفت ، پس آقا جان منتظرت میماند،

یعنی همچنان به امید الهامی، پیامی یا رویای تو تا حالا هم زنده است و نفس میکشد،

یوسف عزیز!  من عربی زیاد بلد نیستم که با عربی حرف بزنم ، با زبان دلم  بهش میگم،

خودم هم خیلی درد دل دارم که بهش بگم، از دوستان شهیدمان و از گریه های شبانه شهید هنری و از تشنگی شهدای قراویز و..

 بهت قول میدم در کنجی از حرمش بنشینم و یکی یکی و آرام آرام باهاش حرف بزنم،

آقامان خیلی مهربانه حتما حرفهای ساده  دلمان را خوب گوش میدهد،

یوسف عزیز اشکهای یواشکی ات  یه دنیا قیمت دارد،

درد دلهای پنهانیت گنجیه اند،  قدر بدان خریدار دارد،

راحتی  و آرامش ایران مدیون شماهاست،

دورت بگردم، نبینم ناراحت رفتن باشید

خودم نایب الزیاره شما خواهم بود،

فقط دعا کن  در آن لحظه دلم به دلش بیافتد،

قاسمعلی زارعی

انتهای پیام/ن